Author: admin

จิตอาสาเพื่อผู้พิการทางสายตา   น้องหญิง เบญจมาศ แสนหลวง เยาวชนที่ได้รับทุนจิตอาสาจากการประกวดงานเขียนธรรมวรรณศิลป์ พร้อมเพื่อนๆ ลงแรงเปิดหมวกหาทุน เพื่อช่วยเหลือมูลนิธิธรรมิกชนเพื่อคนตาบอดแห่งประเทศไทยฯ และช่วยแรงจิตสาธารณะ น้องหญิงได้เรียนรู้อีกว่า “ตอนไปเล่นดนตรีสนุกมาก เหนื่อย ฝนตกด้วย แต่เหนื่อยกายไม่เหนื่อยใจ เวลาทำอะไรให้ใครด้วยตัวเอง หาเงินได้ด้วยตัวเอง ซึ่งแลกจากแรงกายของเรา มันภาคภูมิใจกว่าการได้มันมาง่ายๆ”     ภาพ https://www.facebook.com/media/set/?set=a.909824872416214.1073741861.205984142800294&type=3   จิตอาสามอบสิ่งของเกื้อกูลทหารชายแดนภาคใต้   น้องออโต้ วิภู ชลานุเคราะห์ เยาวชนรางวัลธรรมวรรณศิลป์ ประจำปี ๒๕๕๗-๒๕๕๘ ดำเนินกิจกรรมจากทุนจิตอาสาส่งของใช้ เครื่องอุปโภค และขนม เพื่อเกื้อกูลและเป็นกำลังใจแก่ทหารผู้ปฏิบัติงาน ณ จังหวัดชายแดนภาคใต้     https://www.facebook.com/media/set/?set=a.912465565485478.1073741862.205984142800294&type=3

ต้อนรับอนุสารธรรมวรรณศิลป์ ฉบับที่ ๕ และส่งท้ายการอบรมล่าสุดของสถาบัน หัวข้อ “เด็กน้อยภายใน”  ด้วยคอลัมน์ใหม่ จากนักเขียน “น้องเล็ก” นักเขียนรุ่นใหม่ผู้พลิกลีลาปลายปากกาจากนักคิดอย่างเข้มแข็ง สู่ผู้มองโลกด้วยดวงตาของเด็กน้อย โลกเราต้องการผู้มีดวงตาเช่นนี้มากเพียงใด โปรดติดตามใน “บันทึกเล็กเล็ก”       อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ๐๕ ณ มิถุนายน ๒๕๕๘  ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ อนุสารรายครึ่งเดือน คืนเดือนเพ็ญและคืนเดือนมืด     อ่านเพื่อประจักษ์ชีวิต  ลิขิตเพื่อใคร่ครวญตน     ลำดับบทความในอนุสารธรรมวรรณศิลป์ ฉบับ  ๐๕ ๑. งานเขียนรางวัลธรรมวรรณศิลป์ เรื่อง  การตายของชายใบ้ กับ ความทุกข์ในใจ…ของชีวิตผม ๒. คอลัมน์ ลมหายใจจับปากกา  ตอน  จำเป็นไหมต้องทำใจ ๓. คอลัมน์ บันทึกเล็กเล็ก  ตอน ใครทำร้ายสนามเด็กเล่นของเรา ๔.… Continue reading อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ฉบับที่ ๕

การอบรมกระบวนการเขียนทางจิตวิทยาเพื่อการเยียวยาและดูแลกายใจ ในหัวข้อ “เขียน = ปลดปล่อยชีวิต”   : โอบอุ้ม เพาะรัก ด้วยปัญญาภายใน คอร์สกึ่งออนไลน์ เขียนเปลี่ยนชีวิต ชุดที่ 9 @2558       ปิดรับสมัครสำหรับการอบรมรอบเดือนสิงหาคม ๒๕๕๘   โดย ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ผู้ริเริ่มคอร์สกึ่งออนไลน์การเขียนบันทึกเพื่อพัฒนาชีวิตแห่งแรกในประเทศไทยและมุ่งมั่นการจัดกิจกรรมเนื้อหาเชิงลึกและการให้คำปรึกษาที่ค่าใช้จ่ายน้อยและนำไปใช้ในชีวิตจริงได้อย่างยั่งยืน     “กลับมารับฟังตัวเองด้วยการเขียนเชิงกระบวนการ  ไม่เน้นเขียนดี ไม่เน้นเขียนเก่ง เขียนเพื่อดูแลสุขภาพกายและใจ” เนื่องด้วยอบรมชุดนี้จะจัดเป็นครั้งสุดท้ายในเดือนสิงหาคม ก่อนปรับเปลี่ยนตารางหลักสูตรใหม่ต้อนรับการดำเนินงานปีที่ ๙ ของสถาบัน จึงเพิ่มเนื้อหาพิเศษในการอบรมชุดนี้ คือ “ความเป็นแม่ภายใน และอิทธิพล”     ที่มาและความสำคัญ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ได้จัดการอบรมและการให้คำปรึกษาอย่างต่อเนื่อง เกี่ยวกับการเขียนบันทึกและการเขียนเชิงกระบวนการเพื่อดูแลและพัฒนาสุขภาวะทางจิตใจและร่างกาย  ปรับเปลี่ยนมุมมองต่อตนเองและความเข้าใจชีวิต  โดยไม่ต้องอาศัยทักษะการเขียนและทักษะด้านศิลปะ  พร้อมกระบวนการกลุ่มการเรียนรู้แบบผ่านประสบการณ์อย่างมีส่วนร่วม ควบคู่กับกระบวนการเรียนรู้แบบจิตปัญญาศึกษา ให้กับกลุ่มบุคคลทั่วไปและกลุ่มเฉพาะ หลากหลายอาชีพและช่วงวัย การอบรมในลักษณะนี้ทั้งแบบในห้องเรียนและทางไกล เป็นการอบรมที่ผสมผสานการเรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ การผ่านประสบการณ์อย่างมีส่วนร่วม และกระบวนการทางจิตวิทยา… Continue reading เขียน = ปลดปล่อยชีวิต รุ่นที่ ๙ เปิดรับสมัคร

 ชุดอบรม “ห้องเรียนนักกล้าฝัน” ประจำปี ๒๕๕๘ บ่มเพาะชีวิตและหัวใจ ด้วยทักษะผู้นำกระบวนการ ขั้นต้น ***ปิดรับสมัคร***   หัวข้อหลักในการอบรมสองวันแรก วันที่ ๕ และ ๖ กันยายน ๒๕๕๘ คือ หัวใจแห่งการเริ่มต้น และ โลกด้านใน สำหรับวันอบรมในเดือนต่อมา เราสามารถพูดคุยตกลงกันเพื่อหาช่วงเวลาที่สะดวกได้ครับในกรณีที่กำหนดการเดิมไม่สะดวก   ดาวโหลดรายละเอียดได้ที่  https://www.dhammaliterary.org/wp-content/uploads/2015/06/ห้องเรียนนักกล้าฝัน.pdf     เนื้อหาสำคัญของการอบรม การอบรมแบ่งเนื้อหาออกเป็น ๓ ส่วนสำคัญ บนพื้นฐานของความรู้และทักษะเฉพาะขั้นต้นเพื่อประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง ประกอบด้วยดังนี้ ๑. ผู้นำกระบวนการ พัฒนาภาวะผู้นำที่รักและรู้จักตนเอง  มีเครื่องมือและทักษะที่สามารถนำการเรียนรู้ร่วมกัน  อาทิ  การตั้งคำถาม  การจับประเด็น  การสะท้อน  การฟังอย่างลึกซึ้ง เป็นต้น  การรู้จักและเข้าใจสังคมผ่านมุมมองกระบวนทัศน์ใหม่ ๒. นักเขียนบำบัด หรือ การเขียนเชิงกระบวนการ การเขียนและศิลปะเพื่อพัฒนาชีวิต ดูแลจิตใจ  เพื่อรู้จักตนเองและใคร่ครวญชีวิต สกัดปัญญาภายในเพื่อแรงบันดาลใจในการก้าวย่างของชีวิต ๓. นักสะกดจิตเพื่อชีวิต การดูแลสุขภาวะองค์รวม … Continue reading ชุดอบรม ห้องเรียนนักกล้าฝัน ประจำปี ๒๕๕๘

๙ หลักสูตรอบรม สำหรับบุคคลทั่วไป  สู่ ๙ ปี สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ในปี ๒๕๖๐   ขั้นพื้นฐาน ๑. “เขียน = ค้นพบตัวเอง”  (มกราคม)  คอร์สกึ่งออนไลน์ และ อบรม ๒ วัน เขียนเพื่อรู้จักตนเอง ในมิติอันหลากหลาย ๒. “เขียน = ปลดปล่อยชีวิต” (มีนาคม)  คอร์สกึ่งออนไลน์ และ อบรม ๒ วัน เขียนเพื่อเยียวยา ดูแลหัวใจและร่างกาย ๓. “เขียน = มหัศจรรย์ชีวิต”  (พฤศจิกายน)  คอร์สกึ่งออนไลน์ และ อบรม ๔ วัน เขียนเพื่อภาวนา  บ่มเพาะชีวิตผ่านสัญญาณและสัญลักษณ์ชีวิต ๔. “เด็กน้อยภายใน” (มิถุนายน) กระบวนการจิตวิทยาและการบันทึกเพื่อโอบอุ้มและเยียวยาเด็กน้อยภายใน ๕. ค่าย “นักฝันกล้าใหม่”  (เมษายน)… Continue reading ๙ หลักสูตรอบรม สำหรับบุคคลทั่วไป สู่ ๙ ปี สถาบันธรรมวรรณศิลป์

บันทึกบทเรียน คอร์สกึ่งออนไลน์  เขียน = ปลดปล่อยชีวิต ๒๕๕๘   ” ผมได้เขียนบันทึกทั้ง 2 ชุดไป นี้ ผมรู้สึกว่า ตัวเองเริ่มกลับมาเป็นตัวของตัวเองมาขึ้นครับ โดยเราเริ่มที่จะตัดสินใจทำในสิ่งที่ เราได้คิดถึงสิ่งที่จะส่งผลกระทบถึงตัวเองและเป้าหมายของตัวเองมากขึ้นครับ ซึ่งตอนนี้ผมเริ่มมองเห็นเป้าหมายในชีวิต ซึ่งเป็นสิ่งที่เรารู้สึกว่าเราอยากทำ และจริงๆมันก็เป็นสิ่งที่เราฝันไว้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ แต่เพราะเรามีความคิดที่ว่าเรื่องที่เราฝันนนั้นมันไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นๆจริงๆหรอก แต่ตอนนี้ผมเราสามารถเชื่องโยงสิ่งที่เราฝันนั้น ให้เป็นระบบมากขึ้นและเชื่อมโยงมันกับกลับประสบการณ์ใหม่ๆของเรา”   (วิสวะ  กาย ,  นักศึกษา)   ” โลกภายในของเธอนั้นช่างยิ่งใหญ่เกินคาดเดาได้ และการเดินทางครั้งนี้ก็ไม่รู้ได้ว่าจะสิ้นสุดลงเมื่อใด การเดินทางยังคงดำเนินต่อไป ถ้าหากหัวใจเธอยังเรียกร้อง เธอก็ยังคงสรรค์สร้างหนทางสู่โลกภายในของเธอต่อไป และด้วยบทสนทนาแห่งชีวิต ที่จะนำพาเธอไปพบความมหัศจรรย์ และความยิ่งใหญ่ของชีวิตต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แล้วสักวันหนึ่งเธอทุกคนจะเข้าใจชีวิต…ชีวิตที่แท้จริงของเธอเอง ……………………………………………………………………………………………. ขอบคุณคุณครูโอเล่สำหรับการเรียนรู้ร่วมกันในครั้งนี้ ครูผู้บุกเบิกและนำทางการเดินทางสู่โลกภายใน คอยให้คำแนะนำและกำลังใจ การเรียนรู้ครั้งนี้มีคุณค่าและทรงพลังมาก อย่างน้อยก็เป็นก้าวแรกของความกล้าหาญ ที่เราจะได้ก้าวเข้าไปสำรวจโลกภายในของเรา และได้ทำความรู้จักตัวเราที่แท้จริงอีกครั้ง   สุดท้าย…ครูเป็นเพียงผู้นำทาง แต่เราเองจะต้องเป็นผู้ก้าวเดินต่อไปอย่างกล้าหาญ”   (ชาญชัย , พนักงานบริษัท)   ”… Continue reading บันทึกบทเรียน เขียน = ปลดปล่อยชีวิต ๒๕๕๘

อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ๐๔ ณ มิถุนายน ๒๕๕๘ แรม ๑๔ ค่ำเดือน ๗   อนุสารรายครึ่งเดือน คืนเดือนเพ็ญและคืนเดือนมืด อ่านเพื่อประจักษ์ชีวิต ลิขิตเพื่อใคร่ครวญตน     ลำดับบทความในอนุสาร ๐๔   ๑. งานเขียนรางวัลธรรมวรรณศิลป์ เรื่อง เดือนและดาว ๒. คอลัมน์ ลมหายใจจับปากกา ตอน เป็นเพื่อน ๓. คอลัมน์ ธรรมะคือคุณากร ตอน สิ่งที่ควรแก่มนุษย์ ๔. คอลัมน์ ธรรมกวี   ดาวโหลดอนุสารได้ที่   อนุสารธรรมวรรณศิลป์๐๔ https://www.dhammaliterary.org/wp-content/uploads/2015/06/อนุสารธรรมวรรณศิลป์๐๔.pdf  

  หายใจเข้า  ลมหายใจคือมิตรผู้หล่อเลี้ยง หายใจออก  ลมหายใจโบกมืออำลา  ย้อนกลับสู่ทางของกัน เนื้อหาแรกของการอบรมการเขียนเยียวยาและการเขียนพัฒนาชีวิต ของสถาบันธรรมวรรณศิลป์  คือการดำรงอยู่กับบันทึกและการเขียนฉันมิตร เมื่อเราดำรงอยู่ร่วมกันด้วยความรู้สึกเช่นนี้  เราย่อมก่อเกื้อความรู้สึกไว้วางใจ  สร้างพื้นที่ชีวิตด้วยตนเอง  แม้แรกพบยังมิผูกพัน  ใจยังไม่อาจต่อใจ  อาจรู้สึกยากและลำบากบางสิ่ง  มืออาจยังไม่พร้อมแทนใจ  บันทึกอาจยังไม่พร้อมเข้าใจ ไม่เป็นไร  ค่อยๆ เข้าหาเช่นมิตรใหม่  เฉกเช่นเราหายใจเป็นครั้งแรก  ต้อนรับทุกสิ่งเข้ามา  และระบายทุกสิ่งออกไป  วางการตัดสินวิจารณ์ไว้ข้างกาย  ดำรงอยู่กับมิตรอย่างที่เขาเป็น ให้ทุกการเขียนเป็นดั่งการหายใจครั้งแรก  ดูแลมิตรแท้เพื่อนเก่า  ประหนึ่งเราเพิ่งรู้จักกัน หายใจเข้า  เราทำความรู้จักมิตรคนนี้  หากเราเก้อเขินต่อบันทึก  ยิ้มให้กับตัวเราที่เก้อเขิน และความสัมพันธ์ใหม่ที่กำลังผุดผลิ หายใจออก  ในการสอนหรือการอบรม  ผมมักแนะนำให้ผู้เรียนลองทำความรู้จักการเขียนในมุมมองตนเอง  และมุมมองของเพื่อน  ลองเล่าให้เขาหรือเธอรับฟังเสมือนหนึ่งผู้ที่เราจะเล่าทุกสิ่งได้เสมอ  เขาผู้รับฟังเราอย่างลึกซึ้ง  เขาที่จะเป็นเพื่อนเราอย่างไร้เงื่อนไข แน่นอน  เราอาจมีเงื่อนไขต่อเพื่อนคนนี้อยู่บ้าง  เพราะมีเด็กน้อยที่กลัวเกรงอยู่ในใจเรา  มีความระแวงต่อความแปลกหน้าต่อกัน  สิ่งเหล่านี้ก็มีคุณ  ทำให้เราระวังต่อกัน  เพื่อนเก่ายาวนานย่อมง่ายผิดใจหรือเกี่ยวงอนได้เพราะคำพูดเล็กน้อย  หรือการกระทำอันน้อยนิด ขณะที่เราต้องการการยอมรับอย่างไพศาล  เสมือนลมหายใจที่ไร้ขอบเขต  ด้านหนึ่งในตัวเราก็จำกัดตัวเองไว้  ในเงื่อนไขนานาต่อความสัมพันธ์  เรามีสนามอากาศไม่รู้ขอบเขต  แต่เรากลับขีดเส้นให้ร่างกายหายใจได้นิดเดียว  หายใจเข้าดูสิ … Continue reading เป็นเพื่อน