อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ฉบับที่ ๑๖

อนุสารธรรมวรรณศิลป์๑๖

 

 

 

“ยิ่งหนียิ่งเจอะเจอ” ……เรายิ่งกลัวเกรงที่จะยอมรับและเรียนรู้ความจริงข้อใด เรายิ่งต้องพบเหตุการณ์เพื่อพาเราเรียนรู้และยอมรับความจริงข้อนั้น ยิ่งเราหนีจากความจริงของชีวิต เราย่อมเสี่ยงที่จะไม่เข้าใจชีวิต…

“บทที่ขีดเขียน” …… ฉันเชื่อว่าความรักที่แท้จริงทำให้เราอยากเป็นคนดี
อยากพัฒนาตัวเองให้เหมาะสมกับเขา หรืออย่างน้อยทำให้เขาภาคภูมิใจและไว้วางใจเรา ….

 

 

~  ภาพปก จากปกหลังหนังสือ “เขียนดั่งเป็นกระจก”
หนังสือใหม่ของสถาบัน อ่านฟรีได้ที่เว็บไซต์ ~

 


 

อนุสารธรรมวรรณศิลป์

ณ ธันวาคม ๒๕๕๘
แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒  

อนุสารรายครึ่งเดือน คืนเดือนเพ็ญและคืนเดือนมืด

 

 

อ่านเพื่อประจักษ์ชีวิต  ลิขิตเพื่อใคร่ครวญตน

ดาวน์โหลดได้ที่

https://www.dhammaliterary.org/wp-content/uploads/2015/12/อนุสารธรรมวรรณศิลป์๑๖.pdf

 

 

ความหลังครั้งยุวชนสยาม ตอนที่ ๓ สร้างนาม

คอลัมน์ ลมหายใจจับปากกา ตอน ยิ่งหนียิ่งเจอะเจอ

คอลัมน์ บันทึกเล็กเล็ก ตอน  บทที่ขีดเขียน

คอลัมน์ สัมผัสใน คำสารภาพ” กับ “ศรัทธาในตน  ”

 


 

{ ธรรมวรรณศิลป์ มี ๒ นัยยะสำคัญ
{หนึ่ง วรรณศิลป์ที่ส่งมอบความดี ความงาม และความจริงแก่ผู้อ่านและสังคม

สอง วรรณศิลป์ที่ขัดเกลาจิตใจและชีวิตผู้ประพันธ์นั้นเอง  }

 

 

อนุสารธรรมวรรณศิลป์ จึงประกอบด้วย ข้อชวนคิด และ ข้อชวนเขียน

 

 

เผยแพร่โดย

ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต  สถาบันธรรมวรรณศิลป์

www.facebook.com/khianpianchiwit

www.youngawakening.org/write4life

อ่านฉบับก่อนหน้าได้ที่

หน้าหลัก ใหม่