Author: admin

  “การเห็นความทุกข์จากมาตรฐานที่ตนสร้างขึ้น เป็นก้าวแรกๆ ที่สำคัญในการผ่อนปรนเงื่อนไขของชีวิต มิว่าจะเป็นเงื่อนไขการรักตัวเอง หรือเงื่อนไขอื่นๆ ก็ตามที่ผูกมัดตนไว้ “สำหรับผม การจดบันทึกเป็นเครื่องมือสำคัญ เพราะเรื่องเงื่อนไขหรือมาตรฐานรักตัวเอง เป็นนามธรรมซึ่งซ่อนเร้นอย่างแนบเนียนในชีวิต เราต้องย้อนทบทวนรูปธรรมของชีวิต – ความสุขกับความทุกข์ในชีวิตที่ผ่านมาหลายเรื่อง จึงจะเห็นแบบแผนของความทุกข์และคุกที่คุมขังใจ “ความตระหนักในเงื่อนไขการรักตัวเอง คือความเข้าใจว่านี่เป็นแค่เครื่องมือหนึ่งที่จิตสร้างขึ้นเพื่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเท่านั้น เราไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องมือนี้ตลอดก็ได้ “แม้จะมีเหตุการณ์และสิ่งนอกตัวเป็นเหตุปัจจัยทำให้เชื่อว่า ฉันจะมีคุณค่าได้ ฉันต้องเป็นอย่างไร แต่กระนั้นสิ่งที่กำหนดเงื่อนไขจริงๆ ก็คือการตีความของจิตนั่นเอง การเขียนบันทึกย้อนกลับไปในอดีตทำให้ได้ทบทวนการตีความนี้และเปลี่ยนวิธีคิดเสียใหม่ “ในเมื่อจิตสร้างเงื่อนไขนี้ขึ้นมาเอง จิตก็สร้างเงื่อนไขใหม่ได้ หรือเลือกทำให้สมดุลมากขึ้น ด้วยการแลเห็นว่า “ฉันไม่จำเป็นต้อง…” เพื่อมีค่าเพียงอย่างเดียว “แต่ฉัน…” บ้างก็เป็นคนมีค่าเช่นกัน “ผมไม่จำเป็นต้องมีค่า เมื่อผู้อื่นเห็นค่าหรือเป็นที่รักอย่างเดียว เพราะแม้หนังสือที่ใครๆ ก็ทิ้งร้างไม่หยิบอ่าน หนังสือเล่มนั้นก็ยังบรรจุเนื้อหาอันมีค่าอยู่ แม้ถูกเกลียด ถูกวิจารณ์ ถูกหมางเมิน มันไม่ได้เป็นสิ่งที่บ่งบอกคุณค่าในตัวเสมอไป “อีกทั้งเรายังไม่จำเป็นต้องมีค่าทุกที่ ทุกสถาน หรือตลอดเวลา เราไม่มีค่ากับบางคน บางสถานการณ์ หรือบางเรื่องก็ได้ มันเป็นธรรมดา หนังสือที่ดีอาจไม่ได้มีค่าในมือทุกคนและทุกเวลา และมันก็ไม่ใช่เรื่องแย่เลย “ความทุกข์ในอดีตทำให้เห็นความเป็นจริงสุดโต่งไปในทางหนึ่งทางใด เมื่อย้อนพิจารณาด้วยใจเป็นกลางแล้ว ความเห็นที่เคยตีกรอบสร้างเงื่อนไขอย่างคับแคบไปก็จะกว้างขวางมากขึ้น เรียกว่าเข้าใจชีวิตตามที่เป็นจริงมากขึ้น จึงรักตัวเองตามที่เป็นจริงโดยลำดับ… Continue reading ไม่จำเป็นต้องมีค่าทุกที่ ทุกสถาน หรือตลอดเวลา

  ชวนน้องๆ ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดปทุมธานี กลับมาทบทวนความรู้สึก ฝึกสมาธิ และสังเกตตนเองผ่านกิจกรรมการวาดเขียน Visual Notes เพื่อเป็นการปูพื้นฐานและเปิดประตูหัวใจสู่การเขียนบันทึกเพื่อทบทวนตัวเอง เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2568 ที่ผ่านมา ในโครงการ “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” : พัฒนาสุขภาวะทางปัญญาผ่านการเขียนบำบัด ซึ่งเป็นโครงการระยะ 4 เดือน เพื่อส่งเสริมการเห็นคุณค่าในตัวเองและการทบทวนชีวิตของเยาวชนในสถานพินิจฯ ซึ่งเป็นโครงการที่ต่อยอดจากการอบรมการเขียนบำบัดผู้ต้องขังเรือนจำ ที่ทางเราได้จัดทำมา 4 รุ่นแล้ว โครงการนี้น้องๆ จะได้เขียนบันทึกทบทวนตัวเองอย่างต่อเนื่อง กับสมุดบันทึก “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” และทำกิจกรรมทบทวนตัวเองจากทีมงาน สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ตลอดช่วงสี่เดือนแห่งการเรียนรู้ หลังกิจกรรมครั้งแรกนี้ น้องๆ แชร์ว่าฝึกจดบันทึกแล้ว : รู้สึกผ่อนคลาย มีสมาธิ รู้จักตัวเองมากขึ้น ได้ใช้เวลากับเพื่อน ได้ทำสิ่งที่อยากทำ ได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ เห็นจินตนาการของตัวเองกับเพื่อน และรู้สึกสนุกที่ไม่เคยทำแบบนี้ นอกจากนี้เราก็ได้ชวนน้องๆ คิดตามว่า รูปทรง สี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม วงกลม และ… Continue reading อบรมการเขียนบำบัดกับน้องๆ สถานพินิจฯปทุมธานี เดือนที่ 1/2568

  ปิดรับสมัคร  เข้าอบรมฟรี ! ติดปีกอิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา ในกิจกรรมหัวข้อ   ” เ ขี ย น . ป ล่ อ ย . ว า ง ” ครั้งที่ 6   เรียนการปล่อยวางความคิด ผ่อนคลายความเครียด ปลดปล่อยใจ และฟังเสียงภายในตน ด้วยศาสตร์การเขียนบำบัด จากหลักสูตร “เขียนเปลี่ยนชีวิต” และการเขียนบันทึกเพื่อเจริญสติ ด้วยวิชา “เขียนภาวนา” แบบง่ายๆ และลัดสั้น สอนโดย ครูโอเล่ อนุรักษ์ เม่นหรุ่ม ผู้อำนวยการ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ผู้สอนหลักสูตรการเขียนเพื่อพัฒนาจิตใจในสองวิชาข้างต้นมามากกว่า 70 รุ่น และศึกษาวิจัยการเขียนบำบัดเพื่อพัฒนาสุขภาวะของผู้ต้องขังนับตั้งแต่ปี 2558 อบรมออนไลน์ทาง Zoom ในคืนวันที่ 23-24 เมษายน 2568… Continue reading เข้าอบรมฟรี ! เขียน ปล่อย วาง ครั้งที่ 6

  ขอแสดงความยินดีกับน้องๆ ที่ส่งผลงานเข้าร่วมการประกวด รางวัลธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ 14 ในหัวข้อ “เห็นค่าในความต่าง” และได้ผ่านการคัดเลือกให้เข้ารอบสุดท้าย 18 ผลงาน น้องๆ ที่ผ่านเข้ารอบจะต้องติดต่อกลับโครงการ ทางอินบ๊อกเพจ “สถาบันธรรมวรรณศิลป์” หรือ ไลน์ @khianpianchiwit อีเมล dhammaliterary@gmail.com ภายในไม่เกินวันที่ 16 เมษายน 2568 เพื่อส่งหลักฐานและตอบคำถามสัมภาษณ์   🎁 รายชื่อผลงานและผู้เขียนที่เข้ารอบ มีดังนี้   1 “เพราะเป็นมนุษย์จึงแตกต่าง” โดย สิชา คุ้มชนะ โรงเรียนฤทธิยะววรรณาลัย ๒ 2 “มิตรภาพดีเด่น” โดย ซิลมีย์ หะมิ โรงเรียนดารุสสาลาม 3 “ความไม่ยี่หระในวัยเด็ก” โดย ภัทรญาดา คงบริรักษ์ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า 4 “สองด้านของเหรียญเดียวกัน” โดย ภูณิสรา เธียรธวัช โรงเรียนปัญญาประทีป… Continue reading ประกาศผลงานเข้ารอบสุดท้าย รางวัลธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ 14

  มอบสมุดบันทึก “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” เป็นเครื่องมือสำหรับทบทวนตัวเองและดูแลสุขภาวะทางจิตใจให้แก่น้องๆ นักศึกษาสาขาการศึกษาพิเศษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, นักเรียนและคุณครู โฮมสกูลดอย วัดพระบรมธาตุดอยผาส้ม และ เยาวชนนอกระบบการศึกษา ค่ายยุวโพธิชน ประจำปี 2568 รวมเป็นจำนวน 90 เล่ม มูลค่า 14,310 บาท _________ *** “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” *** 📖 สมุดทบทวนชีวิต ปลดปล่อยความรู้สึก และสร้างพลังใจ กิจกรรม 36 แบบฝึกหัด เขียนฮีลใจและใคร่ครวญตัวเอง พร้อมเนื้อหากิจกรรมอุ่นเครื่องและส่งท้าย ในรูปเล่มที่สวยงามและราคาย่อมเยา สมุดเล่มนี้เป็นคอร์สเขียนบำบัดฉบับพกพา จากหลักสูตร “เขียนเปลี่ยนชีวิต” ที่ชวนสำรวจหัวใจ ปลดปล่อยความรู้สึก ทบทวนชีวิต และสร้างกำลังใจ ให้ตัวเราเป็นทั้งเพื่อนและครูที่ดีแก่ใจตนเอง ✏️ มีปก 4 แบบให้เลือก พิมพ์สีทั้งเล่ม จำนวน 144 หน้า ขนาด A5… Continue reading บริจาคสมุดบันทึก “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” รวมเป็นจำนวน 90 เล่ม มูลค่า 14,310 บาท

  หลังเจอภัยหรือวิกฤติ ลองทำ 3 กิจกรรมโปรแกรมจิตง่ายๆ ดึงใจกลับมามั่นคง #วันละนิดดีต่อจิต 📖 บทความนี้ขอแนะนำกิจกรรมสมาธิโปรแกรมจิตที่สามารถทำง่ายๆ ในเวลาไม่นาน ได้แก่หัวข้อ หยั่งราก, กำแพงน้ำแข็ง และ สัมผัสแห่งรัก ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ใช้ลมหายใจ ร่างกาย และสมาธิสั้นๆ คนไม่มีพื้นฐานก็สามารถทำได้ แชร์หรือบันทึกเก็บไว้เป็นเครื่องมือดูแลใจตัวเอง ทำตอนนี้หรือวันหน้าก็ได้เพื่อสร้างพลังใจให้เข้มแข็ง #โปรแกรมจิตตัวเองไม่ยากอย่างที่คิด 👌 วิธีทำกิจกรรม : ค่อยๆ อ่านและทำตามไปทีละขั้นตอน โดยสลับระหว่างหลับตาระลึกตาม และลืมตาอ่านขั้นตอนถัดไป เมื่อทำครบทุกขั้นตอนแล้ว ลองทำใหม่ทั้งหมดโดยไม่ต้องอ่านขั้นตอนและไม่ต้องกังวลว่าจะทำถูกต้องหรือไม่ ให้วางใจและปล่อยให้กายใจเราได้สร้างพลังบวกให้กับตนเอง … ~ กิจกรรม หยั่งราก ~ ก่อนเริ่ม… ให้กลับมาอยู่กับตนเองสักครู่หนึ่ง ผ่อนคลายร่างกายด้วยการทำสมาธิ หรือหายใจเข้าออกช้าๆ ลึกๆ อย่างน้อยครึ่งนาที 1. ยืนตัวตรงหรือนั่งหลังตรง ให้ฝ่าเท้าห่างจากกันพอประมาณ ยืนอย่างมั่นคงแต่ผ่อนคลาย หายใจเข้าลึก หลับตาลง นึกในใจว่าเรายืนอยู่บนแผ่นดิน เท้าทั้งสองข้างจมลงในดิน เหมือนรากต้นไม้ที่ปักไว้อย่างมั่นคงและหยั่งรากลงในดิน 🌳 แหงนหน้าขึ้นพอประมาณ จินตนาการลำตัวเป็นลำต้น… Continue reading 3 กิจกรรมโปรแกรมจิตง่ายๆ ดึงใจกลับมามั่นคง

  ก้าวแรกของความสำเร็จ อยู่ที่เราให้เวลากับช่วงเริ่มต้นอันเชื่องช้าได้มากเท่าใด หากเราเร่งร้อนและหวังผลเกินไป แต่ไม่สามารถทำได้ดังหวัง เฉกเช่นเป็นหนอนผีเสื้อแต่อยากวิ่งเร็วเหมือนตั๊กแตน เราย่อมไม่อาจมีความสุขและเห็นคุณค่าของการเริ่มต้นทำสิ่งใดได้เลย หนอนแก้วน้อยให้เวลากับการคืบคลาน เริ่มต้นอย่างเชื่องช้า งุ่นง่าน ดูแสนธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ คนอาจดูแคลน ใครบางคนอาจสงสัย แต่ชีวิตอันธรรมดาจะติดปีกได้ก็ต้องอาศัยความอดทนเช่นนี้ เพราะหนอนผีเสื้อเห็นคุณค่าในสิ่งที่ตนเองเป็นและทำ แม้มันอาจไม่เห็นปีกของตนเองในตอนนั้นอย่างชัดเจน มันก็ไม่เคยหยุดที่จะมีชีวิตและเริ่มต้น ปีกของเราแต่ละคนซ่อนอยู่ข้างใน มันต้องมีพื้นที่และเวลาที่จะกางปีกนั้นออกมา เมื่อถึงจุดหนึ่ง หนอนผีเสื้อต้องหยุดลงและสร้างรังดักแด้ ห่อหุ้มกายและหยุดนิ่ง ดูจากภายนอกแล้วเหมือนกับว่ามันตายและไม่ทำอะไรเลย แต่นั่นคือช่วงเวลาสำคัญของการเปลี่ยนแปลง หากเราใช้ชีวิตอย่างวิ่งวุ่นเหมือนตั๊กแตนหรือบินยุ่งเหมือนยุง เราก็ไม่อาจที่จะเปลี่ยนแปลงตนเองและเริ่มต้นสิ่งใหม่ได้ เพราะการเกิดก่อต้องบ่มจากการหลอมรวม ดังนั้น การให้เวลาอยู่กับตัวเอง ทบทวนใคร่ครวญ สงบใจด้วยใจกระจ่าง เป็นขั้นตอนที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงชีวิตและการเริ่มต้นสิ่งใด ๆ การรู้หยุดบ้างจะทำให้เราสลัดจากคราบและร่องเดิมที่มีอยู่ ก้าวออกจากพื้นที่ปลอดภัยหรือการยึดติด นิ่งเพื่อทบทวนสิ่งต่างๆ อย่างชัดเจน มิใช่วุ่นวายกับสิ่งต่างๆ นอกตัว จนเราสับสนและกลบบังสิ่งสำคัญ และใช้ชีวิตไปตามร่องรอยเดิมอย่างที่เคยยึด เราจะเห็นหนทางที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างชัดเจนได้ ต่อเมื่อเรากลับมาหยุดนิ่งอยู่กับตนเองเท่านั้น เปรียบเหมือนการเกิดใหม่จากหนอนแก้วกลายเป็นผีเสื้อ ช่วงเวลาของการเป็นดักแด้นั้นคือหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ เขาจะต้องหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้นเกือบเท่าระยะเวลาชีวิตที่คืบคลาน นานเพียงพอที่ปีกภายในจะก่อเกิดและตัวตนใหม่เข้มแข็งพอ คนเราต้องมีช่วงเวลาอยู่ในดักแด้ คือรู้สงบภายใน ทบทวนก้าวย่างชีวิตที่ล่วงเลย ให้เวลาตนได้ฝึกฝนตัวเอง ก่อนที่จะก้าวไปยังวาระใหม่แห่งชีวิต เมื่อเราหยุดนิ่ง กักตนเองไว้ในดักแด้ของความสงบและการใคร่ครวญ ใช้ชีวิตช้าลง… Continue reading เพราะหนอนผีเสื้อเห็นคุณค่าในสิ่งที่ตนเองเป็นและทำ

  บริจาคสมุดบันทึก “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” ให้กับเยาวชนและเจ้าหน้าที่ สถานพินิจและคุ้มครองเด็กจังหวัดปทุมธานี เพื่อเป็นสื่อการพัฒนาตัวเองและเครื่องมือดูแลจิตใจ จำนวน 100 เล่ม มูลค่า 16,900 บาท พร้อมกับหนังสือ “ดังนั้น จึงเป็นครู” ให้แก่ผู้อำนวยการและทีมงาน ขอขอบคุณผู้อำนวยการและหัวหน้าแรกรับที่ได้ให้การต้อนรับอย่างดีและร่วมกันปรึกษากิจกรรมที่จะจัดให้กับเยาวชนในสถานพินิจแห่งนี้ต่อไป 🙏😊 * เราจะเริ่มเปิดให้สั่งซื้อ “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” สมุดบันทึก Healing Journal & Self-Reflection Writing สร้างพลังใจและใคร่ครวญชีวิตด้วยการเขียนบำบัดแบบง่ายๆ ในวันที่ 25 มีนาคมนี้ เป็นต้นไป  

  อาสาสมัคร สถาบันธรรมวรรณศิลป์ (หลักสูตร รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์) ร่วมกับภาควิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้จัดกิจกรรมโครงการ การใช้ไพ่ทาโรต์เพื่อสะท้อนใจและส่งเสริมสุขภาวะทางจิต ในชื่อการอบรม “Card Companion ครั้งที่ 3” ให้กับน้องๆ นักศึกษาชั้นปีที่ 1-4 ได้ดูแลจิตใจ เป็นมิตรกับตัวเอง และทบทวนชีวิต ผ่านการใช้ไพ่ทาโรต์บนหลักจิตวิทยาและการเขียนสะท้อนตัวตน (Self-Reflection) ขอขอบคุณอาสาสมัครทุกท่านและคณะอาจารย์ที่ได้ร่วมกันทำกิจกรรมนี้ขึ้นมาเพื่อส่งเสริมพลังใจให้แก่น้องๆ นักศึกษา ผ่านการใช้ไพ่ทาโรต์ที่ไม่ได้เน้นสายมูหรือความงมงาย แต่เป็นสะพานเชื่อมโยงให้เกิดปัญญา และการเยียวยาจิตใจ พร้อมกันนี้ขอขอบคุณน้องๆ นักศึกษาที่ได้ร่วมทำกิจกรรมด้วยความตั้งใจและเชื่อมโยงจากไพ่ได้อย่างยอดเยี่ยม ทั้งนี้เมื่อจบการอบรมทางโครงการได้ขอมอบ สมุดบันทึก “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” แบบฝึกหัดเพื่อฮีลใจและทบทวนชีวิต เพื่อเป็นเครื่องมือให้แก่น้องๆ นักศึกษาและบุคลากรของภาควิชา จำนวน 50 เล่ม รวมเป็นมูลค่า 7,950 บาท  

  เราต่างผ่านการพลัดพรากมาแล้วมากมาย… คอลัมน์ #ไกด์โลกจิต   หากรินเก็บน้ำตาตั้งแต่แรกเกิดจนมาถึงวันนี้จะได้ปริมาณน้ำตามากเพียงใด แล้วถ้าเราเก็บรวมปริมาณน้ำตาทั้งหมดจากชาติภพที่ผ่านมา หรือนับจำนวนครั้งที่เศร้าโศกเสียใจ จะเป็นปริมาณมหาศาลเพียงใด เทียบกับน้ำในมหาสมุทรทั้งหลายแล้วอย่างใดกันแน่ที่น้อยกว่า . “น้ำตาที่หลั่งไหลของพวกเธอผู้ท่องเที่ยวไปมา (ในการเวียนว่ายตายเกิด) คร่ำครวญร้องไห้อยู่ เพราะประสบสิ่งที่ไม่พอใจ เพราะพลัดพรากจากสิ่งที่พอใจ โดยกาลนานนี้ กับน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ สิ่งไหนจะมากกว่ากัน” . “พวกเธอได้ประสบมรณกรรมของมารดาตลอดกาลนาน น้ำตาที่หลั่งไหลออกของเธอเหล่านั้น ผู้ประสบมรณกรรมของมารดา คร่ำครวญร้องไห้อยู่ เพราะประสบสิ่งที่ไม่พอใจ เพราะพลัดพรากจากสิ่งที่พอใจ นั่นแหละ มากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย” . “พวกเธอได้ประสบมรณกรรมของบิดา … ของพี่ชายน้องชาย พี่สาวน้องสาว … ของบุตร … ของธิดา … ความเสื่อมแห่งญาติ …ความเสื่อมแห่งโภคะ … ได้ประสบความเสื่อมเพราะโรค ตลอดกาลนาน น้ำตาที่หลั่งไหลออกของเธอเหล่านั้น ผู้ประสบความเสื่อมเพราะโรค คร่ำครวญร้องไห้อยู่ เพราะประสบสิ่งที่ไม่พอใจ เพราะพลัดพรากจากสิ่งที่พอใจ นั่นแหละมากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔… Continue reading เราต่างผ่านการพลัดพรากมาแล้วมากมาย…