Author: admin

  นอกเหนือจากผลงานทั้ง 8 ชิ้นที่ได้รับรางวัลแล้ว จากการคัดเลือกของคณะกรรมการ ยังมีอีก 9 ผลงานที่สามารถเข้ารอบสุดท้าย ในการประกวดงานเขียนรางวัลธรรมวรรณศิลป์ หัวข้อ “คุณค่าของชีวิต” ซึ่งทั้งหมดจะได้รับการเผยแพร่ในเว็บไซต์ของโครงการ ผลงานเหล่านี้ทางกรรมการเห็นว่าเป็นผลงานที่มีเนื้อหา แนวคิด และความสร้างสรรค์ที่น่าสนใจ บางเรื่องหากได้รับการขัดเกลามากขึ้นอีกเล็กน้อย อาจสามารถได้รับรางวัล และเชื่อว่าผู้อ่านเรื่องสั้นทั้งเก้านี้จะได้รับประโยชน์เกี่ยวกับคุณค่าของชีวิตอย่างแน่นอน ดังรายชื่อต่อไปนี้   ????ผลงานเรื่อง Take me to cruch , นางสาว อลิวษา มอไธสง | โรงเรียนบางบ่อวิทยาคม ????ผลงานเรื่อง ศูนย์จุดศูนย์เจ็ดวินาที , นางสาว ปพิชญา ชูศรี | โรงเรียนเบญจมราชูทิศ ????ผลงานเรื่อง คาเฟ่กลางป่าของคุณพนาดร , นางสาว นภจิรา อยู่ศรีเจริญ | โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา (มัธยม) ????ผลงานเรื่อง ครึ่งชีวิต , นาย วิล จิรธรรม์ บุญเกิด… Continue reading เยาวชนและผลงานที่ผ่านเข้ารอบสุดท้าย | คุณค่าของชีวิต

  “การประกวดของเราในแต่ละครั้งนั้น เป็นมากกว่าการเฟ้นหาเยาวชนที่มีวี่แววความสามารถด้านวรรณศิลป์ แต่ยังเป็นเหมือนการโยนคำถามไปให้กับเยาวชนหลากหลายในสังคมได้ถามตัวเอง แล้วเกิดกระบวนการแสวงหาคำตอบหรือแนวทางไปสู่คำตอบนั้น คำถามจากโครงการในการประกวดครั้งนี้ คือ คุณค่าของชีวิต ซึ่งจากผลงานมากกว่าสองร้อยชิ้นที่ส่งมาทางเรา เราได้เห็นกระบวนการตั้งคำถามและความมุ่งมั่นไปสู่คำตอบนั้นของพวกเขา เราจะรู้ได้อย่างไรว่า คุณค่าของชีวิตคืออะไร และจะรู้ได้อย่างไรว่า คำตอบที่ได้มานั้นถูกต้องแล้ว คำถามข้างต้นนี้สำคัญไม่แพ้ตัวคำตอบเลย หรืออาจจะสำคัญมากกว่าเสียด้วยซ้ำ ผลงานจากปลายปากกาและแป้นพิมพ์ของพวกเขาแสดงให้เราเห็นว่า เด็กๆ ก็ดี รุ่นพี่รุ่นน้อง ผู้ใหญ่ก็ด้วย ต่างตั้งคำถามอย่างเดียวกันนี้แล้วแสวงหาคำตอบหรือยึดไว้ซึ่งคำตอบที่ตนเองศรัทธาบนหนทางที่แตกต่างหลากหลาย ใครถูก ใครผิด บนเส้นทางที่ว่านั้น ในเมื่อเส้นทางที่ต่างคนเลือกล้วนมุ่งไปสู่จุดหมายอย่างเดียวกัน ผมเชื่อว่าท่านผู้อ่าน เมื่อได้พินิจเรื่องราวที่เด็กๆ เรียงร้อยเรื่องสั้นในเว็บไซต์นี้ จะเข้าใจว่า สิ่งสำคัญในชีวิตของเราไม่เพียงแค่คุณค่าของชีวิต แต่ยังเป็นกระบวนการไปสู่การค้นพบคำตอบนั้น ซึ่งบางครั้งมันอาจทำให้เราเปลี่ยนมุมมองที่เคยเชื่อเกี่ยวกับคุณค่าของตนเองไป คำตอบไม่จำเป็นต้องมีแค่ข้อเดียว ชีวิตมิใช่ข้อสอบปรนัย”   อนุรักษ์ ครูโอเล่ ผู้อำนวยการสถาบันธรรมวรรณศิลป์ [ คำกล่าวนำจากโครงการ ]     อ่านงานเขียนของเยาวชนที่เข้ารอบการประกวด ธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ 10 หัวข้อ “คุณค่าของชีวิต” ฟรี ! https://punnspace.com/p/contest2563   [… Continue reading คุณค่าของชีวิต | รวมผลงานเรื่องสั้นจากเยาวชน

  เดินไปพร้อมหัวใจ ความรู้สึกเป็นได้ทั้งเพื่อนที่หนุนพลังและเป็นเพื่อนที่ฉุดรั้ง เราไม่อาจก้าวชีวิตด้วยหัวคิดเหตุผลเท่านั้น หัวใจหรือความรู้สึกก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เรามีชีวิตชีวา และพลังสำหรับการก้าวไปข้างหน้า หากเราใช้ความคิดหรือเหตุผลมากเกินไป เราก็จะบีบคั้นตัวเองและผู้อื่นได้ ทำให้เก็บกดความรู้สึก ขาดความเมตตาปราณี ฟังแต่ความคิดเห็นของตน เป็นและทำกับผู้อื่นอย่างเครื่องจักรกล มากกว่าเพื่อนชีวิต ขาดแรงบันดาลใจและการริเริ่มสร้างสรรค์ ขณะเดียวกันหากเราใช้อารมณ์ความรู้สึกมากเกินไป เราก็เป็นคนเอาแต่ใจ ขึ้นๆลงๆ ไม่แน่นอน งานไม่ก้าวหน้า ทำในสิ่งที่ไม่เหมาะสม ขาดการยับยั้งชั่งใจ ไม่มีระเบียบ และไร้การตริตรอง การฝึกใช้ความคิดสำคัญพอๆ กับการฝึกใช้ความรู้สึก การสะกดจิตเองเป็นการจัดการและใช้ความรู้สึกให้เกิดผลสำเร็จ ควบคู่กับการใช้พลังความคิด เพราะลำพังการคิดด้วยตรรกะย่อมไร้ชีวิต ขาดพลัง และแรงดลใจ อันที่จริงแล้ว ในความคิดก็มีอารมณ์ ในความรู้สึกก็มีเหตุผล หากยามใดที่ความรู้สึกเป็นนาย และความคิดเป็นบ่าว เราก็ถูกอารมณ์ชักนำพาไปอย่างสุดขั้ว และเราก็หาเหตุผลมารองรับได้ เป็นข้ออ้างได้ ยามใดเราถูกความคิดนำทางไปอย่างเผด็จการต่อตัวเอง หัวใจหรือความรู้สึกเราก็ทุกข์ทน อาจวกวนไปมา ตามความคิดนำทางไป ความคิดคิดกังวล ใจก็ร้อนรน ความคิดคิดวิจารณ์ติเตียน ใจก็โกรธเคือง ทั้งความคิดและหัวใจเป็นเพื่อนที่มีอิทธิพลต่อกัน เมื่อใดที่หัวใจอ่อนแอ ความคิดต้องยื่นมือมาช่วยเหลือ ยามใดที่ความคิดจนตรอก หัวใจต้องติดปีก   จากเนื้อหาคอร์สออนไลน์ฟรี “พลังจินตภาพ” https://punnspace.com/learning/course/view.php?id=9… Continue reading เดินไปพร้อมหัวใจ

  “คำถามเปิดพื้นที่ว่างให้กับจิตใจ และทำให้คำตอบที่ยอดเยี่ยมมีลมหายใจ” – Richie Norton นักเขียนหนังสือสร้างแรงบันดาลใจ ผู้ถูกจัดอยู่ในรายชื่อสุดยอดโค้ชธุรกิจหนึ่งในร้อยของโลก … คำถามปลายเปิดและเชิงบวก กำหนดวิธีคิดและเป้าหมายชีวิตอย่างเหมาะสม คำถามปลายปิดและเชิงลบ ทำให้เราสับสนและหมดพลัง ลองสังเกตดูความแตกต่างระหว่างคำถามต่อไปนี้ “เราจะทำได้ไหม” กับ “เราจะทำได้อย่างไร” “ทุกสิ่งจะดีขึ้นหรือไม่” กับ “เราจะแก้ไขสถานการณ์อย่างไร” “ใครเป็นคนผิด” กับ “เรามีส่วนผิดพลาดอะไร” “ทำไมเราจึงล้มเหลวอีก” กับ “เราได้รับบทเรียนอะไรและเราทำอะไรได้ดีแล้ว” “ทำไมมีแต่สิ่งแย่ๆเกิดขึ้นกับฉัน ฉันทำอะไรผิด” กับ “สิ่งดีๆที่มีอยู่ตอนนี้คืออะไร ฉันยังมีโอกาสอะไรอีกบ้าง ธรรมชาติต้องการสอนอะไรแก่ฉัน” เปลี่ยนคำถาม เปลี่ยนชีวิต เรียนรู้การเขียนเพื่อรักษาใจ ตั้งคำถาม และตอบคำถามสำคัญให้ชีวิต ผ่านหนังสือออนไลน์ ราคาย่อมเยาว์ เนื้อหาแน่น   เขียนรักษาใจ : มหัศจรรย์การเขียนบำบัด https://punnspace.com/learning/course/view.php?id=23  

  บทความ ไกด์โลกจิต ตอนนี้ได้ขอน้อมนำข้อคิดจากพระไตรปิฎกสามข้อใหญ่ และภาพปริศนาธรรมคนจับวัว ซึ่งเชื่อมั่นว่าสามารถช่วยให้เรารอดปีวัวและปีใดๆ หลังจากนี้ รวมทั้งการเป็นนายเหนือวัวภายในตัวตนของตัวเอง ขอให้ดูรอยเท้าที่ย่ำบนพื้นแล้วเดินตามไป . . 1 อยู่อย่างโคประเภทใด ให้เลือกเอง : พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า วัวตัวผู้ มีอยู่สี่แบบด้วยกัน    แบบหนึ่ง ระรานพวกพ้องของตัวเอง ไม่ระรานพวกคนอื่น แบบหนึ่ง ระรานพวกคนอื่น ไม่ระรานพวกพ้องตนเอง แบบหนึ่งก็ระรานสร้างความเสื่อมเสียไปทั่ว แบบหนึ่งก็ไม่ระรานและไม่สร้างความเสื่อมเสียให้พวกใด *(1)   วัวที่ว่านั้นก็เปรียบเหมือนคนสี่จำพวก ท่านมิได้ทรงตรัสโดยตรงว่าแบบใดดีที่สุด แต่ให้เราตัดสินใจด้วยตนเองว่า จะประพฤติแบบใด และรับผลที่เป็นเช่นนั้นด้วยตนเอง โคยังมีหลายฝูง คนก็มีหลายพวกพ้อง มีความคิดเห็นแตกต่างกันเป็นฝ่ายๆ มีนิสัยจำเพาะผิดแผกกัน เราจะเป็นวัวที่ยอมรับความต่าง หรือเป็นสัตว์มีเขาที่อยากเอาชนะอย่างเดียว เราจะทำให้ปีวัวปีนี้และปีใดๆ เป็นชีวิตที่ดี ก็อยู่ที่การการวางตัวและความเป็นมิตรของตนเอง จะอยู่อย่างสร้างมิตร จะอยู่อย่างสร้างศัตรู จะเลือกทำทั้งสองอย่างกับบุคคลที่เราคิดว่าสมควรได้รับ หรือจะไม่ขัดแย้งหรือแข่งดีกับใคร เราเลือกเอง ท้ายที่สุดแล้วกรรมที่วัวหรือตัวเราเองสร้างไว้ก็จะย้อนคืนกลับมาที่ตน เพราะชีวิตเราคือผู้เลือกที่สำคัญ ปีใดจะเป็นปีที่ดีหรือปีชง เราเป็นผู้ตัดสินใจ จะเป็นปีแห่งสงคราม หรือปีแห่งสันติภาพ ล้วนขึ้นอยู่กับเราเลือกเป็นวัวแบบใด… Continue reading ธรรมะ กับ เรื่องวัว สำหรับปีวัวและปีไม่วัว

วิดีโอคำบอกเล่าจากผู้เรียน ความประทับใจและสิ่งที่ได้รับจากการอบรม “พื้นฐาน เขียนภาวนา” เมื่อวันที่ 19-20 ธันวาคม 2563 อบรมโดยครูโอเล่ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ เรียนรู้ธรรมะกับจิตใจตนเองผ่านการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมและการฝึกสมาธิภาวนาผ่านการเขียน   อ่านรายละเอียดและเข้าร่วมโครงการ https://punnspace.com/p/basic-meditationwriting    

  โครงการประกวดงานเขียนเยาวชน รางวัลธรรมวรรณศิลป์ ประจำปี 2563 ครั้งที่ 10 ได้จัดการประกวดงานเขียนประเภท เรื่องสั้น ความยาวสองถึงเจ็ดหน้ากระดาษเอสี่ เพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณ โยนิโสมนสิการ ความคิดสร้างสรรค์ และภาวะผู้นำผ่านการเขียนที่มีวรรณศิลป์ของเยาวชน ในปีนี้ได้มีเยาวชนส่งผลงานเข้าร่วมกิจกรรม เป็นจำนวนทั้งสิ้น 222 ชิ้นงาน และผ่านเข้ารอบสุดท้ายจำนวน 17 เรื่อง เป็นการประกวดครั้งที่ถือว่ามีผลงานที่น่าสนใจ ทั้งในด้านเนื้อหา วรรณศิลป์ โครงเรื่อง และเรื่องราวชีวิตที่แอบซ่อนอยู่เบื้องหลังอย่างหลากหลาย ทำให้มีความคิดเห็นของกรรมการคัดเลือก-รอบตัดสินที่แตกต่างกัน ไม่เป็นเอกฉันท์ มีส่วนที่ดีและส่วนที่น่าเสียดายในแต่ละผลงานที่เข้ารอบ ท้ายที่สุดแล้วทางโครงการเห็นว่าผลงานที่ควรได้รับรางวัลในการประกวดครั้งนี้ ได้แก่   รางวัลชนะเลิศ จำนวน 1 รางวัล ทุนการศึกษา 3,500 บาท พร้อมประกาศนียบัตร ผลงานเรื่อง เปลี่ยน , นาย ธีรภัทร์ คำตุ้ย | มหาวิทยาลัยเชียงใหม่   รางวัลรองชนะเลิศ จำนวน 2 รางวัล ทุนการศึกษา 2,500… Continue reading ประกาศผลรางวัลธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ 10 หัวข้อ คุณค่าของชีวิต

  “หัวข้อการเรียนรู้ครั้งนี้ ช่วยให้ฉันได้ลงลึกถึงความรู้สึกส่วนลึกในใจ มองเห็นแก่นแท้ในการเป็นตัวเอง ชอบการวาดระบาย การสื่อสารผ่านมือไม่ถนัด การจินตนาการสู่ความฝันและสัญญาณต่างๆแล้วน้อมนำมาสู่ตัวเองเรียนรู้และเข้าใจในตนเองจากจินตภาพนั้นๆ เป็นการเรียนรู้ที่ประทับใจมากค่ะ ขอบคุณหัวข้อบทเรียนดีดีเหล่านี้นะคะ . “ฉันได้ค้นพบหลายสิ่ง และสามารถปรับมุมมองความคิดของตนเองให้อยู่กับตนเองได้อย่างมีความสุข รับฟังสัญญาณ เสียงจากภายใน เสียงจากภายนอก ความฝัน สิ่งบอกเหตุต่างๆ อย่างเข้าใจและมีเหตุมีผลมากขึ้น น้อมนำสิ่งต่างๆที่ได้ค้นพบได้เรียนรู้มาใช้ในการทำงานและดำเนินชีวิตของตนเองในช่วงนี้และต่อไปในเบื้องหน้า . “ฉันพบความเป็นมิตร ความเมตตาที่ฉันมีต่อตนเองและสรรพสิ่ง เข้าใจในธรรมชาติ ธรรมะ คือ ความจริง ของตนเองและผู้อื่นได้กระจ่างชัดเจนขึ้น เมื่อเข้าใจอย่างชัดเจนก็เหมือนได้พบแสงสว่างให้มองเห็นในเรื่องต่างๆได้มากขึ้น นำไปสู่การยอมรับการให้อภัย การมองเห็นในข้อดีข้อเสีย สิ่งดีสิ่งไม่ดีที่มีคู่กันไปเป็นธรรมดาของตนเองของทุกสิ่งทุกคน ฉันได้พบหัวใจที่แน่วแน่มั่นคงเด็ดเดี่ยวกล้าหาญกล้าเผขิญความจริงยอมรับและพร้อมจะปรับเปลี่ยนพัฒนาของตนเอง ฉันมิได้ใฝ่สมบูรณ์แบบจนขาดเหตุผลขาดความเข้าใจและการยอมรับ ฉันมิได้ขี้กลัวแต่ฉันขาดความมั่นใจ เพราะยังมองไม่เห็นถึงศักยภาพที่แท้จริงของตนเองและไม่เชื่อมั่นในสิ่งที่มี . “การเรียนรู้ครั้งนี้ ฉันได้มองเห็นตนเองชัดเจนขึ้น ทั้งสิ่งที่ดีและสิ่งที่เกินพอดีไปสักหน่อย???????? เรียนรู้ที่จะมองตนเองในมุมกว้างขึ้นและลึกขึ้น ยอมรับและผ่อนคลาย ให้โอกาสกับตนเองและสิ่งต่างๆมากขึ้น” . / จากคุณอุบล (ปู) อาชีพ แม่บ้านและธุรกิจส่วนตัว . . “รู้สึกว่าได้รู้จักตัวตนของตัวเองในมุมมองที่หลากหลายมากขึ้น เห็นการเปลี่ยนแปลง ยอมรับและเข้าใจตนเองมากขึ้น รู้สึกประทับใจ เป็นคนที่มีตัวตนอันหลากหลายและซับซ้อน ก่อนหน้านี้เราเลือกที่จะยอมรับแต่ตัวตนด้านดี… Continue reading คำบอกเล่าจากคอร์ส “เขียนค้นตน” กิจกรรมระดับสี่ 2564

  “จากการอบรมคอร์สเขียนค้นตนในช่วงเวลา 2 วันที่ผ่านมา ฉันได้ทบทวนประสบการณ์ในรอบปีที่ผ่านมา ได้เรียนรู้ว่าตัวเองเติบโตมากขึ้น ในช่วงเวลาที่ผ่านทั้งความสุขความทุกข์ การก้าวข้ามความผิดหวัง การยึดติดกับอดีต และเรียนรู้มากขึ้นที่จะอยู่กับปัจจุบัน เพื่ออนาคตในวันข้างหน้า ฉันได้สำรวจตัวตนที่หลากหลายซึ่งมีความย้อนแย้งทั้งการเป็นเป็ดที่สามารถทำอะไรได้หลายอย่าง อย่างละนิดอย่างละหน่อย แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีความเป็นดวงตะวันที่ทำอะไรซ้ำๆ เป็นกิจวัตรได้ หากต้องการจะเพิ่มความชำนาญในสิ่งที่ทำได้ทบทวนคุณค่าในตัวเอง . “จากกิจกรรม ฉันน่ารักที่…โดยฉันได้เลือกคุณค่า ที่ฉันเพิ่งได้ค้นพบไม่นานมานี้จากการเปิดไพ่ของขวัญ เมื่อไปเป็นกระบวนการอาสาให้กิจกรรมทางสังคมกิจกรรมหนึ่ง และนำคุณค่านี้มาลองเขียนแบบคลัสเตอร์ เพื่อส่งเสริมตัวตนดีๆนี้ที่เพิ่งรู้ตัว ฉันคิดว่า ฉันยังมีตัวตนที่ยังควรค้นหาต่อไปอีก ฉันจะลงมือทำต่อโดยจัดสรรเวลาในแต่ละสัปดาห์ลองทำแบบฝึกหัดอื่นๆที่ครูโอเล่ให้เลือก แล้วเป็นข้อที่ยังไม่ได้เลือกทำ . “บทเรียนที่น่าสนใจในช่วงสองวันนี้คือ การที่ครูโอเล่ให้เขียนด้วยมือข้างที่ไม่ถนัดเพื่อดึงความคิด ความรู้สึก จากจิตใต้สำนึกออกมา และฉันรู้สึกเพลิดเพลิน และในกระบวนการดังกล่าว ได้สัมผัสถึงตัวตนความเป็นเด็กในตัว การเรียนรู้ใหม่ๆหรือจิตผู้เริ่มต้น (Beginner’s Mind) และตัวตนนี้ ฉันจะนำมาใช้กับงานที่ตั้งใจจะทำในปี 2564” . / จากคุณ ภรณี (เก๋) นักแปลอิสระ . “ฉันได้กลับมาทบทวนตัวเองอีกครั้งไม่ใช่แค่การทบทวนตัวเองในปีที่ผ่านมาเท่านั้น แต่เป็นการทบทวนชีวิตในปีที่ผ่านมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ เพื่อเริ่มต้นปีใหม่ที่สดใสมีรอยยิ้มมีหัวใจนำทาง และฟังเสียงของหัวใจลึกซึ้งของตัวเองมากขึ้น ฉันเป็นเหมือนนกอิสระที่บินอย่างมีจุดหมาย ฉันพร้อมที่จะเจอะเจอกับผู้คนมากมายทั้งเด็ก… Continue reading สิ่งที่ได้รับจากการเรียน เขียนค้นตน รุ่น 45 – 46

  ความเก่งเรื่องใดๆ ดั่งผลไม้บนลำต้น งอกงามจากร่างกายและจิตใจ หล่อเลี้ยงจากดิน น้ำ แสงตะวัน และปุ๋ยปรุงปรน มีวันสุกงอมให้เก็บเกี่ยว มีวันเหี่ยวแห้งจาก . เธอเป็นต้นไม้ทั้งต้น มิใช่แค่พืชผล ไม่อาจเป็นเจ้าของทุกสิ่งบนกิ่งก้าน วันหนึ่งถูกเด็ดไป วันหนึ่งก็ร่วงหล่น อะไรมิใช่ของเรา ต้องคืนเขาไม่ช้านาน . แค่ผ่านมาทางเธอเพื่อส่งต่อ จากครูอาจารย์ จากสังขาร จากหนังสือ จากปัจจัยปรุงแต่ง จากผืนดินที่เธออยู่ หวนกลับไปสู่แผ่นดิน ความเก่งแค่ปัญญาที่ผ่านทาง และการกระทำของกายใจ . ผลไม้มิได้งอกงาม เพื่อความอิ่มของต้นไม้ แต่เป็นสัตว์น้อยใหญ่ และความอุดมของป่า ทุกผลที่หล่นร่วง หล่อเลี้ยงชีวิตใกล้ไกล ประดับไว้ที่ตนเอง รอเน่าเสียไร้ค่า . เปลือกห่อหุ้มเนื้อเพื่ออุ้มพาเมล็ดพันธุ์ หลอกล่อด้วยรสชาติและกลิ่นยวนยั่วอันชั่วคราว ความพอใจที่ได้เก่ง แค่เปลือกเนื้อที่ลิ้มลองกัน ความอวดโอ่ เบ่งอิ่มได้ไม่นานก็ว่างเปล่า . เมื่อร่างกายทรุดโทรม ความสามารถก็เสื่อมถอย เมื่อจิตใจไม่เที่ยง ศักยภาพใดจะคงทน เมื่อสิ่งแวดล้อมไม่เอื้อ พรสวรรค์ก็รับผลพลอย เมื่อหวังให้เก่งตลอดไป ใจก็ยิ่งทุกข์ . จงปล่อยให้สิ่งที่เธอทำ… Continue reading ความเก่งแค่ปัญญาที่ผ่านทาง