Author: admin

    “ก่อนอื่นต้องขอแสดงความขอบคุณครูมากค่ะที่ได้แนะนำดิฉัน และะทำให้ดิฉันพาใจกลับบ้านหลังจากที่หลงทางมานาน จากที่ได้เลือกเหตุการณ์ประหลาดใจ บันทึกและสะท้อน ทบทวน สิ่งที่ได้รับและรู้คือใจของดิฉันรู้สึกมีพลัง . “นิทาน”เป็นอีกบันทึกหนึ่งที่รับรู้ของการพัฒนาความรู้สึกในทางบวก เพิ่มขึ้น ได้เขียนนิทานที่ไม่มีพล็อตเรื่องแต่ความรู้สึกที่ส่งไปปลายปากกามันต่อเนื่อง ชัดเจนและมั่นคงในช่วงระหว่างเขียน เมื่อเขียนเสร็จตามกรอบเวลา10 นาที อ่านซ้ำหลังจากบันทึกตัวละครเอกตัวนี้ คือเราในวันนั้น!! สะท้อนถึงความมุ่งมั่น อดทนสร้างปราสาททราย เมื่อวันหนึ่งสิ่งที่สร้างมาด้วยพลังทั้งหมดได้พังลง หนูน้อยได้เรียนรู้การน้อมรับ การให้อภัย . ดิฉันได้ทบทวนสิ่งที่ผ่านมา ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าทุกสรรพสิ่งมีการ เปลี่ยนแปลงตามเหตุตามปัจจัย ในฐานะเราซึ่งเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ควรเลือกเรียนรู้ เลือกเข้าใจและเลือกพัฒนาให้สมกับคุณค่าของมนุษย์ . ด้วยความเคารพค่ะ” สิริญ(หนูเล็ก) #เขียนเปลี่ยนชีวิต หัวข้อ “เขียนค้นตน” รอบสอง รุ่น 17 . www.dhammaliterary.org  

    บทเรียน เขียนค้นตน กึ่งออนไลน์ (มกราคม รุ่นที่ ๑๗) #เขียนเปลี่ยนชีวิต * * * “บันทึกสะท้อนตนเองจากการเรียนเขียน เริ่มต้นเรียนไม่ได้คาดหวังอะไรค่ะ แค่อยากรู้ว่าเขียนค้นตนเป็นอย่างไร เมื่อเริ่มเขียน ยังไม่เข้าใจ ก็ยังอยู่ในกรอบความคิดและติดในรูปแบบงานเขียนมากกว่า คุณบรรทัดฐานมาทำงานเนียนๆ ^_^ เมื่อครูเริ่มสะท้อนจากสิ่งที่แฝงในการเขียน และคุณองอาจตื่นขึ้น ก็เริ่มเขียนโดยไม่ติดในรูปแบบ การใช้คำ งานเขียนก็เริ่มง่ายและชัดเจนมากขึ้น เป็นการย้อนกลับไปดูเหตุการณ์ที่ผ่านมา ด้วยความเข้าใจกับทุกตัวละครมากขึ้น แม้จะยังไม่ครบทุกมิติ มีบทเรียนและการสะท้อนของครูที่ทำให้เห็นแนวทางที่จะเดินต่อไป . ขอบคุณค่ะกับประสบการณ์การเขียนและการรับฟังการสะท้อน การเรียนรู้เกิดขึ้นได้เกิดจากศรัทธาที่เพิ่มขึ้นต่อครูและต่อตนเอง และได้เห็นตัวตนต่างๆที่ตนเองมีอยู่ ตัวตนต่างๆคือครูในความคิด พอเราคิดแบบนี้เราก็ทำแบบนี้ พอเราคิดอีกแบบเราก็ทำแตกต่างไป จนกว่าเราจะเข้าใจว่าความจริงของความคิดนั้นมันก็แค่ผ่านไป” . คุณจิ๋ว ฐิตารีย์ อาชีพแม่บ้าน www.dhammaliterary.org    

    “ท่านทั้งหลายไม่เข้าถึงพุทธธรรม ก็เพราะว่า “พระพุทธเจ้าตามทัศนะของท่าน” ขวางท่านอยู่”     มีปริศนาธรรมข้อหนึ่งกล่าวว่า หากพบพระพุทธเจ้าระหว่างทางนั้นจะทำเช่นไร คำตอบคือ จงฆ่าพระพุทธเจ้าเสีย . กล่าวมาอย่างนี้ หากเผลอตัดสินโดยไม่ได้ยั้งคิดด้วยสติปัญญาก่อนแล้ว เราอาจมองว่านี่เป็นการยั่วยุให้ทำร้ายพระสงฆ์องค์เจ้าใช่ไหม หรือหากคิดปรุงแต่งเกินเลยไปอีกอาจไพล่เห็นว่านี่ต้องเป็นทัศนคติคนศาสนาอื่นต้องการบ่อนทำลายศาสนาพุทธเป็นแน่ หากแต่ตามจริงแล้ว นี่ปริศนาธรรมในศาสนาพุทธนี้เอง ซึ่งมุ่งตรงไปสู่คำถามสำคัญที่ว่า นิพพานเป็นอัตตาหรืออนัตตากันแน่ . แล้วที่ผ่านมาก็มีเพียงคนศาสนาเดียวที่บ่อนทำลายศาสนาพุทธ ทั้งโดยรู้ตัวและไม่รู้ตัว นั่นคือพุทธศาสนิกชนและพระสงฆ์องค์เจ้าเอง ที่ยึดเอาศาสนาพุทธไปผิดทางและสอนธรรมะไปผิดทิศ นั่นแล . คำกล่าวของปริศนาธรรมข้างต้น ไม่ได้หมายถึงให้เราประทุษร้ายพระพุทธเจ้าหรือสงฆ์องค์ไหน แม้จะเป็นสงฆ์แท้หรือเทียมก็ตาม หากแต่หมายถึง ขจัด “พระพุทธเจ้าตามทัศนะของท่าน” ออกไปเสียให้พ้นทาง เพราะนี่คือเหตุหนึ่งที่ทำให้เราทั้งหลาย ไม่เข้าถึงพุทธธรรม คือไม่เข้าใจหลักธรรมตามที่พระพุทธเจ้าได้สอนไว้ หรือปฏิบัติเท่าใดก็ไม่อาจพ้นทุกข์ . กล่าวให้ชัดเจนขึ้นคือ การยึดมั่นใน “พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์” อย่างสำคัญมั่นหมายเป็นตัวเป็นตนนั่น คือภูเขาลูกใหญ่ที่บดบังเราจากพุทธธรรมไว้ ทึกทักไปเองว่านั่นคือ “พระพุทธเจ้าของกู พระพุทธแบบที่กูเชื่อ พระธรรมที่กูศรัทธา พระสงฆ์ของกู ศีลที่กูสะอาด อาจารย์ที่กูเคารพ ศาสนาของกู”… Continue reading “ท่านทั้งหลายไม่เข้าถึงพุทธธรรม ก็เพราะว่า “พระพุทธเจ้าตามทัศนะของท่าน” ขวางท่านอยู่”

      บันทึกบทเรียนจากการเข้าอบรมหัวข้อ “เขียนค้นตน” ในหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๗ ประเภท workshop   ตามไฟล์ภาพ ดังนี้ และอ่านเพิ่มเติมได้ที่อัลบั้มรูป        

        บทเรียน เขียนค้นตน #เขียนเปลี่ยนชีวิต กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๑๖ (มกราคม ๒๕๖๐ รอบแรก) หัวข้อบันทึก “ดูแลตัวตนที่เปราะบาง” และ ไพ่ปลุกตัวตน “นักเรียนรู้” โดย คุณหน่อย อรอนงค์ อาชีพ พนักงานมหาวิทยาลัย www.dhammaliterary.org  

    บทเรียน เขียนค้นตน หลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๖ “ขอบคุณมากนะคะการเขียนลงลึกไปในรายละเอียดทำให้มองกระจกแล้วสะท้อนใจ ผ่านการคิดการตีความอยู่ภายในมาเป็นการเขียน ซึ่งมันทำให้เรามีสติ อยู่กับปัจจุบันในขณะที่เราเขียนรู้สึกถึงการใช้สมาธิ เหมือนการนั่งวิปัสสนาต่างกันตรงที่การนั่งวิปัสสนาเรากำหนดสติตามลมหายใจ แต่การเขียนเราต้องมีสติตามการที่เราเขียน อยู่กับปัจจุบัน เป็นคนชอบเขียน แต่ไม่เคยเขียนแบบนี้มาก่อนเคยเขียนแต่ไดอารี่ เขียนสิ่งที่เราทำในแต่ละวัน ไม่เคยเขียนเป็นเรื่องๆ ถามตัวเองแบบนี้มาก่อน ขอบคุณนะคะที่ทำให้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยรู้และทำมาก่อน ได้มองเห็นตัวเองโดยผ่านตัวเอง ” คุณติ๊ก ฉัตรทิดา อาชีพรับจ้าง www.dhammaliterary.org    

      บทเรียน เขียนค้นตน #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๖ “ระหว่างทำกิจกรรมบันทึก สองด้านตัวตน ขั้นตอนแรก ภาพวาดแรกเป็นตัวตนสองตัวตน ตัวตนสัตว์ร้าย รุนแรง คุกรุ่น หมกมุ่น ร้อน ตัวตนผู้โน้มน้าว ตอนที่ระบายรู้สึกเย็น รู้สึกกว้าง แผ่ขยาย เหตุการณ์ที่นึกถึงในด้านผู้โน้มน้าว ระหว่างที่เขียนโดยไม่หยุด เป็นความรู้สึกดีดี รนู้สึกอยากให้เค้าทั้งคู่เข้าใจกัน ไม่อยากให้ถูกบังคับ ฝืนใจทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ (เพราะเคยเจอมากับตัวเอง) แต่สุดท้ายแล้วก็อยู่ที่คนทั้งสองนั้นที่เป็นคนเลือกตัดสินใจจะทำอย่างไร ด้านสัตว์ร้าย เป็นเหตุการณืที่เมื่อประสบครั้งใด จะคุกรุ่นขึ้นทันทีทุกครั้ง สัตว์ร้ายจะผงกหัวขึ้นทุกครั้ง เหมือนสัตว์ที่นอนอยู่อย่างสงบ แต่เมื่อถูกใครมาแหย่ หรือเข้ามาถึงตัว จะผงกขึ้นตั้งท่าทันที ไม่อาจสงบใจให้หลับต่อได้ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรโต้ตอบ ได้ตั้งท่า มอง จ้อง แต่ไม่อาจหลับต่อได้ บางครั้งลุกขึ้นมาขู่ บางครั้งขยับตัวให้รู้ว่าอยู่ตรงนั้น แต่ไม่ฉก ไม่กัด ไม่ทำร้ายคนเหล่านั้น . ขั้นที่สอง ระหว่างสนทนา รู้สึกถึงตัวตน และความรู้สึกของสัตว์ร้ายมากขึ้น ก่อนหน้านี้เข้าใจว่ามีแต่ความโกรธ ควาคับข้องใจ… Continue reading บทเรียน เขียนค้นตน ๒๕๖๐ (๒)

    “สรุปการเรียนรู้จากการเขียนค้นตน #เขียนเปลี่ยนชีวิต . ก่อนเริ่มต้นอบรมนั้นมีความรู้สึกว่าคอร์สนี้น่าสนใจมากๆ และต้องทำให้เราได้ค้นพบตัวเองว่าเป็นอย่างไร แต่หลังจากการเรียนตลอดระยะเวลาสี่สัปดาห์ มันไม่ใช่อย่างที่เราคิดเลย มันไม่ได้ทำให้เราค้นพบตัวเองอย่างที่หวัง แต่มันกลับได้กระบวนการที่จะให้เรียนรู้ตัวตนของเราในหลายๆ ด้าน . การอบรมที่ผ่านมาทำให้เราได้เรียนรู้ว่าตัวเราเองก็มีมุมดีๆ ที่ทำให้เราสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ ผมรู้ว่าการเรียนแค่นั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเราได้ทันที จากหน้ามือเป็นหลังมือ จบคอร์สแล้วเราต้องเป็นอีกคนหรือเป็นคนใหม่ทันที มันไม่ใช่ ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยย้อนกลับมามองตัวเราเองเลย และเราก็เพิ่งหัดที่จะกลับมาค้นหาตัวตนของเราผ่านการเขียนบันทึก มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะเห็นตัวตนของเราจริงๆ หรอก เรายังคงต้องอ่านทบทวนสิ่งเราเขียนไป และทำซ้ำกระบวนการดังกล่าวหลายๆ ครั้ง จนกว่าเราจะเห็นอะไรชัดเจน ซึ่งมันก็จะชัดเจนขึ้นทุกครั้งที่เขียนอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าจะจบคอร์สแล้วผมคิดว่าจะเขียนต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าสิ่งที่คิดว่ามันเป็นปัญหาของเราจะได้รับการเยียวยาและเจอหนทางในแก้ไขปัญหานั้นๆ . กระบวนการต่างๆ ในการเขียนบันทึกนั้นทำให้เราได้กลับมาทบทวนหรือย้อนมองตัวเองอย่างจริงจัง เริ่มต้นจากสิ่งที่เรามีปัญหา แล้วลองให้เราจินตนาการและวาดลงในกระดาษ มันทำให้ภาพในจินตนาการของเราไม่หายไปไหน แล้วเราสามารถเขียนบันทึกต่อจากที่เราจินตนาการไว้ และทำให้เราสังเกตเห็นบางอย่างในภาพได้อีกด้วย ซึ่งช่วยให้เราเก็บรายละเอียดต่างๆ ได้ดีขึ้น นอกจากนั้นการเขียนบันทึกด้วยการโต้ตอบกันระหว่างมือขวา (ข้างที่ถนัด) แทนตัวเรา กับมือซ้าย (ข้างที่ไม่ถนัด) แทนอีกตัวตน มันทำให้เราได้รู้ความคิดจากอีกมุมมองนึง เวลาที่เราจมดิ่งกับเรื่องนั้นๆ มันก็จะคิดวนเวียนกับเรื่องนั้นๆ การที่เราจะออกจากวังวนแห่งความคิดนั้น เราก็คงต้องให้ใครบางคนมาฉุดเราออกมา ซึ่งก็คือ อีกตัวตนของเรา… Continue reading บทเรียน เขียนค้นตน ๒๕๖๐ (๑)

    #เราอาจเป็นฆาตกร : คอลัมน์ ไกด์โลกจิต Dana Plato เป็นนักแสดงเด็กที่มีผลงานโดดเด่นมาตั้งแต่อายุยังน้อย มีผลงานการแสดงนับสิบเรื่อง จนกระทั่งเธอมีปัญหาติดเหล้ายา การแสดงลดน้อยถอยลง เธอตั้งครรภ์ตอนอายุได้ ๒๐ ปี มีลูกชายหนึ่งคนชื่อ Tyler Lambert แล้วโชคชะตาก็ดิ่งลงมา อาชีพผันผวนจากภาพยนต์เกรดเอมารับงานเกรดบีและนิตยสารเพลย์บอย เธอพยายามปรับตัว สู้ชีวิต แม้ถูกคดโกงจนเงินหายสูญ จากนักแสดงเด็กผู้มีแววรุ่งโรจน์ต้องผันเปลี่ยนมาถ่ายแบบนู้ดหาเลี้ยงชีพ จวบจนเธออายุได้ ๓๕ ปี ได้รับเชิญจากรายการ The Howard Stern Show เพื่อสัมภาษณ์และบอกเล่าเรื่องราวชีวิตตน เล่าความผิดพลาดจากการติดเหล้ายา แต่ได้อธิบายว่าตนเองได้เลิกราห่างหายจากมันแล้วเหลือเพียงต้องใช้ยาแก้ที่ได้อนุญาตตามกฏหมายเพื่อรักษาอาการปวดจากการถอนฟัน เธอถูกกดดันอย่างหนักจากพิธีกรดำเนินรายการหลายคน ทั้งเค้นคั้นให้ตอบคำถามยืนยันการเลิกยา ยั่วยุเธอ ท้าให้พิสูจน์ต่อหน้ารายการ บีบคั้นให้เธอรู้สึกผิด ต่อหน้าผู้ชมทั้งหลาย คนทำรายการทีวีก็อาจอ้างได้ว่าเขาทำไปดังนั้นเพื่อเรียกความบันเทิงหรือความน่าสนใจของรายการ หรืออยากท้าพิสูจน์อย่างไรก็ตาม แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหนึ่งวันต่อมา Dana ฆ่าตัวตายด้วยการใช้ยาแก้ปวดและยาคลายกล้ามเนื้อเกินขนาด จบชีวิตอดีตนักแสดงเด็กผู้โดดเด่นและแสดงภาพยนต์ชื่อดังอย่าง Exorcist II: The Heretic และซีรีย์ทีวี Diff’rent Strokes ต่อมาอีก… Continue reading เราอาจเป็นฆาตกร

      บทเรียน เขียนเยียวยา (รอบสอง) หลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต ๒๕๕๙ ************ “สำหรับบทเรียนต่างๆ ที่ผ่านมานั้นนับตั้งแต่ก้าวแรกที่เริ่มเดินเพื่อที่จะทำความรู้จักกับข้อดีภายในตัวเราผ่านคุณบันทึกพี่หมีตัวใหญ่ติดปีกสีเทา ที่พร้อมจะรับฟังเรื่องราวต่างๆ ในชีวิตเราอยู่ตลอดเวลา อีกทั้งได้ก้าวต่อไปรู้จักกับหัวใจของตัวเองได้รับฟังเสียงจากหัวใจที่จริงๆ แล้วก็มีเสียงดังอยู่ในหัวของเราปะปนกับเสียงอื่นๆ อยู่ตลอดเวลา เพียงแต่เราไม่เคยได้คิดจะหยุดฟังอย่างตั้งใจ จากตอนทีเริ่มต้นบันทึกใหม่ๆ เรียกได้เลยว่าเป็นคนที่คิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยเปื่อย ไม่รู้จักความต้องการของตนเอง มักเลือกเดินในเส้นทางที่คนรอบข้างคิดว่าดีเสมอ เรียกว่า ถูกคำพูดความคิดเห็นของคนที่แวดล้อมเตะไปเตะมาเสมอ แม้จะมีบ้างครั้งที่ทำตามหัวใจของตนเองแต่ก็ยังรู้สึกกังวลว่าสิ่งที่เลือกมานั้นดีจริงๆ แล้วเหรอ นั่นหมายถึงว่าฉันไม่กล้าฟังเสียงของหัวใจและเลือกมีชีวิตตามหัวใจของตนเอง จนกระทั่งผ่านบันทึกมากมาย ฉันค้นพบว่า ฉันช่างมีหัวใจที่แกร่งซ่อนอยู่ในตัวเป็นหัวใจที่ดีมากมาย เต้นอย่างแข็งแรง กระหายรอการรับฟังจากฉัน เพื่อที่สักวันฉันจะฟังเสียงหัวใจและกล้าก้าวไปเผชิญหน้ากับความกลัวในใจเพื่อจะได้ทำสิ่งที่หัวใจเรียกร้องเสมอมา และเมื่อพบว่าตนเองนั้นก็มีหัวใจก็ได้รวบรวมความกล้าที่จะกลับไปในอดีตเพื่อเข้าไปทำความเข้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยเด็ก และฉันได้เห็นว่านี่ฉันปล่อยให้เด็กน้อยร้องไห้อย่างเดียวดายอยู่ตรงบันไดนั่นเป็นเวลากว่า 26 ปีเชียวหรือ ฉันได้เรียนรู้ด้านดีของเด็กน้อยได้รู้เหตุผลที่ฉันชอบมองท้องฟ้าที่สดใส ได้เรียนรู้ว่า สิ่งดีๆ ที่มีในตัวฉันในปัจจุบัน ก็เพราะมีเด็กน้อยที่สดใสอยู่ในตัวนั่นเอง แต่ด้วยประสบการณ์ที่เด็กน้อยได้เจอและเข้าใจในวัยเด็กจึงทำให้ฉันใช้ชีวิตแบบครึ่งๆ กลางๆ มาตลอด จะก้าวก็ไม่ก้าว จะถอยก็ไม่ถอย และจากนี้ฉันจะก้าวต่อไปพร้อมเด็กน้อยที่มีพลังมองเห็นสิ่งดีดีของโลกในตัวฉัน และพลังอื่นๆ ที่มีอยู่ในตัวทำหน้าที่ต่อไปจนกว่าจะหมดลมหายใจ จากนั้นได้ก้าวต่อเรียนรู้ปมในใจที่มีมาตลอดข้อดีของการเรียนรู้ปมในใจ คือได้เห็นภาพชัดว่าสาเหตุที่เกิดปมนั้นมาจากครอบครัวที่ถ่ายทอดรูปแบบการเลี้ยงดูจากต้นตระกูลมาจนถึงรุ่นเรานั่นแสดงว่าพวกเขาเองก็ป่วยทางจิตใจตลอดมา ต่างก็แสวงหาความรัก ความยอมรับ และการชื่นชมจากคนในครอบครัว… Continue reading บทเรียน “เขียนเยียวยา” กึ่งออนไลน์ (ธันวาคม ๒๕๕๙) (๖)