Author: admin

    บทเรียนจาก หลักสูตร #ห้องเรียน #พลังแห่งจิต รุ่นที่ ๖ * * * * * * หัวข้อ “นักรบภายใน” วิเคราะห์สถานการณ์ที่ไม่กล้าเผชิญ : ผมคิดถึงเรื่อง “การเงิน” 1. ภาพนักดาบซามูไร ปรากฏอยู่ในความคิด ภาพที่เห็นสิ่งที่เผชิญอยู่ คือ ปีศาจเงินตรา มันยื่นแขน ขา ยาวเฟื้อย แถมมีนิ้วมือ นิ้วเท้าที่มีรูบานใหญ่ตรงปลาย ที่สามารถพร้อมดูดเอา ธนบัตร เหรียญออกจากตัวของผม ออกจากกระเป๋ากางเกงของผม ได้อย่างง่ายดาย ผมเห็นภาพนักดาบ สาวมีดดาบคมกริบประจำตัว ฟันฉับ! เข้าที่มือและเท้าของเจ้าปีศาจเงินตราตัวร้าย ที่คอยดูดกินเงินตราของผม ภาพแขนขาของมันขาดสะบั้น กระเด็นกระดอน ก่อนที่สุดท้ายร่างของมันจะแตกสลาย หายไปในอากาศ 2. ภาพของปีศาจร้ายปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ การดูดเงินของมัน พยายามปรากฏในรูปแบบการใช้เงิน ของตัวผมเองในรูปแบบต่างๆ แทน เช่น การอยากได้รองเท้ากีฬาที่ถูกใจคู่ใหม่ การอยากไปทานอาหารญี่ปุ่นที่คุ้นลิ้น… Continue reading รวมบทเรียน พลังแห่งจิต กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๖ (๓)

    “วันนี้ทำกระดาษเปล่าอีกครั้งแล้วสังเกตอย่างที่ครูแนะนำค่ะ พบว่าภาพที่เราสร้างขึ้นมาบนกระดาษ จิตเราเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง ตอนที่ลบจิตเราก็ลบออกไปเอง ความทุกข์ หรือคำไม่ดีที่พูดกับตัวเอง อันไหนลบง่ายคือจิตยึดติดกับมันน้อย ลบยากจิตยึดติดกับมันมาก และเหมือนกันทั้งความทุกข์กับความสุขจิตนั้นสร้าง และยึดติดไว้เอง ตอนลบภาพเหมือนให้จิตได้คลายความยึดติดกับภาพ คำพูดหรือสิ่งต่างๆ ที่จิตสร้าง ปรุงแต่ง ยึดไว้ ให้คลาย ให้ปล่อย ขณะที่จิตมีสติและสมาธิมาก จิตก็มีกำลังในการจัดการปล่อยวางความยึดติดทั้งหลายเหล่านั้น กระดาษเปล่าสอนว่าจิตเดิมมันว่าง ภาพที่อยู่บนกระดาษเปล่าไม่มี เป็นเพียงสิ่งที่จิตสร้าง ปรุงแต่งและจิตที่สร้างนี้ก็มีกำลังที่จะละวาง ลบภาพเหล่านั้นได้ตามความต้องการของจิตนั้น นี่เป็นสิ่งที่ได้จากการสังเกตค่ะ วาดมันดาราต่อด้วยความตั้งใจค่ะ ^^ ” คุณจิตรลดา (เจี๊ยบ) อาชีพ ธุรกิจส่วนตัว + + + + + บทเรียนในหลักสูตร #ห้องเรียน #พลังแห่งจิต รุ่นที่ ๖ กึ่งออนไลน์ www.dhammaliterary.org    

    ครูโอเล่คะ 14 กพ. – 14 มีค. 2560 จะเป็นวันเวลาที่มีความหมายมากที่สุดช่วงนึง ของชีวิตเลยค่ะ โชคดีของการมีเวลา ถึงแม้ว่าจะเรียกสวยๆว่าพักร้อน หรือจะเรียกจริงๆ คือ ว่างงาน แต่มันกลับเป็น ความว่างจากงาน ที่มีความหมายมากค่ะ การได้มาเรียนที่ “ห้องเรียน พลังแห่งจิต” ถึงแม้ว่าเราจะเรียนด้วยการอบรมกึ่งออนไลน์ มันมีทั้งความสงสัย ได้คิด และ ได้ใช้เวลา มาทบทวนความคิด และสิ่งที่อยู่ในใจ เรื่องราวต่างๆมันอยู่ในลิ้นชัก ในความทรงจำ เวลาที่ได้ทำแบบฝึกหัด และ แลกเปลี่ยนกับครู มันทำให้เราได้คิด และ คิดได้ว่า เสียงในใจ เรื่องราวในใจ มันสำคัญมาก การรักตัวเองอย่างถูกวิธี นอกจากเราจะเห็นคุณค่า เห็นพลังในตัวเองแล้ว เราจะรักและเข้าใจคนอื่น เข้าใจโลกใบนี้ ในมุมที่ชัดขึ้นด้วย ขอบคุณครู ที่ลงลึก ช่วยคลายปม เปิดกะโหลก สิ่งที่เรากำลังรู้สึก หรือ แม้แต่ลืมไปแล้ว มีความสุขมากค่ะ ที่ได้เรียนคอร์สนี้… Continue reading รวมบทเรียน พลังแห่งจิต กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๖ (๑)

      บันทึกระลึกทบทวนบทเรียนจาก “เขียนภาวนา” ในหลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๙ เมื่อวันที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๖๐   ตามไฟล์ภาพ ดังนี้ และอ่านเพิ่มเติมได้ที่อัลบั้มรูป        

      บันทึกระลึกทบทวนบทเรียนจาก “เขียนภาวนา” ในหลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๘ เมื่อวันที่ ๑๒ มีนาคม ๒๕๖๐   ตามไฟล์ภาพ ดังนี้ และอ่านเพิ่มเติมได้ที่อัลบั้มรูป        

      ๔ ข้อคิด “ทำใจ” จากเมฆ (ตอนที่สอง) บทความตอนที่แล้วนั้น ได้ยกข้อคิดที่เราสามารถเรียนรู้จากเมฆ เพื่อ “ทำใจ” หรือแนะนำการทำใจ แก่ตนเองและผู้อื่น ซึ่งสองข้อคิดแรกนั้นคือ “หัวใจหม่นหมองเป็นสิ่งชั่วคราว” กับ “การร้องไห้และความเสียใจมิใช่ความอ่อนแอ” แต่เป็นจุดเริ่มต้นของฟ้าหลังฝน . การ “ทำใจ” นั้นมีสองรูปแบบ แบบหนึ่งคือ “การยอมรับ” ในสิ่งที่เกิดขึ้นตามที่เป็นจริง เราสามารถทำอะไรได้มากน้อยเท่าใด อะไรที่เราทำไม่ได้ การยอมรับนั้นคือการปลดความคาดหวังที่เราแบกรับไว้ จนทำให้เศร้าเสียใจและทำร้ายตนเอง . แบบที่สองคือ “การปรับปรุง” ในเมื่อเราแก้ไขคนอื่นไม่ได้ จัดการสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่ได้ ก็เหลือเพียงสิ่งใกล้ตัวที่ควรปรับปรุง นั่นคือ ตัวเรา แก้ไขความคิดที่ทำร้ายตัวเอง ดูแลความรู้สึกในใจ ปรับเปลี่ยนการกระทำที่สร้างปัญหา ปรับมุมมองที่ทำให้เราคาดหวังหรือเป็นทุกข์กับสิ่งนั้นๆ . เพราะสิ่งภายนอกตัว เราไม่อาจเข้าไปจัดการให้เป็นไปตามความ “คาดหวัง” ได้หมดสิ้น แม้ “คาดหมาย” ว่าอยากให้เป็นอย่างไรหรือควรเป็นอย่างไร นั่นเพียงมุมมองในหัวใจเราเท่านั้น คนเราทุกข์กับเหตุการณ์ข้างนอกแค่ส่วนหนึ่ง แต่ทุกข์เพราะใจตนเองและมุมมองตนมากกว่า ดังนั้นการทำที่ “ใจ”… Continue reading ๔ ข้อคิด “ทำใจ” จากเมฆ (ตอนสอง)

        บทเรียน “เขียนค้นตน” หลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๗ ประจำเดือน มกราคม ๒๕๖๐ (รอบสอง) จากคุณอรนุช (น้อง) พนักงานบริษัทเอกชน . www.dhammaliterary.org    

    ๔ ข้อคิด “ทำใจ” จากเมฆ (ตอนแรก) เวลาหัวใจเราถูกรบกวนจากความเศร้า ความเครียด และอารมณ์ลบต่างๆ การทำใจตนเองก็เป็นทางออกหนึ่งที่สำคัญ เพราะหลายสิ่ง “ภายนอก” เราไม่อาจลิขิตหรือเลือกไม่ให้เกิดไม่ได้ ใจเขาใจเรา ต่างมีหน้าต้องดูแลของตนเอง วิธีที่จะ “ทำใจ” ของแต่ละคนก็สุดแท้แตกต่างกันไปตามนิสัยใจคอและการเรียนรู้ บางคนทำใจกับความเศร้าได้ไว บางคนอาจนานเสียหน่อย แต่สิ่งที่ดีที่ช่วยให้เราทำใจให้ปลดปล่อยจากทุกข์ได้นั้นมีอยู่ในตัวเราและรอบตัวมากมาย . บทความนี้ขอยกตัวอย่างข้อคิด จากเมฆและท้องฟ้า เพื่อบอกแก่หัวใจเรา หรือใครก็ตามที่เราอยากช่วยเขา “ทำใจ” . ๑ หัวใจที่หม่นหมองเป็นเพียงสิ่งชั่วคราว ความเสียใจไม่ใช่สิ่งที่แน่นอน อารมณ์เหมือนเมฆที่พร้อมจะเปลี่ยนแปลง : ท้องฟ้าเป็นเหมือนภาพยนต์เรื่องยาวที่ฉายเรื่องราวของการเปลี่ยนแปลงอยู่ทุกคืนวัน ตอนนี้เราเห็นเมฆเป็นแบบนั้น ท้องฟ้าสดใสหรือหมองหม่นแบบนี้ อีกชั่วโมงหนึ่งหรือวันต่อไป เมฆและฟ้าก็แปรเปลี่ยนไปแล้ว . หัวใจคนก็เป็นดั่งท้องฟ้านี่เอง เมฆก็คืออารมณ์มากมาย แวะเวียนมาและพร้อมจากไป ก่อนหน้าที่เราจะเครียด เราอาจกำลังหัวเราะอยู่ ก่อนหน้าน้ำตารินไหล ตอนนั้นเราอาจกำลังชื่นชมยินดีกับสิ่งที่ได้เจอ แต่เวลาเราเศร้าใจหรือเครียดทุกข์หนัก เราอาจเผลอคิดไปว่าท้องฟ้าของจิตใจเราจะคงที่อยู่อย่างนั้น จะมืดหมองอย่างนั้นตลอดไป . ในความจริงแล้ว ไม่มีท้องฟ้า ก้อนเมฆ และหัวใจใครที่จะคงที่อย่างนั้นตลอดกาล… Continue reading ๔ ข้อคิด “ทำใจ” จากเมฆ (ตอนแรก)

      “ทบทวนประสบการณ์ค้นตน หลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๗ การเรียนเขียนค้นตนนี้ทำให้รู้สึกประหนึ่งว่ากำลังฝึกตนอยู่บนยอดเขาบู๊ตึ๊ง แต่ละขั้นบันไดที่ก้าวแต่ละก้าวมีแต่สูงชัน ถูกเคี่ยวกรำ และเหน็ดเหนื่อยขึ้นเรื่อยๆ . ด้วยการใช้ชีวิตที่ถูกหล่อหลอมให้เปรียบเทียบกับคนอื่นอยู่ตลอดเวลา เมื่อเขียนบันทึกเกี่ยวกับการสร้างสรรค์ เราจึงนึกได้น้อยมาก ยึดติดในผลงานที่ต้องดี สำเร็จ เป็นงานของส่วนรวม ต้องดูยิ่งใหญ่ราวกับกำลังเขียนใบสมัครงานให้นายจ้างมองว่าเรามีคุณสมบัติดีและพิเศษกว่าคนอื่น . เราลืมนึกถึงเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ที่เคยริเริ่มภูมิใจ แม้ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องที่คนอื่นเคยทำมาก่อนก็ตาม พอครูแนะให้นึกถึงตรงนี้ สิ่งละอันพันละน้อยผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด ได้หวนระลึกนึกถึงความสนุกในการลงมือทำบางอย่างโดยไม่สนใจผลลัพธ์มากกว่า ๓๐ เรื่อง . ส่วนใหญ่คนภายนอกมักมองตัวเราว่าเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเอง แต่เนื้อแท้ตัวเรากลับไม่มีความมั่นใจอะไรเลย ไม่ชื่นชมตัวเอง เชื่อว่าตนเองเป็นคนไม่มีศักยภาพ ไม่มีความถนัด หรือความสามารถพิเศษอะไร การได้ระลึกถึงเรื่องราวที่ตนได้ริเริ่มบางอย่างแม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยในอดีต จึงช่วยเพิ่มความภูมิใจในตนเองได้ส่วนหนึ่ง . และแล้วกิจกรรมไพ่ปลุกตัวตน ก็ปลุกตัวเราสมกับชื่อกิจกรรมนั้น กิจกรรม “ฉันคือผู้เวียนว่ายฯ” เป็นปฐมบทของการริเริ่มสร้างสรรค์ของตัวเองเกิดขึ้นจากเสียงภายในที่พยายามส่งสัญญาณบอกใบ้แก่เราให้หาสิ่งใหม่ๆ มองเห็นศักยภาพที่มี และเริ่มต้นทำในทันทีอย่างเป็นอิสระ . หลังจากเขียน “กวีร้อยแก้ว” (ตามที่ครูเรียก) ครูก็แนะว่าให้วาดภาพประกอบด้วย โดยส่วนตัวเป็นคนที่กลัวการวาดรูปมาแต่ไหน แค่ให้หยิบสีมาระบายก็เครียดจนแทบอยากร้องไห้ ต่อรองแกมหยอกครูเล่นว่า… Continue reading บทเรียน เขียนค้นตน ๒๕๖๐ (๘)

    “ก่อนจะสรุป ต้องขอขอบคุณคุณครูและสถาบันฯ ไว้ ณ บรรทัดนี้ ที่เปิดโอกาสให้ได้เรียนรู้สิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อนค่ะ . ความจริง ตอนที่น้องสาวชักชวนให้สมัคร ตอนนั้นอ่านรายละเอียดของสถาบันฯ เพียงย่อๆ ผ่านๆ เข้าใจเอาเองว่า เป็นการฝึกเขียนบทความ เขียนเรื่องราว เขียนเรื่องเล่าที่เราอยากจะเล่า อยากจะโพสต์ อยากจะบันทึก เหมือนกับ ว่าเรียน เพื่อปรับปรุงการเขียนของเรา เรียนเพื่อรู้เรื่องเทคนิคการเขียนให้เป็นเนื้อหา บทความที่ชวนอ่าน ชวนติดตาม อะไร ทำนองนี้ ไม่คิดมาก่อนว่า คือการเขียนเพื่อรู้จักตนเอง โดยผ่านกระบวนการของทางคุณครู ผู้ควบคุม พอเริ่มเรียนสัปดาห์แรก เอ๊ะ ชักยังไง แปลกใจว่านี่เรากำลังเรียนอะไร โอ้ววว… พออ่านรายละเอียดและขั้นตอนการ เรียนรู้แต่ละส่วน ตามลำดับแล้ว ที่เราเข้าใจมานั้นไม่ใช่เสียแล้ว นั่นสิ แล้วเราจะได้อะไรจากการใช้เวลาเรียนครั้งนี้ . ย่อหน้าที่ 2 ข้างต้น นั้นคือสิ่งที่คิดและรวบรวมไว้ก่อนเริ่มเรียนกับคุณครู บรรทัดข้างล่างนี้คือสิ่งที่คิดและได้จากการ จากการเรียนครั้งนี้ คือ 1. ได้รู้จักกระบวนการ ที่จะทำความรู้จักตนเองในด้านอื่นๆ ด้วย… Continue reading บทเรียน เขียนค้นตน ๒๕๖๐ (๗)