Author: admin

  การเดินทางเดือนที่สี่ เดือนสุดท้ายของหลักสูตร “เขียนเปลี่ยนชีวิต” รุ่นที่ 57 ก็ได้เดินทางมาถึงหัวข้อ “เขียนข้ามขอบ” การเขียนเพื่อบ่มพลังสร้างสรรค์ ความกล้าหาญ และการก้าวข้ามความคิด การใช้ชีวิต และตัวตน เมื่อคืนวันที่ 6 – 21 สิงหาคม 2568 รวม 6 คืน – ได้รับความสุขทุกวันเลยค่ะ, ขอบคุณค่ะครูโอเล่ ได้รับความกล้าในการทำอะไรเพื่อตัวเองค่ะ – ได้ทบทวนการเขียนกลอนเปล่า เขียนแบบไม่จำกัด – ได้เข้าใจตัวเองว่าอะไรที่ติดขัดอยู่ที่ทำให้เราไม่ได้ทำในสิ่งที่ฝัน รู้สึกดีใจที่ได้เห็นหนทางในการทำต่อไปค่ะ – ได้ความสงบได้สติ, มี Empathy เห็นอกเห็นใจคนอื่นมากขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะอาจารย์, – ได้มีแนวทางที่จะก้าวผ่านข้ามกลัวของตัวเองค่ะ, ขอบคุณครูโอเล่และเพื่อนๆทุกคนนะคะ – ได้ความหวัง ความสุขและแนวทางในการใช้ชีวิตต่อไปชัดเจนขึ้นค่ะ – ได้รู้จักตัวเองมากขึ้น และก้าวข้ามความกลัวในการเขียนสะท้อนสิ่งที่อยู่ภายในตัวเองได้ดีขึ้นมากๆค่ะ มีเครื่องมือในการเขียนสะท้อนตัวตนได้ดีและสามารถนำไปใช้ต่อได้จริงค่ะ ขอบคุณครูโอเล่มากๆค่ะ – ได้ความรู้สึกโล่งเป็นอิสระค่ะ ไม่รีบตัดสินตัวเอง แค่ให้ตัวเองลองทำก่อนค่ะ ขอบคุณครูมากๆค่ะ –… Continue reading จบเดือนสี่ “เขียนเปลี่ยนชีวิต” รุ่นที่ 57

  “อย่าสร้างใบหน้าที่น่ารังเกียจ เพียงเพื่อเกลียดชังสิ่งที่เลวทราม อย่าเป็นจิตใจที่หยาบกระด้าง เพียงเพื่อแตกหักกับสิ่งไม่น่าคบหา” หากสิ่งใดหรือใครก็ตามมาเบียดเบียนเธอ และบั่นทอนคุณค่าและเกียรติแห่งชีวิตหรือศักดิ์ศรี เธอต้องการปกป้อง หรือกลายเป็นฝ่ายที่ร่วมทำร้ายคุณค่าและเกียรตินั้นของตนเอง ในเมื่อเธอไม่ชอบใบหน้าของพวกเขา ซึ่งอาจกระทำสิ่งที่ต่ำทราม ไยเธอจึงทำใบหน้าแบบเดียวกันนั้นเหมือนพวกเขา ตอนนั้น…เธอและเขาได้เป็นพวกเดียวกันอย่างไม่รู้ตัว ด้วยการด้อยค่าตัวเอง ลงไปเล่นเกมสกปรกของกิเลสนั้นด้วยกัน เธอไม่จำเป็น… ที่จะต้องมีจิตใจที่หยาบกระด้างขึ้น เพียงเพื่อสู้หรือหนีจากความทุกข์ที่เกิด เธอไม่จำเป็น… ที่จะต้องเฝ้าด่าทอหรือทำร้ายคนอื่น เพียงเพื่อดับความทุกข์ในใจ เธอไม่จำเป็น… ที่จะต้องกลายเป็นปีศาจร้าย เพียงเพื่อขับไล่ปีศาจออกไปจากหัวใจหรือบ้านเกิด เธอไม่จำเป็น… ที่จะต้องบั่นทอนตนเองด้วยความโกรธ ความเกลียดชัง และความเครียด เพียงเพราะมีใครเบียดเบียนและทำสิ่งที่มิควร เราต้องไม่ลืมว่าเราคือใคร และเราเป็นมากกว่าสิ่งเลวทรามทั้งหลายอย่างไร “ไม่มีทางที่ความดีงามจะเอาชนะ หากพยายามด้อยค่าความเป็นมนุษย์ ทำเช่นนั้นก็เพียงสร้างมารร้ายขึ้นมา ด้วยใจหวังดีที่แสนมัวหม่น” เมื่อเราพยายามต่อสู้กับสิ่งเลวทราม ด้วยการทำสิ่งที่เลวทราม เมื่อนั้นสิ่งที่เราเกลียดชังมันก็ไม่ใช่แค่พวกเขา แต่คือตัวเราเองด้วย ความชั่วมักจะดึงดูดความเลวทราม เป็นงูกินหางที่พัวพันไม่จบสิ้น กิเลสเรียกหากิเลส โลภดึงดูดความโลภมาก ความคดโกงพาเข้าหาการคดโกง สัตว์โลกประเภทเดียวกันอยู่ร่วมเผ่าพันธุ์เดียวกัน หากปรารถนาห่างไกลจากสิ่งใด เธอต้องทำตัวให้ไกลห่างจากสิ่งนั้น เมื่อความเลวทรามชนะความเลวทราม สิ่งที่เหลือก็คือความเลวทราม เธอต้องไม่ลืมที่จะเป็น ‘มนุษย์’ เธอจึงจะเอาชนะสงครามที่ยากจะต่อสู้ สิ่งนี้แตกต่างจากสัตว์เดรัจฉานอย่างไร ต่างจากสุนัขและแมวที่ไล่ตีกันเพราะแย่งชิงพื้นที่ที่ปล่อยกลิ่นไว้อย่างไร หากเธอเป็นมนุษย์… Continue reading เมื่อเราพยายามต่อสู้กับสิ่งเลวทราม ด้วยการทำสิ่งเลวทราม

  โครงการ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ บริจาคหนังสือมือสอง จำนวน 3 ลัง 1 กล่อง ประมาณ 500 เล่ม และหนังสือมือหนึ่ง “ดอกไม้และความหวัง” 20 เล่ม และ “ดังนั้น จึงเป็นครู” 60 เล่ม สมุดบันทึก “อิสรภาพแห่งใจ ด้วยปลายปากกา” 90 เล่ม พร้อมชั้นหนังสือมือสอง สภาพดี 1 ชั้น รวมมูลค่าทั้งหมดประมาณ 61,410 บาท 🦋 มอบให้แก่กิจกรรมภายใต้ มูลนิธิเด็ก เพื่อสนับสนุนการส่งต่อหนังสือให้กับน้องๆ ชายแดน และการเติมหนังสือในห้องสมุดชุมชน และการจัดสรรประโยชน์ของมูลนิธิ ขอขอบคุณคณะคุณหมิม จารุนันท์ สำหรับการร่วมสนับสนุนหนังสือ ดอกไม้และความหวัง 🙏  

  ยินดีกับผู้เรียน 12 ท่านที่ได้จบการอบรม “รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์” รุ่นที่ 20 เรียนเมื่อ 19 กรกฎาคม ถึง 17 สิงหาคม 2568 รวมเวลาแปดวันเสาร์อาทิตย์ 🫶 กับการใช้ไพ่ทาโรต์เพื่อไขตัวตนและเป็นที่ปรึกษาแก่ตนเองและผู้อื่น “รู้สึกมั่นใจในการอ่านไพ่มากขึ้น รู้สึกว่ามองตัวเองเปลี่ยนไปจากวันแรกที่เรียน ปกติแล้วเราจะมองตัวเองเป็นแค่ไพ่ใบเล็กๆ ที่ไม่สำคัญ แต่พอคลาสแรกๆ ที่ได้เรียนแล้วเราได้ไพ่ The Chariot หรือ The Empress มันทำให้เรามองตัวเองในอีกมุมหนึ่ง รู้สึกภูมิใจในตัวเองมากขึ้นเมื่อได้มองย้อนกลับไปแล้วเห็นว่าที่ผ่านมาเรา ก็ได้ทำอะไรไปมากมายอยู่เหมือนกัน และรู้สึกดีใจทุกครั้งที่ได้มีโอกาสเข้าวงย่อยกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และได้ใช้ทักษะการรับฟังรวมทั้งเรื่องการใช้ปัญญาญาณแบบ inside out เพื่อบอกหรือคอยช่วยเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ รู้สึกดีใจที่ได้เป็นเหมือนผู้ส่งสารจากจักรวาลมาให้ใครบางคน สิ่งที่ได้รับนอกจากเรื่องความมั่นใจในการอ่านไพ่ ก็ได้เรียนรู้หลักการในการอ่านไพ่ ได้ขยายมุมมองในการ อ่านไพ่แบบอื่นๆ มีข้อระวังเตือนใจว่าระวังเรื่องการอ่านไพ่แบบลำเอียง เผลอเอาสิ่งที่อยู่ใต้ภูเขาน้ำแข็งของเราไปอ่านในไพ่ของผู้อื่น หรือเผลอขยายเรื่องราวของผู้อื่นเกินจริง ด้วยประสบการณ์ส่วนตัวของเราเอง รู้จักการอ่านไพ่อย่างเป็นกลางมากขึ้น รวมทั้งได้กลับไปทบทวนตัวตนเราในหลายๆมุม ตัวตนที่ซ่อนอยู่ใต้ภูเขาน้ำแข็ง shadow หรือด้านมืดภายในตัวเราที่ยังมีหลงเหลืออยู่ และการได้กลับไปทบทวนปมภายในใจกลับไปพิจารณาเด็กน้อยภายในตัวเรา… Continue reading จบการอบรม “รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์” รุ่นที่ 20

  หลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ 57 ได้ผ่านเดือนที่สามแล้ว กับการเดินทางเข้าสู่วัยเด็ก ปมจิตใจ และเมล็ดพันธุ์ที่ซ่อนอยู่ ผ่านการเขียนหลากหลายวิธีการในการสะท้อนตนเองและต่อยอดสิ่งดีๆ ที่เราทุกคนมีอยู่ เชิญชวนตัวตนเด็กน้อย ตัวตนผู้ใหญ่ และหลากหลายตัวตนมาสร้างบ้านที่อบอุ่นและเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้แก่ตัวเอง คำบอกเล่าส่วนหนึ่งจากกิจกรรม 6 คืนที่ผ่านมาของเนื้อ “เด็กน้อยภายใน” (คืนวันที่ 9 – 24 กรกฎาคม 2568) “ความรู้สึกท่วมท้นไปหมด บางครั้งเป็นสิ่งที่ไม่ได้อยากเข้าไปสัมผัส คืนแรกพอได้เข้าไปคุยด้วย ความรู้สึก พรั่งพรู เสียใจ กลัวเขาผิดหวัง ออกมาทั้งหมด น้ำตาที่กลั้นไว้ไม่อยู่ ท่วมท้นออกมา สงสารเขาที่เห็นเขาโตมา ไม่เป็นดั่งที่คาดหวัง แต่เขาดูไม่ได้ตัดสินเรา อย่างที่เรากังวล คืนเรียนที่2 ได้แชร์ในกลุ่ม การกลับไปสัมผัสความทุกข์วันเด็ก บ่อยๆ อาจทำได้มากขึ้น ก่อนนี้รู้สึก ขนาด เกลียดกลัว ไม่อยากเข้าไปสัมผัส ปฏิเสธตัวเองส่วนหนึ่ง เมื่อเข้าไปทำความเข้าใจ ปรากฏ ไม่ได้น่ากลัว เหมือนที่คิดไว้” “พบว่าเรามีเด็กน้อยภายในที่เค้ารอเราในวัยผู้ใหญ่กลับไปดูแลเค้ามีปมในใจหลายอย่างที่ต้องการเยียวยาให้ดีขึ้นได้ย้อนกลับไปดูตัวเองในวัยเด็กว่าเป็นแบบใดและในวัยผู้ใหญ่เป็นแบบใดได้กลับไปคุยกับเด็กน้อยภายในว่าเพราะเรามีปมอะไรดูจากการเลือกความต้องการต่างๆมา3ข้อที่ตอนเด็กเราขาดไปไม่ได้รับทำให้บั่นทอนเราจนส่งผลมาถึงชีวิตปัจจุบันความรู้สึกหรือการกระทำใดที่ส่งผลต่อตัวเราในปัจจุบันจากการลงมือทำๆให้รู้ว่าเราจะเยียวยาความรู้สึกลบที่ค้างคาใจได้อย่างไร อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ในปัจจุบัน” “การเขียนครั้งนี้ทำให้ตัวเราได้เรียนรู้ที่จะปกป้องตัวเองอย่างไรได้ทำสมาธิอยู่กับโลกภายในของตัวเองได้คุยตอบกับเด็กน้อยภายในที่ยอดเยี่ยมแข็งแรงอดทนต่อสิ่งต่างๆมากมายมาได้ได้ปลดปล่อยความเชื่อที่ไม่ส่งเสริมไม่ต้องรอให้สมบูรณ์แบบและไม่ต้องยึดติดกับสิ่งใดเหมือนเราได้อยู่กับปัจจุบันเลิกยึดมั่นถือมั่นปล่อยวางความเชื่อต่างๆที่ส่งผลต่อตัวเอง”… Continue reading จบเดือนสาม “เขียนเปลี่ยนชีวิต” รุ่นที่ 57

  กิจกรรมน้องๆ สถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดปทุมธานี ประจำเดือนสิงหาคม (ครั้ังที่ 5/2568) ชวนน้องๆ ทบทวนชีวิต ฝึกการคิดวิเคราะห์จับประเด็นจากหนังสือ “ดอกไม้และความหวัง” และชวนน้องๆ คิดทบทวนคุณค่าผ่านการตั้งราคาให้แก่ผลงานและตนเอง โดยทีมอาสาจากสถาบันธรรมวรรณศิลป์ 🙏 ขอบคุณครูแอนที่ได้มาร่วมมอบพลังและสีสันความสนุกให้แก่น้องๆ ชวนทบทวนการปีนป่ายในชีวิตอย่างเป็นรูปธรรม และทบทวนการพัฒนาตนเองผ่านภาพผีเสื้อ 🙏 ขอบคุณคณะผู้ใหญ่ใจดีที่ได้สนับสนุนหนังสือ ดอกไม้และความหวัง (รวมเป็นจำนวน 21,000 บาท) เพื่อให้น้องๆ ได้อ่านและเพื่อให้สถานพินิจได้ใช้สำหรับการจัดกิจกรรมต่อไป ดังรายชื่อต่อไปนี้ จารุนันท์ อิทธิอาวัชกุล วาสนา ขานฉนวน จันทร์ทิมา เจริญวิชยเดช ทรงเกียรติ ปัญจมาโนชญ์ จิรยง อนุมานราชธน นันท์นภัส พึ่งพา วิชาญ ฤกษ์มงคลวิทย์ สุรีย์พร บำรุงเอี่ยมปัญญา ณยานุช กิตติบุญญานนท์ เจตน์ จิรวีรกูล ณัฐสินี กนกรัตน์มณี พรสุข คำวงศ์ปิน ณิญาพัณณ์ รัตนาวงศ์ศรี อรุณศรี ละอองแก้ว อนุรักษ์… Continue reading อบรมการเขียนบำบัดกับน้องๆ สถานพินิจฯปทุมธานี เดือนที่ 5/2568

  ค่าเรียนตามบริจาค ‼️ ฝึกทักษะที่ต้องมีเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองและผู้อื่น ในกิจกรรมหัวข้อ   “ม หั ศ จ ร ร ย์ ก า ร ตั้ ง คำ ถ า ม”   พลิกใจ พลิกชีวิต เปลี่ยนวิกฤติ ด้วยการถามใจอย่างแยบคาย กิจกรรม “ห้องเรียน วิถีครู” รุ่นที่ 7 – บ่มเพาะครูภายในตน เรียนทักษะสำคัญเพื่อเป็นที่พึ่งแก่ตัวเองและผู้อื่น ⏳ คืนวันที่ 23 – 25 สิงหาคม 2568 รวมสามคืน เวลา 19.30 น. – 21.30 น. ออนไลน์ผ่าน Zoom ลงทะเบียนล่วงหน้าทาง Inbox เพจเฟสบุ๊ค “สถาบันธรรมวรรณศิลป์”… Continue reading มหัศจรรย์การตั้งคำถาม ประจำปี 2568

  “วัดในอุดมคติของฉัน จะต้องงามด้วยวัตรปฏิบัติของพระภิกษุสามเณร มิใช่งามด้วยสิ่งก่อสร้างต่างๆ วัดจะต้องให้ความสำคัญกับเรื่องทางจิตใจมากกว่าเรื่องทางวัตถุ คือ วัดต้องเป็นสถานที่ที่ชี้นำอบรมสั่งสอนประชาชนให้เข้าถึงแก่นของศาสนธรรม มีเหตุผล เกิดปัญญาเป็นหลักในการดำเนินชีวิตหรือในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า เพื่อการดำรงชีวิตอย่างเป็นสุข มิใช่อบรมสั่งสอนให้ประชาชนงมงายในอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์หรือแม้กระทั่งสอนให้ “หลงบุญ” และ “บ้าบุญ” หลงสร้างโบสถ์ วิหาร สิ่งก่อสร้าง หรือสร้างสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อนให้เป็น “จุดขาย” อันโอ่อ่าสวยงามอย่างหน้ามืดตามัว โดยเห็นความสำคัญทางเรื่องจิตใจเป็นรอง “พระในวัดจะต้องมีศีลาจารวัตรในการครองสมณเพศ ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ครองศีล ครองธรรม ต้องมีความรู้สำหรับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาและอบรมสั่งสอนประชาชน ต้องเป็นต้นแบบและเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านการประพฤติปฏิบัติตนของพุทธศาสนิกชน มิใช่เป็นพระทุศีล หรือเป็น “โจรในคราบผ้าเหลือง” ปล่อยให้กิเลสตัณหามาแฝงเร้นครอบครองจิตใจ “พระภิกษุสงฆ์จึงต้องเป็นผู้ที่มี “สัจจะ” คือ ความสัตย์ซื่อ ประพฤติจริงและประพฤติตรง ทั้งต่อความดี ต่อหน้าที่ ต่อการงาน ต่อวาจา และต่อบุคคล ถึงแม้ว่าสัจจะอาจเปรียบเทียบได้ดุจยาขม ที่มีรูป รส กลิ่น สี ไม่เย้ายวนชวนให้ดื่มกิน การที่จะกลืนลงคอไปก็ทำได้ยาก เพราะขัดต่อกิเลสอันเป็นธรรมชาติของจิตใจมนุษย์ แต่ขณะเดียวกันหากกลั้นใจกลืนลงไป ยอมทำตัวขวางกิเลสที่มีอยู่ ยานั้นก็จักให้คุณประโยชน์อนันต์นัก สัจจะจึงเป็นคุณธรรมที่พระสงฆ์ควรถือครองและควรใช้เป็นมาตรฐานในการไตร่ตรองตน อีกทั้งต้องตระหนักอยู่เสมอว่า… Continue reading มุมมองต่อวัดจากผลงานเยาวชนที่ได้รางวัล ธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ 7 ประจำปี 2560

  ท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจที่ถดถอยและวิกฤติศรัทธาต่อการบริจาคการกุศล ยังมีองค์กรเพื่อสังคม โครงการเพื่อผู้ประสบภัย โรงพยาบาล และมูลนิธิต่างๆ อีกมากมาย ที่ต้องการความช่วยเหลือ และการสนับสนุนจากคนในสังคม เราขอร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการตอบแทนการให้ ด้วยการเข้าร่วมกิจกรรมดูแลใจฟรี เพียงบริจาคให้องค์กรการกุศลต่างๆ ตามรายละเอียดด้านล่างนี้   🫶 โครงการ “คุณให้เขา เราให้คุณ” ครั้งที่ 7 เข้าร่วมกิจกรรมฟรี ‼ ดูไพ่ออนไลน์เพื่อเป็นมิตรกับใจตนเองและไขปัญหา ในกิจกรรมหัวข้อ “เพื่อนร่วมทาง – Card Companion” ครั้งที่ 4 ออนไลน์ทาง Zoom วันที่ 6 กันยายน 2568 เวลา 14.00 น. ถึง 17.30 น. (รอบสด รอบเดียวเท่านั้น) ______ 🙏 ร่วมโครงการได้ง่ายๆ ✅ บริจาคให้องค์กรการกุศล โรงพยาบาล หรือโครงการช่วยเหลือผู้ประสบภัย รวม 990 บาทขึ้นไป ในช่วงระยะเวลา… Continue reading โครงการคุณให้เขา เราให้คุณ ครั้งที่ 7

  ชวนน้องๆ ณ สถานพินิจ ฯ ปทุมธานี เรียนรู้ความงามและคุณค่าของชีวิต ผ่านศิลปะถ่านหุงต้มและกิจกรรมตากล้อง ในกิจกรรมโครงการสร้างเสริมสุขภาวะทางปัญญาผ่านการเขียนบันทึก เป็นเดือนที่สี่ของกิจกรรม เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม 2568 ที่ผ่านมา ครูโอเล่ตั้งคำถามถามน้องๆ ว่า ถ่านที่ดำๆ นี้สวยงามไหม เพราะอะไรสิ่งที่ดำๆ เลอะๆ นี้จึงสวยงามและมีคุณค่า… หลังน้องๆ ได้ระดมคำตอบแล้ว จึงเฉลยคำคอบผ่านกิจกรรมศิลปะด้วยถ่าน ให้น้องๆ ได้เรียนรู้ที่จะสร้างสรรค์ผ่านสิ่งที่ไม่สมบูรณ์แบบ กระด้าง และอาจจะเปราะบาง แต่ให้คุณค่าที่ไม่น่าเชื่อ กิจกรรมในครั้งนี้ยังได้มุ่งเน้นการได้ใช้ความใส่ใจ ทั้งในการมองแบบ มองเพื่อนที่ต้องวาด การใส่ใจดูแลกันในกิจกรรมตากล้อง และการพาไปดูความงามรอบตัว ให้ได้ฝึกสมาธิไปพร้อมกับการพัฒนาความสัมพันธ์และความละเอียดของใจ ตอนท้าย จึงถามให้น้องๆ ได้คิดว่าพวกเรากับถ่านเหมือนกันอย่างไร… แม้จะดูไม่สมบูรณ์ ดำ มัวหมอง ต่ำต้อย และหากคนอื่นมองว่าถ่านนั้นน่ารังเกียจ สกปรก หรือไม่มีค่า ถ่านนั้นจะมีคุณค่าน้อยลงหรือไม่ มีสิ่งดีๆ อยู่ในถ่านที่ดูกระด้างและเปราะบางเหล่านี้มากมาย น้องๆ ก็เช่นเดียวกัน ก่อนที่ ครูกร ผู้ดูแลน้องๆ ในแดนแรกรับด้วยความใส่ใจอย่างยิ่ง… Continue reading อบรมการเขียนบำบัดกับน้องๆ สถานพินิจฯปทุมธานี เดือนที่ 4/2568