ขอบคุณผู้เข้าร่วมการอบรม #เขียนภาวนา รุ่นที่ 13 ในส่วนภาค “พื้นฐาน เขียนภาวนา” ทั้ง 17 คน
ในวันที่ 11 – 12 และ 18 – 19 มิถุนายน 2565 ผ่านโปรแกรม Zoom
โดยผู้เรียนส่วนใหญ่ยังคงอบรมต่อในส่วนภาค “ปฏิบัติ เขียนภาวนา” อีกสามสัปดาห์ต่อจากนี้
[ บทเรียนและสิ่งที่ได้รับจากการอบรมสี่วัน ]
การไม่คิดก่อนเขียน ทำให้คิดน้อยลง ไม่ฟุ้งซ่าน
ไม่จำเป็นต้องรีบหาคำตอบ จะทำให้อยู่ในกรอบเกินไป ลองปล่อยใจให้คำตอบออกมาเอง
เรียนรู้การภาวนาและการเจริญสติผ่านการเขียน
เห็นคุณค่าของลมหายใจ
ทำให้เห็นต้นตอของความทุกข์ คือความคิดความฟุ้งซ่าน และนิวรณ์
เขียนสะท้อนตัวเอง เห็นการใช้ชีวิตที่ผ่านมา
เห็นความตั้งใจออกจากพื้นที่ปลอดภัย
เห็นความอยากและความยึดติดที่ซ่อนอยู่ ซึ่งเป็นผลต่อกายใจ
เห็นตัวเองมากขึ้น รู้จักขัดใจตัวเอง ทำให้จดจ่อมากขึ้น และลดความต้องการสมบูรณ์แบบ
เห็นว่าที่ผ่านปล่อยใจไหลตลอด ต้องขัดใจมากขึ้น
ไม่ต้องตั้งใจ หรือจงใจตอบโจทย์ แค่มีโจทย์ก็เพียงพอแล้ว
ควรคลายการยึดในเป้าหมาย แต่ยังมีเป้าหมาย
วางการยึดติดในตัวฉัน
ออกจากวงจรใดๆ ก็ตาม ถ้าเห็นภัยของมัน และตัดสินใจ
ไม่บังคับกายใจเป็นไปตามใจตนเอง
การอยู่กับลมหายใจทำให้รู้ว่าเรายังมีชีวิตอยู่ เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ
[ หน้าเว็บไซต์หลักสูตร ]
https://www.dhammaliterary.org/meditation-writing/