Author: admin

  กิจกรรมเรียนรู้การตั้งคำถามและการใคร่ครวญตนเองในหัวข้อ “มหัศจรรย์การตั้งคำถาม” ชุดหลักสูตร “ห้องเรียน วิถีครู” รุ่นที่ 6 ได้เปิดสอนในคืนวันที่ 24 – 25 มิถุนายน 2567 ที่ผ่านมานี้ เราขอขอบคุณและยินดีกับผู้เรียนทั้งหมด 169+ ท่านที่ได้มาร่วมทำกิจกรรมทบทวนชีวิต ฝึกการตั้งคำถาม และการสนทนากับใจตนเองในครั้งนี้ อีกทั้งยังได้ร่วมฝึกต่อผ่านการบ้านหลังจบของครูโอเล่ และให้กำลังใจแก่ทีมงานในการทำโครงการของเราต่อไป กิจกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของการฝึกอบรมทางไกล เพื่อบ่มเพาะความเป็นครูในตนเอง ในแง่ของการเป็นที่พึ่งพาแก่ตนเองและผู้อื่น โดยไม่จำกัดว่าต้องมีอาชีพครูหรือไม่ และการฝึกพัฒนาทักษะกับคุณสมบัติสำคัญของครูและผู้ช่วยเหลือผู้อื่น โดยเราได้นำเนื้อหาและเทคนิคต่างๆ จากการอบรมแบบออนไซต์ที่เคยจัดในรุ่นที่ผ่านมา และโรงเรียนที่เราได้มีโอกาสเข้าไปช่วยพัฒนาบุคลากร นำมาสอนเป็นธรรมทานแบบออนไลน์ ในภาวะครบรอบ 16 ปีของสถาบันฯ เราจะมีกิจกรรมอบรมในชุด “ห้องเรียน วิถีครู” รุ่นที่ 6 อีกสามหัวข้อ ซึ่งจะจัดเดือนละหนึ่งครั้ง ติดตามกิจกรรมได้ที่เพจเฟสบุ๊ค สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ซึ่งเราจะจัดเพียงปีละหนึ่งครั้งเท่านั้น ขอขอบคุณผู้เข้าร่วมทุกท่าน ขอแสงสว่างจากการตั้งคำถามตนเองและการนำไปใช้เพื่อผู้อื่น ช่วยส่องทางไปสู่หนทางที่เหมาะสมแก่ชีวิตและการเติบโตในด้านต่างๆ ต่อไป ต่อไปนี้เป็นข้อความส่วนหนึ่งจากผู้เข้าร่วม ในการมาทำกิจกรรมครั้งนี้ “ได้เข้าใจความรู้สึก ความต้องการของตัวเองได้ชัดเจนขึ้น ทำให้มีพลังที่จะเปลี่ยนและรู้ตัวว่าต้องทำอะไรต่อไป” “รู้สึกดีค่ะ สิ่งที่ได้รับจากการเรียนรู้คือการที่เราได้กลับมาทบทวนตนเอง… Continue reading ขอบคุณและยินดีกับผู้เรียนทุกท่านที่ได้เข้าร่วม “มหัศจรรย์การตั้งคำถาม”

  เข้าอบรมฟรี ! ฝึกทักษะที่ต้องมีเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองและผู้อื่น ในกิจกรรมหัวข้อ “ม หั ศ จ ร ร ย์ ก า ร ตั้ ง คำ ถ า ม” พลิกใจ พลิกชีวิต เปลี่ยนวิกฤติ ด้วยการถามใจอย่างแยบคาย กิจกรรม “ห้องเรียน วิถีครู” รุ่นที่ 6 – บ่มเพาะครูภายในตน เรียนทักษะสำคัญเพื่อเป็นที่พึ่งแก่ตัวเองและผู้อื่น อบรมออนไลน์ทาง Zoom ในคืนวันที่ 24 – 25 มิถุนายน 2567 เวลา 19.30 น. – 21.30 น. (รวมสองคืน) ลงทะเบียนล่วงหน้า ทาง Inbox เพจเฟสบุ๊ค “สถาบันธรรมวรรณศิลป์” ทางอีเมล dhammaliterary@gmail.com… Continue reading เข้าอบรมฟรี ! “มหัศจรรย์การตั้งคำถาม” (ภาคกลางคืน)

  หากยึด ‘สุข’ ก็ไม่พ้น ‘ทุกข์’ (ตอน 2) หนึ่งในเนื้อหาช่วงท้ายของกิจกรรม “เขียน ปล่อย วาง” ครั้งที่ 5 . ความสุข และ คุณค่าของชีวิต มีมากมายหลายรูปแบบ เปรียบดังคำตอบของชีวิตที่เปิดกว้าง ไม่ได้มีใครจำกัดว่าจะต้องใช้คำตอบใดเป็นเพียงคำตอบเดียวของชีวิต ยกเว้นจิตที่มีความยึดมั่นเท่านั้นเอง การยึดมั่นในคำตอบใดคำตอบหนึ่งโดยไม่ได้พิจารณาให้ดี อาจทำให้เราพลาดโอกาสเรียนรู้ว่าจริงๆ แล้วชีวิตนั้นกว้างใหญ่กว่าความคิดของตนมากเพียงใด ‘การปล่อยวาง’ แง่หนึ่งคือการลอง ‘เปิดกว้าง’ กับตนเอง ฉันไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้แบบเดียวก็ได้ … ฉันลองทำแบบที่ไม่เคยชินบ้างก็ได้ … ฉันไม่จำเป็นต้องคิดแบบนี้ก็ได้ … ฉันไม่จำเป็นต้องขังความคิดด้วยการย้ำคิดแบบเดิมๆ … ฉันไม่จำเป็นต้องสุขด้วยวิธีนี้ก็ได้ … มีความสุขอีกหลายแบบรอให้ฉันค้นหา การที่เราเคยชินที่จะยึดติดกับความสุขจากบางสิ่งบางอย่าง ก็คือการยึด ‘สุข’ ในอีกรูปแบบหนึ่ง ทำให้สุดท้ายเราก็จะเป็นทุกข์เพราะความสุขแบบเดิมๆ ที่เรายึดติดนั้นเอง เช่นความสุขจากการกิน การดื่ม การท่องเที่ยว การจับจ่ายซื้อของ การได้รับความรักจากคนอื่น การได้ทำงานสำเร็จ ฯลฯ ความสุขเหล่านี้ในตัวมันเองอาจไม่ใช่สิ่งเลวร้าย แต่เมื่อยึดถือเป็นคำตอบเดียวหรือคำตอบสำคัญของชีวิตแล้ว ผลเสียจากการกระทำหรือใส่ใจในสิ่งนั้นมากเกินไปก็จะเกิดขึ้น… Continue reading หากยึด ‘สุข’ ก็ไม่พ้น ‘ทุกข์’ (ตอน 2)

  หากยึด ‘สุข’ ก็ไม่พ้น ‘ทุกข์’ หนึ่งในเนื้อหาช่วงท้ายของกิจกรรม “เขียน ปล่อย วาง” ครั้งที่ 5   สุข และ ทุกข์ ต่างก็เป็นเหรียญสองด้านของสิ่งเดียวกัน การปรารถนาในสุขก็ต้องยอมรับอีกด้านของมัน นั่นก็คือความทุกข์ แท้จริงความสุขก็เป็นเพียงความทุกข์ในรูปแบบที่เราทนกับมันได้มากกว่า มีเปลือกที่ดูสวยงาม หรือเราพอใจกับมันได้มากกว่าความทุกข์ในรูปแบบอื่น การใฝ่หาในสุขโดยหวังว่าจะไม่มีทุกข์นั้นเป็นไปไม่ได้ เพราะแม้แต่ความสุขที่ประเสริฐเพียงใด ก็มิพ้นไปจากการเสื่อมสลาย ความไม่สมบูรณ์แบบ และการไม่อาจที่ยึดเป็นของๆ ตนได้อย่างแท้จริง การยึดในความสุข ก็จะพาให้ชีวิตต้องดิ้นรนตามหาความสุขที่มากกว่า หรืออย่างน้อยๆ ก็เท่ากัน นั่นก็เป็นทุกข์ คือมีภาระ ความยากลำบาก และความไม่พอใจ เมื่อได้น้อยกว่าที่เคย หรือน้อยกว่าที่วาดหวังไว้ จิตใจก็เป็นทุกข์เช่นกัน เมื่อยึดสุขตามใจอยาก เจอสิ่งใดที่ไม่ได้ให้ความสุขอย่างที่อยากได้ มันก็เป็นทุกข์เพราะความไม่พอใจ สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตหรือที่เรียกว่าปัญหา อาจมิใช่ปัญหาโดยแท้จริงก็ได้ เพียงแค่มันเป็นสถานการณ์ หรือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่ได้ทำให้เราเกิดความสุขอย่างที่อยากได้เท่านั้นเอง เราจึงมองมันในทางลบ มากกว่ามองไปตามความจริง การฝึกภาวนาในทางพุทธศาสนา จึงให้เผชิญหน้าและก้าวข้ามไปจากทั้งสองขั้ว เพราะมิว่าจะยึดในสุขหรือทุกข์ ชีวิตเราก็ยังต้องเวียนว่ายในท้องทะเล ณ ที่ซึ่งจิตใจเราจะถูกคลื่นโยนขึ้นลงอย่างไม่จบสิ้น ความสุขยิ่ง ที่กล่าวถึงในพระพุทธศาสนา… Continue reading หากยึด ‘สุข’ ก็ไม่พ้น ‘ทุกข์’

  ขอบคุณผู้เข้าร่วมทั้ง 171+ ท่านที่ได้มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางปีที่ 16 ของ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ในกิจกรรม “เขียน ปล่อย วาง” ครั้งที่ 5 เมื่อคืนวันที่ 27-28 พฤษภาคม 2567 ที่ผ่านมา เราเป็นโครงการเล็กๆ ที่มุ่งหวังสืบสานปณิธานของท่านพุทธทาสในการส่งเสริมธรรมะที่เป็นแก่นแท้ ผ่านกิจกรรมการเขียน ศิลปะ การทำสมาธิ และเครื่องมือต่างๆ ที่เคยดูห่างไกลจากธรรมะ ให้มีหลักของการขัดเกลาจิตใจ ร่วมกับหลักจิตวิทยาร่วมสมัย และนำหลักธรรมมาประยุกต์ในชีวิตประจำวัน ปัจจุบันเรามุ่งหวังสร้างสังคมของการเกื้อกูลและการทำงานเพื่อสังคมที่พึ่งพาตนเองได้ ด้วยการลดการรับทุนให้เปล่าจากองค์กรภายนอก จนกระทั่งเราไม่มีการขอทุนเลยในปัจจุบันและใช้งบประมาณจัดกิจกรรมจากการอบรมต่างๆ และการจำหน่ายสื่อเท่านั้น ทางเรารู้สึกยินดีที่ทุกท่านได้มาให้กำลังใจและเรียนรู้กับโครงการในครั้งนี้ ซึ่งเป็นกิจกรรมกลุ่มใหญ่ระดับร้อยคนครั้งแรกที่เราเป็นเจ้าภาพเอง ต้องขออภัยในความไม่สะดวกของทุกท่านในบางช่วงของกิจกรรม 🙏 และขอให้ทุกท่านได้รับกุศลหรือสิ่งดีๆ จากการอบรมครั้ง เป็นพลังของการก้าวต่อไปอย่างหนักแน่น ทว่าเป็นอิสระจากข้างใน ต่อไปนี้เป็นข้อความส่วนหนึ่งจากผู้เข้าร่วม ในการมาทำกิจกรรมครั้งนี้ “ได้ทางออกในสิ่งที่ค้างคาใจ คลายปมในใจที่ไม่นึกมาก่อนว่ามันเป็นสิ่งที่ล็อคความสุขหลายอย่างในชีวิต การใช้หัวใจฟังความรู้สึกตัวเองทำให้รู้ว่าเบื้องลึกเรามีปมปัญหาอะไร การเว้นหายใจเข้าออกแล้วเขียน และใช้มือที่ไม่ถนัดเขียนพบว่ามันได้ทางออกของปัญหาและเปลี่ยนมุมมองความคิดใหม่ที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะออกมาในรูปแบบนี้ เป็นทางออกที่ไม่เครียด ปลดปล่อย ไม่กดดันตัวเอง และมีความสุขมากกว่าความสมบูรณ์แบบความคาดหวังที่อยากให้เป็นแต่แรกที่ไม่รู้ตัว” “ขอบคุณสำหรับกิจกรรมดีๆ ที่ครูสละเวลามอบให้ สองวันนี้ สิ่งที่ได้รับ… Continue reading ขอบคุณผู้เข้าร่วมทั้ง 171+ ท่าน “เขียน ปล่อย วาง” ครั้งที่ 5

  ทุกข์เหลือน้อย เมื่อคอย ดูความจริง ทุกๆ สิ่ง เกิดขึ้น ก่อนดับสูญ “อนิจจัง” ใดเล่า ควรเทิดทูน “อนัตตา” เป็นมูล พึงใส่ใจ คาดหวังความ ไม่เที่ยง ให้เที่ยงแท้ จึงเหลือแต่ ความเศร้า ใจสลาย แม้มิอาจ คิดยื้อ ยามตัวตาย ยังมิวาย ไขว่คว้า มากับตน พึงเห็นจริง ทุกสิ่ง เพียง “ทุกขัง” ใช่ที่ตั้ง ความสุข ทุกแห่งหน ล้วนเป็นของ บกพร่อง ไม่คงทน อย่ามืดมน ไปหลง ดงมายา หากต้องการ ปลดแอก ความแบกหนัก พึงรู้ใน “ไตรลักษณ์” ไม่กังขา มิใช่ตัว ใช่ของตน เพียงตถตา มิใช่ข้า มิใช่เขา เท่านั้นเอง มองให้ดี ให้เห็นว่าสิ่งเหล่านั้น… นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นตัวเรา… Continue reading หากต้องการ ปลดแอก ความแบกหนัก

  เข้าอบรมฟรี ! ฉลองครบรอบ 16 ปี สถาบันธรรมวรรณศิลป์ และเนื่องในครบรอบวันชาตกาลท่านพุทธทาส อินทปัญโญ ในกิจกรรมหัวข้อ   ” เ ขี ย น . ป ล่ อ ย . ว า ง ” ครั้งที่ 5   เรียนการปล่อยวางความคิด ผ่อนคลายความเครียด ปลดปล่อยใจ และฟังเสียงภายในตน ด้วยศาสตร์การเขียนบำบัด จากหลักสูตร “เขียนเปลี่ยนชีวิต” และการเขียนบันทึกเพื่อเจริญสติ ด้วยวิชา “เขียนภาวนา” แบบลัดสั้น สอนโดย ครูโอเล่ อนุรักษ์ เม่นหรุ่ม ผู้อำนวยการ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ผู้สอนหลักสูตรการเขียนเพื่อพัฒนาจิตใจในสองวิชาข้างต้นมามากกว่า 70 รุ่น และศึกษาวิจัยการเขียนบำบัดเพื่อพัฒนาสุขภาวะของผู้ต้องขังนับตั้งแต่ปี 2558 อบรมออนไลน์ทาง Zoom ในคืนวันที่ 27-28… Continue reading เข้าอบรมฟรี ! เขียน.ปล่อย.วาง ครั้งที่ 5

  หลักสูตร “รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์” คืออีกหนึ่งโครงการที่เรานำสิ่งที่ดูเป็น “สายมู” มาใช้ในการสอนเรื่องของจิตใจ ชีวิต ธรรมะ และการฝึกฝนตนเอง เป็นวิชาที่เริ่มสอนในปี 2560 โดยครูมุกและครูโอเล่ นำสองศาสตร์ความรู้ – ด้านไพ่ทาโรต์ที่มีความเป็นโหราศาสตร์ และด้านการรู้จักตนเองที่มีหลักจิตวิทยากับธรรมะเป็นพื้นหลัง ผสานหาแนวทางในการจัดกระบวนการเรียนรู้ ที่แตกต่างไปจากการสอนไพ่ต่างๆ ในเวลานั้น ทั้งการเปลี่ยนจากเรื่องความเชื่อเป็นสิ่งที่เสริมสร้างปัญญา ใช้ไพ่ควบคู่ไปกระบวนการศิลปะและจิตวิทยาเชิงลึก บนแนวทางที่สนับสนุนให้ผู้เรียนได้ฝึกภาวนา เป็นคอร์สสอนไพ่ทาโรต์โดยพัฒนาทั้งใจและไพ่ไปพร้อมกัน ดำเนินการสอนโดยครูโอเล่จนถึงรุ่นที่ 18 ในปีนี้ เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้เราเชื่อมั่นว่า การสอนธรรมะโดยยังมีหลักที่เข้มแข็ง สามารถกระทำได้ผ่านการสอนในสิ่งที่ดูห่างไกลจากหลักธรรม และเคยเป็นเรื่องที่ดูงมงายมาก่อน ปัจจุบันหลักสูตรนี้ เป็นหนึ่งในกิจกรรมสำคัญที่ช่วยหล่อเลี้ยงทุนทรัพย์ในการดำเนินกิจกรรมเพื่อการกุศลอื่นๆ ที่ไม่แสวงผลกำไรของ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ อาทิ การมอบทุนการศึกษาเยาวชน, โครงการปัญญ์ สเปซ, โครงการเขียนภาวนา และ เขียนเปลี่ยนชีวิต เป็นต้น ซึ่งเรามุ่งดำเนินงานโดยลดการพึ่งพาทุนจากภายนอกมานับตั้งแต่ปี 2557 กระทั่งในปีนี้ไม่มีการขอทุนให้เปล่าจากองค์กรใดๆ และดำเนินงานบนหลักการพึ่งพาตนเองและการสนับสนุนจากผู้เข้าร่วมกิจกรรมกับการจำหน่ายสื่อเท่านั้น ศึกษารายละเอียดของหลักสูตรนี้ได้ที่ https://www.dhammaliterary.org/selfdiscovery-tarot/   เสียงตอบรับจากผู้เรียน รุ่นที่ผ่านมา “ได้รู้ว่าภายในจิตใจของเรามีความรู้สึกหลายสิ่งหลายอย่างซ่อนอยู่ลึกๆ ที่เราเองไม่เคยรู้ มีความรู้สึกเหมือนได้ขุดคุ้ยลึกลงไปในก้นบึ้งของของหัวใจ ที่มันถูกเก็บซ่อนและเรากดทับมันไว้มานานแสนนาน… Continue reading สอนไพ่ทาโรต์ ที่มากกว่าเรื่องไพ่

  จงมีตนเองและธรรมเป็นที่พึ่ง   “สิ่งใดเกิดแล้ว มีแล้วปัจจัยปรุงแต่งแล้ว มีความทำลายเป็นธรรมดา การปรารถนาว่า ขอสิ่งนั้นอย่าทำลายไปเลย ดังนี้ มิใช่ฐานะที่จะมีได้ เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลายจงมีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่เถิด” *** . เหตุใดพระองค์จึงตรัสเช่นนี้ เพราะสิ่งอื่นทั้งหลายในโลกไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้และยั่งยืน หากยึดมั่นเป็นที่พึ่งแล้วก็เหมือนจับที่เกาะเกี่ยวอันไม่มั่นคง จิตใจก็หวั่นไหวง่าย แม้เป็นทรัพย์ก็ดี ฐานะชื่อเสียงก็ดี หรือกระทั่งสิ่งที่เป็นคุณค่าภายในตัวเราก็ไม่ยั่งยืน ต้องพลัดพรากจากไปเช่นกัน ดังที่ท่านทรงตรัสถามพระอานนท์ก่อนหน้าว่า . “สารีบุตรพาเอาศีลขันธ์ สมาธิขันธ์ ปัญญาขันธ์ วิมุตติขันธ์ หรือวิมุตติญาณทัสสนขันธ์ ปรินิพพานไปด้วยหรือ” *** . ความดีที่เรารักษาไว้ หลักการอันคร่ำเคร่ง คุณสมบัติน้อยใหญ่ สมาธิอันเป็นเลิศ ความเก่ง จนถึงปัญญาของตัวเรา อาจเป็นคุณค่าที่ทำให้เราพอใจและรักตัวเองอยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง แม้เป็นคุณค่าที่ทำให้ยินดีและเป็นสุขแท้มากกว่าทรัพย์นอกตัวก็จริงอยู่ แต่ท้ายที่สุดเราก็นำเอาไปด้วยไม่ได้เมื่อถึงเวลาต้องตายลง หรือแม้วันเวลาหนึ่งเมื่อร่างกายทรุดโทรมลง สิ่งเหล่านั้นก็ย่อมเลือนหายไป . เมื่อเรายึดเอาคุณค่าของตนเองไว้ที่สิ่งนอกตัวและในความเป็นตัวตนอันไม่ยั่งยืน เมื่อนั้นก็ยังมีความทุกข์จากการพลัดพรากและเสื่อมถอยของสิ่งเหล่านั้นอยู่ ไม่วันหนึ่งก็วันใด แม้เรายังมีสิ่งเหล่านั้นอยู่ก็ยังมีทุกข์จากการต้องเปรียบเทียบกับผู้อื่น ต้องหวนแหนรักษาไว้… Continue reading จงมีตนเองและธรรมเป็นที่พึ่ง

  การฝึกสติและสมาธิภาวนา เป็นการพัฒนา Soft Skill ที่สำคัญในองค์กร เพื่อการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพและการสุขภาวะที่ดีของผู้ปฏิบัติงาน กิจกรรมการฝึกสติไม่ได้เป็นเพียงการกระทำที่ช้าเท่านั้น แต่ต้องชวนให้ผู้เรียนได้เห็นถึงหนทางในการรับมือ “ความวุ่นวาย” ภายนอก โดยมิให้ใจ “ว้าวุ่น” หรือดิ้นรนตาม แม้ในเหตุการณ์ที่ต้องรับมือฉับไว ก็ต้องสามารถฝึกใจให้หยุดนิ่งและมั่นคง เมื่อสติมา ปัญญาก็จะเกิดขึ้นตาม แนวทางในการจัดการที่เหมาะสมก็จะเกิดขึ้น ซึ่งทักษะนี้ไม่สามารถฝึกด้วยการฟังเทศน์ฟังธรรมหรือการบรรยายเพียงส่วนเดียวได้ ต้องอาศัยการเรียนรู้ที่ได้ใช้ทั้งฐานหัว ใจ และกาย ประกอบด้วย ในฐานะผู้สอนสติ เราก็ไม่ควรเป็นผู้ตัดสินว่าเขา-ผู้เรียน “มีสติ” หรือไม่เพียงฝ่ายเดียว แต่เราควรให้เขาได้สังเกตตนเองและสังเกตภาวะของการมีสติและไม่มีสติในการทำงานด้วยตนเองด้วย พร้อมๆ กับการให้พื้นที่หรือโอกาสพัฒนาการมีสติของตนเอง โดยเรียนรู้จากสถานการณ์จริงและให้เวลากับพวกเขา และแม้ว่าเราจะพัฒนากิจกรรมการฝึกสติให้มีความสนุกและน่าสนใจเพียงใด สิ่งสำคัญคือรากฐานความเข้าใจในสติและสมาธิภาวนาอย่างถูกต้องของผู้สอนก็เป็นสิ่งสำคัญ เพราะการมีสติ ไม่ใช่ความนิ่ง ความช้า หรือความแน่นอน แต่คือการระลึกรู้และการเท่าทันตนเอง ซึ่งผู้สอนก็จะสอนผ่านการระลึกรู้เท่าทันตนด้วยเช่นกัน ขอขอบคุณ บริษัท ที.ซี.เอช. ซูมิโนเอะ จำกัด และบริษัท สูตรคูณสุข จำกัด ที่ได้ให้เกียรติ ครูโอเล่และทีมงาน สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ร่วมจัดกิจกรรมฝึกอบรมพนักงานในวันที่ 19 – 20… Continue reading ร่วมจัดกิจกรรมฝึกสติและการพัฒนาบุคลากร บริษัท ที.ซี.เอช. ซูมิโนเอะ จำกัด