Author: admin

    บทเรียนและความประทับใจ “รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์” รุ่นสี่   1. ได้รู้จักตัวเอง 1.1สามารถค้นหาคำตอบเพื่อสร้างความมั่นใจเพิ่มได้จากอีกหนึ่งเครื่องมือสำคัญคือไพ่ทาโรต์ 1.2 ได้รู้จักและเข้าตัวตนภายในมากขึ้นว่าต่างมีทั้งข้อดีข้อเสียและรู้จักเลือกใช้ให้ถูกต้องทั้งบุคคล เวลาและสภาพแวดล้อม 1.3 เรายังมีศักยภาพภายในอีกหลายอย่างที่ยังไม่รู้และรอการค้นพบเพื่อนำไปสร้างคุณค่าให้กับตัวเองและผู้อื่น 2.ความประทับใจ 2.1 กิจกรรมก่อน ระหว่าง หลังการศึกษาเรียนรู้ไพ่ของครูโอเล่ทำให้เข้าใจความหมายและการนำไปใช้ได้ดี 2.2 การอธิบายของครูมุกด้วยถ้อยคำที่ง่าย เข้าใจเร็ว เห็นภาพชัดเจน 2.3 อาหารแบบมังสวิรัติที่เรียบง่ายและอบอุ่น 2.4 เพื่อนนักเรียนด้วยกันมีความอบอุ่นช่วยเหลือกันอย่างยอดเยี่ยม 3. ต้องการต่อยอดเพอิ่มเติม 3.1 อยากให้ครูจัดโครงการไปดูไพ่ตามกลุ่มหรือหน่วยงานที่มีความต้องการเพื่อช่วยเหลือบรรเทาเบาบางความทุกข์ของเพื่อนร่วมสังคม เช่น ผู้ดูแลผู้ป่วยที่เครียด 3.2เพิ่มการดูไพ่กลุ่มอื่นที่หลากหลาย เช่น กลุ่มนักเรียนนักศึกษา กลุ่มวัยทำงาน จากครึ่งวันเป็นเต็มวันแล้วสรุปช่วงท้ายวัน 3.3 อยากให้เปิดคลาสระดับลึกลงไปอีกเช่นทักษะการตั้งคำถาม ทักษะการสังเกตผู้ดูเป็นต้น   ศราวุฒิ (เป้) พนักงานบริษัท     1) ได้รู้จักตัวเองอย่างไรบ้าง – ได้รู้จักว่า จริงๆแล้วตัวเองเคยมีความสุขแบบไหน รู้ว่าความสุขที่เราต้องการเคยเป็นสิ่งที่เราเคยทำมาก่อน แต่ปัจจุบันลืมไปและไม่ได้ใส่ใจเลย พอวันนี้เปิดไพ่… Continue reading บทเรียนและความประทับใจ “รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์” รุ่นสี่

    เขียนบันทึกเพื่อรักตัวเอง #4 “ปล่อยมือจากเชือก รักอย่างลดวางเงื่อนไข”   ผมกลัวทะเลและการจมน้ำมาตั้งแต่เด็ก เคยจมน้ำเกือบตายในบ่อที่คิดว่าตื้นหากอาไม่ได้ช่วยไว้ การสำลักน้ำในตอนนั้นกับเหตุการณ์ถูกกลั่นแกล้งต่างๆ ที่เจอในวัยเด็ก ผนวกบรรยากาศในครอบครัวที่ไม่ค่อยมั่นคงนัก ทำให้จิตใจผมสร้างกลไกที่ไม่อยากเผชิญกับความเสี่ยงต่างๆ ด้วยการตั้งแง่ร้ายไว้ก่อน มองแง่ลบไว้ก่อน คอยประเมินสิ่งต่างๆ ล่วงหน้าโดยค่อนไปในทางลบเสมอ และรู้สึกว่าโลกไม่ใช่ที่ๆ ปลอดภัยสำหรับตนเอง เป็นความกลัวฝังใจ . ระหว่างปี พ.ศ. ๒๕๕๓-๒๕๕๔ ผมต้องทำกิจกรรมอยู่ที่อาศรมวงศ์สนิท คลองสิบห้า จังหวัดนครนายก อยู่บ่อยครั้ง ตรงทางเข้าอาศรมฯ เราจะต้องขึ้นโป๊ะแพ แล้วใช้มือสาวเชือกพาข้ามฝั่งคลอง ไม่มีถนนให้เดินเข้าไปได้ วันหนึ่ง ผมมีโอกาสได้เข้าอบรมเกี่ยวกับจิตวิทยากระบวนการ (Process Work) บางแบบฝึกหัดทำให้ผมรู้สึกวางใจโลกขึ้นมามากขึ้น ผมจำได้ว่าชอบการว่ายน้ำและการเล่นกับน้ำมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ทุกครั้งที่เห็นคลองข้างหน้าทางเข้าซึ่งเราต้องสาวเชือกให้แพพาข้าม ลึกๆ ในใจก็มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่รู้สึกอยากลงเล่น แต่มันน่ากลัว ไม่ปลอดภัย และดูไม่สะอาดในสายตาของตัวตนผู้ใหญ่ แต่วันนั้นผมตัดสินใจกระโดดลงจากโป๊ะแพ มือจับเชือกที่ผูกระหว่างโป๊ะแพและฝั่งทั้งสอง มีคนอื่นคอยนั่งเล่นช่วยดู ผมเล่นน้ำด้วยการจับเชือกพาตัวเองว่ายข้ามฝั่งไปมา . ผมติดใจการว่ายน้ำคลองสิบห้าหน้าอาศรมฯ ตั้งแต่วันนั้น ทุกครั้งที่มาเยือนผมจะต้องหาเรื่องกระโดดลงไปเล่นน้ำให้ได้ แม้ตนเองจะเป็นวิทยากรหลักของค่ายก็ตาม หรือไม่มีใครคอยดูก็ตาม… Continue reading เขียนบันทึกเพื่อรักตัวเอง ตอนที่ 4

      แผ่นดินกว้างใหญ่สำหรับทุกคน หัวใจเธอกว้างพอสำหรับผู้อื่นไหม แผ่นดินรองรับพวกเราอย่างอดทน เธอเข้มแข็งพอจะยอมรับผู้อื่นไหม . สิ่งที่เธอเชื่อมั่นมิใช่ของของเธอ ความเชื่อเป็นเพียงมุมที่ใจมองเท่านั้น สิ่งใดบ้างที่คิดว่าใช่แล้วถูกเสมอ เธออาจกดขี่ผู้อื่นด้วยความดีโดยมิรู้เท่าทัน . พื้นที่เคหาลดน้อยเพราะคอยสะสม ใจเราแคบลงเพราะกอบเก็บความถือมั่น พื้นที่เพียงช่องว่างที่เราทับถม ด้วยตัวตนและการถือเป็นของฉัน . หนักแผ่นดินเริ่มหนักจากหัวใจ หนักหัวใจเริ่มจากหนักอัตตาแบก เราลองย้อนพินิจดูสิ่งที่ถือไว้ ก่อนความดีและความเชื่อจะเป็นแอก* . ประเทศคือการอยู่ร่วมมิใช่ตัวคน ต้องมีความว่างจึงเกิดพื้นที่ แนวคิดเพียงจิตปรุงมิคงทน เราเพียงร่วมก่อมิใช่เจ้าของความดี . . มองให้ดี ให้เห็นว่าสิ่งเหล่านั้น… นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นตัวเรา นั่นไม่ใช่ตัวตน . . อนุรักษ์ ครูโอเล่ คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๑๒ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒ . ติดตามอ่านบทความ : www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/ ติดตามการอบรม : www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/ . *แอก… Continue reading แผ่นดินกว้างใหญ่สำหรับทุกคน หัวใจเธอกว้างพอสำหรับผู้อื่นไหม

      ความประทับใจจาก “เขียนค้นตน” ในหลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๓๔     “ประทับใจกับการเรียนครั้งนี้ ตอนแรกคิดว่าการเขียนอาจจะพอช่วยให้ค้นพบตัวเองได้ระดับหนึ่ง แต่พอเริ่มเรียนเริ่มเขียนจริงๆ ก็ได้พบตัวตนอันหลากหลายของตัวเอง หรือบางแง่มุมที่ลึกลงไปที่เราคิดไม่ถึง รวมถึงคอร์สออกแบบมาดี ทำให้เรียนได้ง่าย และคุณครูใส่ใจในการดูแลและตรวจการบ้านมากๆค่ะ . “แง่มุมบางอย่างที่ไม่เคยเห็น เช่น ในขณะที่เราเป็นคนที่ชอบใช้ตรรกะความคิด แต่อีกตัวตนหนึ่งเราก็มีความรักความเชื่อมั่นศรัทธา ได้เรียนรู้เข้าใจถึงความเป็นตัวเองมากขึ้น ยอมรับในส่วนดีและส่วนไม่ดีบางอย่าง และนำมาปรับในการเลือกใช้ตัวตนของตัวเองในสถานการณ์ต่างๆ กำหนดเป้าหมายชีวิต . “คนเราแต่ละคนมีตัวตนอันหลากหลาย เป็นโอกาสดีที่เราได้เห็นและได้เรียนรู้ การเข้าใจตนเองก็เป็นเหตุทำให้เข้าใจคนอื่นได้มากขึ้นด้วย ว่าแต่ละคนมีทั้งข้อดีและไม่ดี เขาอาจจะมีอะไรอีกมุมที่เราไม่ได้เรียนรู้ บางครั้งเวลาเราเขียนก็เป็นเวลาที่ไดพักสงบใจ เรียนรู้ตัวเอง” . จากคุณพันธิตรา (พั้นช์) อาชีพ แพทย์ . . “ไม่น่าเชื่อว่าการเขียนจะสามารถช่วยให้เราเเห็นมุมมองทั้งที่รู้และไม่รู้ ได้ชัดเจน และสามารถนำมาเตือนสติ เป็นส่วนช่วยให้เราคิด ตระหนัก พฤติกรรมการกระทำทั้งดีและไม่ดี อาจรู้ทันหรือไม่รู้ทัน ได้อย่างไม่น่าเชื่อ ชอบหัวข้อ ดั่งต้นไม้ และ ไม่ใช่ฉัน… Continue reading รายชื่อจบการอบรม “เขียนค้นตน” ประจำปี ๒๕๖๒ และสรุปบทเรียน

    เขียนบันทึกเพื่อรักตัวเอง #3 “หมุนไปกับจักรวาล”   หากถามผมว่ารักตัวเองอย่างแท้จริงแล้วหรือยัง ในขณะที่ทำหน้าที่สอนเรื่องการรู้จักตัวเองและการรักตน ผมขอยอมรับว่ายัง แม้มีการรักตัวเองอยู่ไม่น้อย แต่สิ่งหม่นหมองแห่งใจหรือกิเลสซึ่งยังคงมีเชื้ออยู่มากนั้นก็ยังขัดขวางให้รักต่อตนเอง ยังมิใช่รักแท้ . ผมพึงใจในการยอมรับข้อเสียอย่างตรงไปตรงมา รู้ว่ายังไม่รักตัวเอง ยังดีกว่าการหลอกตนว่ารักตัวเองแล้ว ขณะที่กาย วาจา และใจยังสื่อสะท้อนว่าความรักต่อตนเองนั้นบกพร่องอย่างไร . สิ่งใดที่บ่งบอกการรักตัวเองอย่างแท้จริง สำหรับผมแล้วพิจารณาอยู่สองทาง ทางหนึ่งคือพฤติกรรมทางกาย วาจา และใจ เป็นไปอย่างก่อทุกข์หรือเป็นไปอย่างลดทุกข์ สมดุลพอดีหรือไม่ หรือใส่ใจแค่บางส่วน อีกทางหนึ่งคือสันติสุขแห่งใจ ตราบใดที่ใจเรายังมีทุกข์ นอกเหนือจากทุกข์ทางกายอันเกิดจากผัสสะธรรมชาติแล้ว เราก็ยังมีความไม่รักตัวเองอยู่ . ผมจะกล่าวต่อไปว่าเป็นเพราะเหตุใด . มองย้อนกลับไป กว่าเราจะเข้าใจถึงการรักตัวเองอย่างถ่องแท้ ต้องผ่านบทพิสูจน์และบทเรียนรู้มาก บ่อยครั้งที่เชื่อว่าเรารักตัวเองแล้ว แต่จริงๆ แอบรักแค่บางด้านที่ดูดีและได้รับการชมเชยจากคนอื่น บ่อยครั้งที่เรื่องเล็กๆ ก็บั่นทอนความมั่นคงของใจได้อย่างคาดไม่ถึง . คืนหนึ่ง ราวหกปีที่แล้ว นับจากตอนเขียนบทความนี้ ขณะอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ทำงานในออฟฟิศห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้า ผมกลับรู้สึกสงสัยว่าเหตุใดเวลาตนเองต้องการปรึกษาใครบ้าง จึงไม่อาจมีใครรับฟังผมอย่างที่ผมรับฟัง ไยเวลานี้ที่ต้องการใครคนหนึ่งมากที่สุด คนทุกคนกลับหายไป หัวใจก็ลากความคิดย้อนเวลากลับไปอีกว่าที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กแล้วก็มักเป็นแบบนี้ คนทุกคนมาหาผมเพราะต้องการความช่วยเหลือ… Continue reading เขียนบันทึกเพื่อรักตัวเอง #3

    “ประทับใจกระบวนการเรียนการสอนผ่านระบบออนไลน์ สะดวกและสามารถทบทวนได้ตลอดเวลา และประทับใจกระบวนการที่เริ่มจากให้ผู้เรียนเลือกสิ่งที่จะพัฒนาหรือปรับปรุง หัวข้อของการบ้านในแต่ละครั้งน่าสนใจมากๆ ได้เรียนรู้ตั้งแต่อ่านรายละเอียดของการบ้าน ในขณะเขียน รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กอีกครั้งที่พร้อมจะเรียนรู้และสัมผัสความรักได้อย่างละเอียดอ่อน ชอบ feedbackของครูที่ต้องอ่านหลายๆรอบ ทุกคำของครูมีความหมายต่อผู้เรียนอย่างมาก สุดท้ายแล้วผู้เรียนหาคำตอบได้ด้วยตนเองว่า เด็กน้อยภายในช่วยให้ตัวเองได้พัฒนาหรือปรับปรุงใน 3 หัวข้อที่เลือกไว้อย่างไร . “ชอบหัวข้อ ไทม์ไลน์วัยเด็ก เพราะในขณะเขียนรู่สึกเหมือนตัวเองนั่ง Time machine ย้อนอดีต ความทรงจำที่สดใสช่วยชโลมหัวใจตอนนี้ให้มีชีวิตชีวามากขึ้น จากที่เรียนข้างต้นว่า กระบวนการเรียนรู้ที่ได้รับจากการเรียนครั้งนี้ ทำให้ชีวิตกลับมามีพลังอีกครั้ง ทุกครั้งที่เขียนและได้รับ feedback จากครู ทำให้มีพลังในการใช้ชีวิตและมุ่งมั่นที่จะทำสิ่งต่างๆที่ตั้งเป้าหมายไว้ให้สำเร็จ” . จากคุณฬุลิยา (รุ่ง) อาชีพ อาจารย์มหาวิทยาลัย . . “ได้ย้อนและกลับไปทบทวนเรื่องราวในสมัยเด็ก ที่เราเจอเหตุการณ์ต่างๆ ทั้งที่ดีและร้าย ซึ่งบางเหตุกาณ์แม้จะนานแค่ไหน แต่เราก็ยังไม่ลืมมัน ทำให้เห็นว่าเหตุการณ์นั้นส่งผลกระทบกับความรู้สึก ความคิด และพฤติกรรมของเราในปัจจุบันอย่างไร มีหลายหัวข้อให้เลือกเขียน และทุกครั้งที่เขียนต้องทบทวนตัวเองรวมทั้งข้อคิดที่ได้จากการเขียนแต่ละครั้ง ซึ่งก็ดีทำให้เราได้เห็นมุมมองใหม่ที่แตกต่างกันระหว่างตัวเราในปัจจุบันกับตัวเราเมื่อครั้งอดีต . “ข้อคิดที่สำคัญคือ ไม่มีใครทำร้ายเราได้ นอกจากตัวเราเอง และไม่มีใครรักษาเราได้ นอกจากตัวเราเองเช่นกัน… Continue reading ความประทับใจ “เด็กน้อยภายใน” ประจำปี 2561 (7)

    “ตลอดการอบรมรู้สึกเหมือนได้ออกเดินทางกลับเข้าไปสำรวจภายในจิตใจของตัวเอง ซึ่งเราอาจไม่เคยใคร่ครวญ มองดู หรือทำความเข้าใจตัวเองอย่างลึกซึ้งเลย ทั้งๆที่มันคือ ชีวิตของเรา เเต่ละกิจกรรมที่ได้ทำ ทำให้เรารู้สึกได้เข้าใจตัวเองมากขึ้น ยอมรับทั้งเรื่องดีเเละไม่ดีในชีวิตเรา ได้กลับมาชื่นชมชีวิตตัวเอง ผู้คน สิ่งของ รอบตัว ซึ่งมันคือสิ่งสำคัญที่ทำให้เราใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมากขึ้น ประทับใจเเละขอคุณ ในความใส่ใจของอาจารย์ อาจารย์คอยให้กำลังใจ เเละสะท้อนมุมมองได้ลึกซึ้งในทุกบทเรียน . “ก่อนเรียนมักจะรู้สึกไม่มีพลังอยากจะลงมือทำอะไรมากนัก โดยเฉพาะสิ่งที่คิดว่าไม่มีประโยชน์ เเต่ตอนนี้รู้สึกว่ามีพลังใจมากขึ้นที่จะลงมือทำสิ่งต่างๆเเม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ จะบอกกับตัวเองว่าไม่ต้องคิดเยอะเเละไม่ต้องกลัวผิดพลาด ถ้าสิ่งที่เราจะทำเรามีความสุข เป็นสิ่งที่ดี เเละไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ลงมือทำไปเลย ซึ่งมันคือพลังของเด็กน้อยที่เราลืมเขาไป เขามีพลังในการลงมือทำ เเละรักที่จะเรียนรู้ . “จงปล่อยวาง เลิกยึดติดกับความทุกข์ในใจที่ผ่านมาเเล้วในอดีต ใช้ชีวิตให้มีความสุขในปัจจุบันขณะ ทุกคน ทุกสิ่ง ในชีวิตเราคือความเชื่อมโยง หากเรากลมกลืนกับทุกสิ่งเราจะลดความยึดมั่น ถือมั่นในตัวเองลงได้ จะให้อภัยคนอื่นได้ง่ายขึ้น ” . จากคุณดวงพร (มด) อาชีพ พนักงานบริษัท . . “รู้สึกตื่นเต้นเมื่อเริ่มการอบรม และมีความสุขในระหว่างการอบรม ประทับใจในกระบวนการอบรมที่สามารถทำให้เราเข้าใจตนเองจากการลงมือทำ จากการลงมือทำด้วยความพร้อมของใจที่ไม่เหมือนกัน ทำให้ได้รับผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน… Continue reading ความประทับใจ “เด็กน้อยภายใน” ประจำปี 2561 (6)

    สร้าง “วันว่าง” ด้วยการ “วาง” [ คอลัมน์ ไกด์โลกจิต ตอนที่ ๓๙ ]   บ่อยครั้งที่เรารอทำสิ่งที่ดีให้แก่ตนเอง หรือสิ่งที่มีคุณค่าแก่คนอื่นๆ เมื่อมี “วันว่าง” รอให้มีวันแบบนี้ก่อน บอกแก่ตนเองและคนอื่น แต่บ่อยครั้งที่ “วันว่าง” ได้มาถึง เรากลับ “ไม่ว่าง” พอที่จะทำในสิ่งที่ดีเหล่านั้นอย่างที่พูดไว้ . บทความนี้เป็นการแนะนำข้อคิด ๕ ประการ เพื่อสร้างวันว่างด้วยตนเอง ไม่ต้องรอ และเพื่อความเข้าใจต่อวันว่างที่ถูกต้องอีกด้วย . . ๑ วางใจ : การมีเวลาว่างพอที่จะทำในสิ่งต่างๆ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น แต่ยังขึ้นอยู่กับว่าเราวางใจไว้อย่างไร . นึกถึงตอนที่สิ่งสำคัญของตนจู่ๆ ก็หายไปหาไม่เจอ แม้ตอนนั้นเราอาจกำลังยุ่งหรือมีธุระ ใจเราอาจคิดค้นหาเสียก่อนจะทำอะไรอย่างอื่น หรือเมื่อตอนคนที่เราห่วงใยกำลังป่วยหรือเป็นทุกข์กะทันหัน ต่อให้ตอนนั้นเรากำลังมีงานหรือ ไม่ว่าง เราก็สามารถหาหนทางดูแลอีกฝ่ายได้ . ต่อให้แม้ไม่ใช่วันว่างหรือเวลาว่าง แต่หากเราวางใจไว้ว่า สิ่งใดสำคัญต่อเรามากๆ แล้ว เราย่อมสามารถแบ่งเวลาและหาหนทางจัดการมันได้… Continue reading สร้าง “วันว่าง” ด้วยการ “วาง”

“ก้าวข้ามพื้นที่ปลอดภัย แต่ไม่ไกลเกินไปจากตัวเอง” อุปสรรคแรกๆ ของผู้เรียนที่เพิ่งเริ่มต้นเรียน เขียนเปลี่ยนชีวิต มักจะรู้สึกเขียนไม่ออกหรือไม่รู้จะเขียนอะไรในช่วงแรกๆ ที่จับปากกาทำแบบฝึกหัดเขียนบันทึก แต่เรามีกติกาใจแนะนำไว้ตั้งแต่ช่วงแรกๆ ว่า “ให้การเขียนนำหน้า ปากกานำทาง หัวใจตามมา ความคิดจะเกิดขึ้นเอง” เป็นคาถาสำหรับการเริ่มต้น.คำแนะนำนี้จะสวนทางแก่การเขียนเพื่อสร้างชิ้นงานโดยทั่วไปอยู่บ้าง เพราะการเขียนเพื่อสร้างผลงานนั้นเราต้องคิดให้ดีก่อนเขียน วางโครงร่าง ออกแบบเนื้อหา และเขียนอย่างใส่ใจผู้อื่นว่าเขาจะอ่านรู้เรื่องหรือไม่ ชอบไหม เข้าใจหรือเปล่า แต่การเขียนเพื่อเยียวยาหรือเพื่อเข้าใจตัวเองเป็นการขุดค้นลงไปในจิตใจและความเป็นตัวตน ผ่านการเขียนเป็นเครื่องมือ เพื่อออกนอกกรอบและเปลือกที่ห่อหุ้มตัวเอง และสื่อสารกับหัวใจตนมิใช่คนอื่น.เทคนิคพื้นฐานที่ใช้ในทุกการเขียนเปลี่ยนชีวิต หรือการเขียนบำบัด คือเทคนิคที่ผมเรียกว่า การเขียนไม่หยุดปากกา ซึ่งครูอาจารย์ท่านอื่นอาจจะเรียกด้วยชื่อต่างกันออกไป การเขียนลักษณะนี้ไม่ให้ใช้ความคิดก่อนล่วงหน้า แต่ให้ทำตามขั้นตอนแล้วลงมือเขียนเลย เขียนไปเรื่อยๆ กึ่งอัตโนมัติ อนุญาตให้ใจด้นสด ค่อยๆ ลงลึกในจิต ปอกลอกเปลือกตัวตนอันผิวเผิน แล้วเปิดพื้นที่ให้สมองเกิดการแตกกอต่อยอดทางความคิดใหม่ๆ.การเริ่มต้นเขียนเปลี่ยนชีวิตแล้วเขียนไม่ออกในช่วงแรกๆ เพราะใจเรากำลังเผชิญกับขอบของความคิดและความเคยชิน ซึ่งหากเราเปรียบเทียบพื้นที่ปลอดภัยเหมือนไข่แดงตรงกลางแผนภาพไข่ดาว ขอบของความคิดที่ว่านั้นก็คือเส้นขอบกึ่งกลางระหว่างไข่แดงกับไข่ขาว คือขอบที่ขวางกั้นระหว่างพื้นที่ปลอดภัยและความเคยชินกับพื้นที่ชีวิตใหม่ๆ ที่เราไม่รู้จัก.เหมือนช่วงเวลาที่เราต้องทำในสิ่งที่กลัวหรือไม่เคยชิน เราอาจเกิดความรู้สึกลังเล สั่นไหว มีอาการทางกายและทางใจเกิดขึ้น หรือตอนที่เราต้องการนึกถึงบางเหตุการณ์ในอดีตที่ลืมเลือนไปนานแล้ว นึกไม่ค่อยออก แต่พอผ่อนคลายหรือใช้เวลานึกสักครู่หนึ่งก็ระลึกได้ สิ่งเหล่านี้คือภาวะเมื่อขณะใจก้าวออกมาจากพื้นที่ไข่แดงมาหยุดอยู่ตรงกลางว่าจะก้าวข้ามไปยังไข่ขาวได้ไหม.ผู้เรียนบางคนเมื่อเห็นหัวข้อแบบฝึกหัดให้เขียนเก็บรวบรวมคำชื่นชมจากคนอื่นๆ ที่มีต่อตัวเอง แรกเห็นก็นึกว่าง่าย แต่พอเริ่มเขียนแล้วเจออาการเขียนไม่ค่อยออกในตอนต้นๆ เพราะที่ผ่านมาไม่เคยใส่ใจการชื่นชมตัวเองเลย พอมีคนชมใจก็นึกเถียงว่ามันไม่ได้ดีอะไรมากมาย การเขียนหัวข้อดังกล่าวจึงกระทบขอบของหัวใจเขา… Continue reading เขียนบันทึกเพื่อรักตัวเอง #2