ความประทับใจ “รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์” รุ่นเจ็ด (๑)

    “การรู้จักไพ่ทำให้เราได้เรียนรู้คำว่า “ในดีมีเสีย ในเสียมีดี” ไม่ว่าเราจะเลือกเส้นทางไหน จะเสี่ยงหรือปลอดภัย ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบไปทั้งหมด เราได้กลับมาเห็นในสิ่งที่ควรลดและเพิ่มในตัวเอง เพื่อให้มีชีวิตที่สมดุลมากขึ้น สิ่งที่ประทับใจในคอร์สนี้คือความหลากหลายของกิจกรรม ซึ่งทำให้เราได้แนวทางการใช้ไพ่ และเรียนรู้ตัวเองหลากหลายมิติ มีการบ้านที่ทำให้เชื่อมโยงตัวเองกับไพ่อยู่เสมอ ทำให้การเรียนรู้มีความต่อเนื่อง มีเวลาใคร่ครวญตัวเอง เห็นตัวเองลึกซึ้งขึ้น . “จากการบ้านที่ให้อ่านไพ่เชื่อมโยงกับปมในใจ ทำให้รู้สึกว่าต้องกลับมาดูแลปมของตัวเอง เพื่อให้เดินหน้าต่อไปได้เบาสบายขึ้น จึงอยากเรียนรู้ต่อยอดเรื่องนี้ เพื่อเกิดการเข้าใจตัวเองมากขึ้นด้วย เราว่าการลงมืออ่านไพ่บ่อยๆ มีโจทย์ให้ทำ เช่นหาของที่ซ่อนไว้ เป็นกิจกรรมท่ีได้เรียนรู้จากประสบการณ์ตรง ทำให้เรามีประสบการณ์ว่า เหตุการณ์แบบนี้ไพ่ขึ้นใบนี้มา . “ถ้าครั้งต่อไปเรามีคำถามอะไรแล้วเปิดไพ่มาเจอใบนี้อีก เราสามารถเชื่อมโยงกับประสบการณ์เปิดไพ่ครั้งก่อนได้ว่าเหตุการณ์จะเป็นประมาณไหน อันนี้เราชอบกิจกรรมตรงที่ได้เข้าใจไพ่มากขึ้น คิดว่าถ้าใช้ไพ่ไปเรื่อยๆเราคงรู้สึกอัศจรรย์ใจมากขึ้นอีก และคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไป เราได้คำตอบแล้วว่าไพ่ทาโรต์ นอกจากใช้ดูดวงแล้ว ยังสามารถเป็นเครื่องมือในการสำรวจใจตนเอง พฤติกรรม สถานการณ์ รวมทั้งเห็นความเชื่อมโยงของตัวเองและผู้อื่นมากขึ้นด้วย” . ปรียากร (เอิ้น) ครู . . “เคยตั้งคำถาม ถามตัวเองมาตลอด เหมือนจะได้คำตอบ แต่ไม่ชัด หลักจากที่เข้าอบรม เรียนรู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์ ไพ่เป็นเหมือนเพื่อนคู่คิดที่จริงใจ ตรงไปตรงมา… Continue reading ความประทับใจ “รู้จักตัวเองผ่านไพ่ทาโรต์” รุ่นเจ็ด (๑)

บริจาคหน้ากากอนามัย แก่สถาบันโรคทรวงอก ครั้งที่ ๒

  บริจาคหน้ากากอนามัย แก่สถาบันโรคทรวงอก กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข เพิ่มเติมอีกจำนวน ๑๕๐ ชิ้น ในวันนี้ (๑๑ มีนาคม ๒๕๖๓) จากที่ได้บริจาคที่เรามีไปทั้งหมดรวม ๑๕ ชิ้นเมื่อวันที่ ๔ มีนาคม ฯ โดยได้รับการสนับสนุนจากลูกศิษย์โครงการและทุนจากการจัดอบรม . สูกเรหิ สมคฺเคหิ พฺยคฺโฆ เอกายเน หโต สุกรทั้งหลายพร้อมเพรียงกันยังฆ่าเสื้อโคร่งได้ เพราะใจรวมเป็นอันเดียว การร่วมด้วยช่วยกันแม้ด้วยพละกำลังอันเล็กน้อยก็เป็นปัจจัยทำให้ผ่านวิกฤติปัญหาใหญ่ได้ลุล่วง มิจำเป็นต้องมีมากก็เป็นผู้ให้ผู้เสียสละได้เช่นกัน ติดตามข่าวสารและกิจกรรมของเรา www.dhammaliterary.org    

๔ ธรรมะรับมือสรรพโรค

    ๑ มองโลกให้ถูกต้อง ไม่กลัวโรคภัย : . ความกลัวที่ขาดสติเป็นโรคที่น่ากลัวกว่าโรคภัยไข้เจ็บตามธรรมชาติ ความกลัวเกิดจากอวิชชาแปลว่าความโง่หรือความไม่รู้จริงในกฎแห่งธรรมชาติ ความไม่รู้นี้ทำให้การรับมือกับโรคภัยไข้เจ็บและความทุกข์ทั้งหลายเป็นไปอย่างมืดบอดเหมือนหลับตาเดิน จะรับมือกับโรคภัยในโลกก็ต้องเข้าใจความเป็นจริงของโลก . การมองโลกอย่างถูกต้องจึงเป็นข้อแรก ในการรับมือกับสรรพโรคด้วยหลักคิดของธรรมะในพุทธศาสนา หากมองโลกไม่ถูกต้องแล้วความกลัวก็ย่อมครอบงำ ทำให้เรารับมือต่อสถานการณ์ที่มีทุกข์ภัยด้วยความโลภ โกรธ และหลง ส่งผลเป็นความทุกข์ต่อตนเองและคนอื่นเรื่อยไปไม่สิ้นสุด รับมือกับสถานการณ์ด้วยความโกรธก็กล่าวโทษไปทั่ว โลภก็ไขว่คว้าตักตวงฉวยโอกาส หลงก็ละเมอไปกับข้อมูลข่าวสารมากมาย แม้เชื้อโรคอยู่ไกลจากตัว แต่สุขภาพที่ดีก็เริ่มกลายเป็นบ้าเป็นโรคทางจิตตามหลักพุทธศาสนา เพราะการมองโลกไม่ถูกต้องเป็นจุดเริ่มต้น . ความจริงของโลกข้อแรกคือทุกสิ่งหนุนเนื่องไปตามแรงแห่งกรรม ความมีโรคและไม่มีโรค มีกรรมเป็นเครื่องกำหนด กรรมนี้มีความหมายถึงการกระทำและผลของการกระทำ ร้อยเป็นเส้นสายใยที่ต่อเนื่องด้วยเหตุและผล ทั้งในอดีต ปัจจุบัน แล้วนำไปสู่อนาคต สายใยนี้เชื่อมโยงตัวเรา คนอื่นๆ และสิ่งทั้งหลายในธรรมชาติเข้าด้วยกัน ไม่มีใครก่อกรรมใดหรือรับผลกรรมใดเพียงลำพัง . ในแง่หนึ่งการอุบัติขึ้นของเชื้อโรคและภัยธรรมชาติที่หนักหนามากขึ้นก็เป็นผลพวงของกรรมร่วมกันของเราในเผ่าพันธุ์มนุษย์ ซึ่งเบียดเบียนบั่นทอนธรรมชาติที่เคยอุดมสมบูรณ์ด้วยการล้างผลาญ ตัดรอน และทำให้ทรุดโทรมลง จนโลกทั้งใบไม่อาจเพียงพอสำหรับเผ่าพันธุ์เดียว การประสบพบกับเหตุการณ์ร้ายและโรคระบาดร่วมกันจึงเป็นกรรมร่วมในสังคม . นี่คือความจริงข้อสำคัญมากที่คนร่วมสมัยเริ่มหลงลืมกันไปแล้วคือ กฎแห่งกรรม อันกล่าวว่า สัตว์โลกล้วนเป็นไปตามกรรม สิ่งใดจะเกิดหรือไม่เกิดกับเราก็ล้วนเป็นไปตามกรรมที่กระทำมาในอดีตและวันนี้ การจะเจอหรือไม่เจอกับทุกข์ภัยก็ล้วนเป็นไปตามการกระทำที่เคยกระทำไว้ในอดีตและยาวนานกว่านั้น เราเคยเบียดเบียนบั่นทอนสิ่งใดมาก่อนวันหนึ่งเราก็ย่อมพบเจอเชื้อโรคหรือผู้คนที่มาเบียดเบียนบั่นทอนกายใจ เราเจอกับสิ่งที่ต้องเจอ เป็นในสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ก็ด้วยเพราะเหตุแห่งกรรมกำหนด… Continue reading ๔ ธรรมะรับมือสรรพโรค

บริจาคหน้ากากอนามัย แก่สถาบันโรคทรวงอก ครั้งที่ ๑

    บริจาคหน้ากากอนามัย แก่สถาบันโรคทรวงอก กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข เป็นจำนวน ๑๕ ชิ้น สำหรับบุคลากรและผู้ป่วยตามการจัดสรรของโรงพยาบาล โดยเป็นจำนวนทั้งหมดที่มีในสำนักงานของเรา ซึ่งได้จัดซื้อมาก่อนหน้าเมื่อปีที่แล้ว และกำลังจัดซื้อเพื่อนำมาบริจาคอีกจำนวน ๑๐๐ ชิ้น . ใจความสำคัญของทุกศาสนาคือความไม่เห็นแก่ตัว แต่ความกลัวและความตื่นตระหนกต่างปลุกกิเลสของเราให้เห็นแก่ตัว และมุ่งทะยานอยากด้วยความโลภ โกรธ และหลง เราจึงขอลดความเห็นแก่ตัวของเรา ผ่านการดำเนินกิจกรรมเพื่อการกุศลนี้ ซึ่งมิได้อยู่ในแผนงานมาก่อน . หน้ากากผ้าและการดูแลสุขอนามัยเป็นสิ่งที่เพียงพอสำหรับบุคคลทั่วไป ผู้ที่จำเป็นต้องใช้หน้ากากอนามัยดังเช่นบุคลากรทางการแพทย์และผู้ป่วยมีความเสี่ยงสูงที่จะไม่สามารถเข้าถึงได้อย่างเพียงพอเพราะการขวนขวายหามาและกักตุน ของผู้มีความจำเป็นและไม่มีความจำเป็นมีสูงมาก ความเห็นแก่ตัวเป็นสิ่งที่น่ากลัวกว่าเชื้อโรค . . “การสละชีวิตได้นี้เป็นธรรมของสัตบุรุษ… นรชน (คนทั่วไปที่ยังมีกิเลส) พึงสละทรัพย์เพราะเหตุแห่งอวัยวะอันประเสริฐ เมื่อจะรักษาชีวิตไว้ พึงสละอวัยวะ . “เมื่อระลึกถึงธรรม พึงสละทั้งอวัยวะ ทั้งทรัพย์ และแม้ชีวิตทั้งหมด” . (พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๘ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๐ ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๒ มหาสุตโสมชาดก [๓๘๒]… Continue reading บริจาคหน้ากากอนามัย แก่สถาบันโรคทรวงอก ครั้งที่ ๑

อย่าให้ใจเธอเป็นกองไฟให้ลมกระพือ

    ลมปากมิใช่ตัวตน ฝากใจไว้ก็ปลิวว่อน พัดมาก็ผ่านไปเท่านั้น จะกำลมไว้เพื่ออะไร . หากเธอยินดีหรือยินร้ายกับวาจา เอาคำพูดคนเป็นอารมณ์แก่ใจ เท่ากับปั้นความว่างเปล่าเป็นอัตตา ถือมายาเป็นจริงจัง . ผู้เอื้อนเอ่ยอาจใส่ใจเพียงน้อย แต่เธอผู้กำลมใส่ใจมากยิ่งกว่า คำพูดแม้งามและน่าคล้อย ก็เพียงสายลมอนัตตา . อย่าให้ใจเธอเป็นกองไฟให้ลมกระพือ อย่าพยายามชกลมชกอากาศ อยากเอาชนะวาจาได้อะไรบ้างหรือ ผู้เหนื่อยล้าคือเธอผู้สู้อากาศธาตุ . ลมจากปากมิใช่ตัวตนใคร จริงลวงต้องมองไกลพ้นภาษา กลิ่นอาจหอมกล่อมเคลิ้มใจ แค่แกว่งไกวมิได้พาให้สูงส่ง . ฉันเพียงรับรู้ลมว่าเป็นลม เสียงที่กระทบเป็นแค่สรรพเสียง วาจาจับต้องไม่ได้เลย รู้ว่ามี มิพึงถือสา . . มองให้ดี ให้เห็นว่าสิ่งเหล่านั้น… นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นตัวเรา นั่นไม่ใช่ตัวตน . . อนุรักษ์ ครูโอเล่ คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๒๓ ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓   ติดตามอ่านบทความ : www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/… Continue reading อย่าให้ใจเธอเป็นกองไฟให้ลมกระพือ

จากไม่ชอบการเขียน ได้มาเรียน “เด็กน้อยภายใน”

    “ปกติเป็นคนไม่ชอบการเขียนเท่าใดนัก จะชอบเล่าเรื่อง ชอบพูดมากกว่า พอได้เขียนเรื่องราวในอดีตของตนเอง เป็นที่น่าแปลกใจมาก มันทำให้เรามองเห็นตัวเองมากขึ้น ทั้งไที่ความจริงแล้ว เราเล่าเรื่องเหล่านี้บ่อยๆ แต่เรากลับรู้สึกเฉยๆ อย่างมากก็แค่ตลกขบขันแค่นั้น ทำให้รู้สึกรักการขีดเขียนมากขึ้น และเห็นประโยชน์ในการนำใช้ กับผู้อื่นได้ด้วยค่ะ อีกสิ่งหนึ่งที่ประทับใจมากคือ ครู ที่ตอบและให้คำแนะนำเร็วมาก และ ทำให้เราปลดล็อกเป็นเรื่องๆ ขอบคุณมากค่ะ ชอบหัวข้อ ที่เขียน เกี่ยวกับในวันเด็ก. ที่มีส่วนขโมยเงินเพื่อนบ้าน เพราะมันช่วยปลดล็อก เรื่องนี้ได้ เพราะมันจะบอกตัวเองตลอดว่าเราทำผิด. ทำให้เรากลายเป็นคนปฏิเสธเงิน หาได้เยอะก็หมดไปอย่างง่ายดาย . “ความจริงเรามีศักยภาพมากพอในตัวเอง ในสมัยเด็กๆ เราตัวเล็กๆ เรายังสามารถแก้ปัญหาได้อย่างยอดเยี่ยม และประสบความสำเร็จทุกอย่างที่เราแก้ บางอย่างน่าทึ่ง พอเราโต เรามีความกลัวปิดกั้น จนมองไม่เห็นศักยภาพของตน ทำให้เรามีพลังที่จะเดินสู่เป้าหมาย และเชื่อมั่นว่าเราทำได้แน่นอน” . ฌณาธิปว์ (ยูอีส) อาชีพ รับราชการ . . “ได้เรียนรู้ว่า ปมปัญหาที่เลือกมาตอนต้นการเรียน 3 ประเด็น คือ วิพากษ์วิจารณ์ตัวเองสูง… Continue reading จากไม่ชอบการเขียน ได้มาเรียน “เด็กน้อยภายใน”

รายชื่อจบการอบรม “เขียนค้นตน” ประจำปี ๒๕๖๓ และสรุปบทเรียน

    รายชื่อผู้ผ่านการอบรม ความประทับใจ และบทเรียน คอร์สอบรมทางไกล “เขียนค้นตน” ในชุดหลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๓๙   มีผู้ผ่านการอบรมทั้งสิ้น ๒๘ คน รวมส่งการบ้าน ๓๓๖ ชิ้น   “ประทับใจในเนื้อหาและสื่อการอบรมที่เข้าใจง่ายและมีประโยชน์ เนื้อหาในการอบรมทั้งกว้าง และลึกกว่าที่คิดไว้ แบบฝึกหัดการบันทึกต่างๆ แม้อบรมจบแล้วก็สามารถนำไปใช้ในชีวิต และในการทำงานจริงได้ทันที ประทับใจมากที่สุดในการดูแล เอาใจใส่ของครู เพราะทุกบันทึกที่ส่งไป ครูจะตอบมาอย่างละเอียด ไม่เพียงการวิเคราะห์รูปแบบการบันทึกของเราเท่านั้น หากแต่ครูยังช่วยวิเคราะห์ตัวตนของเรา จุดอ่อน จุดแข็ง และความถนัด ซึ่งแสดงออกผ่านการบันทึกของเรา ด้วยรูปแบบการอบรมถึ่งออนไลน์ ทำให้ครูดูแลผู้เรียนได้อย่างใกล้ชิดดีมาก ทำให้รู้สึกเหมือนกึ่งๆเป็นการเรียนรายบุคคล . “ได้รู้จักตัวเองมากขึ้น ในแง่ของการมองให้ลึกลงไปในตัวเอง สิ่งที่เป็นข้อดี จุดแข็ง และคุณสมบัติที่ซ่อนอยู่ภายในตัวเอง ซึ่งโดยปกติแล้วเราอาจไม่ได้คิดถึงสิ่งเหล่านี้มากนัก อย่างไรก็ตาม การลงมือเขียนบันทึกเหมือนเป็นการที่เราดำดิ่่งลงในภายในตัวเราเองแบบองค์รวม ซึ่งผสมผสานระหว่างจิตสำนึก และจิตใต้สำนึก (รู้สึกได้ชัดเจนในการบันทึกหัวข้อ “เพื่อนบันทึก”) สิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้เห็น และเชื่ออย่างเต็มที่ว่า การเขียนเพื่อบำบัดนั้นเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนาจิตใจตัวเอง… Continue reading รายชื่อจบการอบรม “เขียนค้นตน” ประจำปี ๒๕๖๓ และสรุปบทเรียน

ข้อคิดและแนวทางเพื่อการ “พัก” อย่างแท้จริง

    ๑ ปริมาณและวันหยุดไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่สุด : . เราจะพักอย่างไรเพื่อให้กายจิตได้พักผ่อนอย่างแท้จริง บางครั้งเราก็ต้องการเวลาหยุดพักนานๆ วันหยุดที่ยาวต่อเนื่องกัน แต่เราได้พักในเวลาเหล่านั้นอย่างแท้จริงมากเพียงใด บางทีหยุดงานแล้วเราก็เลือกที่จะเดินทางท่องเที่ยวหรือตระเวนกิน เสพความบันเทิง และจับจ่ายใช้สอย แต่เราได้พักอย่างแท้จริงเพียงใด หลายครั้งการพักผ่อนหย่อนใจก็ทำให้เราเหนื่อยล้าหรือป่วยมากขึ้น . ภายนอกอาจได้หยุดพัก แต่หลายครั้งที่ภายในไม่ได้พักจริง จึงยิ่งพาภายนอกไม่ให้พัก เช่น หยุดทำงานก็หยิบมือถือขึ้นมาตรวจสอบสิ่งต่างๆ ในโลกอินเตอร์เน็ตโดยไม่จำเป็น หรือวันหยุดแล้วก็อยากไขว่คว้าสิ่งต่างๆ หรือคิดถึงอนาคตบ้างอดีตบ้างจนความคิดไม่ได้สงบลงเลย บางคนหลับลงแล้วยังทำงานต่อก็ยังมี . บางครั้งเราก็รู้ว่าภาระภายนอกและกิจกรรมต่างๆ ที่ต้องทำช่างมากมายเหลือเกินจนไม่มีเวลาได้พักผ่อนหรือใส่ใจดูแลตนเองอย่างเพียงพอ . ในพระไตรปิฎก*(๑) กล่าวว่าภารกิจของพระพุทธเจ้าในแต่ละวันนั้นมีอยู่ห้าอย่างด้วยกัน มีได้แก่ ปุเรภัตตกิจ กิจก่อนเสวยอาหารตั้งแต่รุ่งเช้า อาทิ ทรงบิณฑบาต เสด็จไปอาณานิคมต่างๆ ตรวจดูจิตของสัตว์โลก อนุเคราะห์อุปัฏฐาก เป็นต้น ,  ปัจฉาภัตตกิจ กิจหลังเสวยอาหาร ให้โอวาทภิกษุและประทานกรรมฐานให้ฝึกฝน และทรงเยี่ยมหมู่ชนที่รวมกลุ่มมา เป็นต้น ,  ปุริมยามกิจ กิจยามค่ำ ตอบคำถามเหล่าภิกษุทั้งหลายจนถึงช่วงค่ำ จนถวายบังคมลาแล้ว ,  มัชฌิมยามกิจ กิจยามค่อนดึก ทรงต้องต้อนรับเทวดาน้อยใหญ่ที่มาประชุมกันและทรงวิสัชนาปัญหาให้… Continue reading ข้อคิดและแนวทางเพื่อการ “พัก” อย่างแท้จริง

ตามหาเด็กน้อยภายใน ภาคจบ (เปิดให้เล่นแล้ววันนี้)

    เมื่อตัวละครเอกรู้ตัว เขาหรือเธอก็หลุดเข้ามาในโลกอันไม่ธรรมดาเสียแล้ว สิ่งสุดท้ายที่จำได้คืออุบัติเหตุ และเขาหรือเธอก็ต้องออกเดินทางตามหาเด็กๆ ทั้งเจ็ดคน ผู้ซึ่งเป็นเสมือนตัวแทนของวัยเด็กที่ผ่านมา เหตุใดเขาหรือเธอต้องทำเช่นนั้น สุดท้ายแล้วมันจะนำไปสู่เป้าหมายใด จะได้กลับไปที่โลกแห่งความจริงอีกครั้งหรือไม่ เราจะร่วมเดินทางไปกับตัวละครตนนี้ ผ่านกิจกรรมเกมคอมพิเตอร์ “ตามหาเด็กน้อยภายใน” ทั้งสองภาค ???? เล่นออนไลน์ฟรีบนเว็บไซต์ และสามารถดาวโหลดเพื่อเล่นบนระบบปฏิบัติการ Mac Os และ Window* ???? กิจกรรมเกมเรียนรู้เกี่ยวกับ “เด็กน้อยภายใน” หรือปมจากวัยเด็กและภาวะแฝงความเป็นเด็ก โดยเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต สถาบันธรรมวรรณศิลป์ สำหรับบุคคลทั่วไปที่สนใจและผู้เรียนในคอร์ส “เด็กน้อยภายใน” ผู้เล่นจะได้รู้จักตนเองและได้ทบทวนปมต่างๆ ผ่านเกมนี้ร่วมกับตัวเอกของเรื่อง ???? เหมาะสำหรับผู้ใหญ่ และผู้มีอายุสิบสามปีขึ้นไป หากเป็นเยาวชนควรมีผู้ปกครองให้คำแนะนำและพูดคุยประเด็นต่างๆ ผู้มีอาการซึมเศร้าหรืออาการทางจิตเวชควรปรึกษาแพทย์และผู้เชี่ยวชาญ​ ???? เล่นเกมได้นี้ที่ โครงการปัญญ์ สเปซ www.punnspace.com/p/findinginnerchildgame/      

พื้นที่ปลอดภัยแค่ความเคยชินแต่งปรุง

    เมื่อเธอถือว่าที่ใดคือพื้นที่ปลอดภัย ที่นั่นก็อันตรายเกินไป ความประมาทมักเกิดจากความพอใจ พึงฟังสิ่งที่ชังไว้บ้างเพื่อเตือนตน . รั้วที่ล้อมไว้ป้องกันก็เป็นคุกได้เช่นกัน เธอสร้างรั้วนั้นด้วยกรรมสามสะสม * พื้นที่ปลอดภัยแค่ความเคยชินแต่งปรุง ไม่มีเส้นแบ่งจริงแท้ให้ถือได้ . เมื่อหมายมั่นว่าความเคยชินคือตัวเธอ ใจก็ถูกจองจำไว้ในนิยามอันคับแคบ สิ่งที่เชื่อว่าเป็นมักแค่ส่วนเสี้ยวความจริง เธอไม่อาจเข้าใจโลกผ่านหน้าต่างบานเดียว . เราไม่ใช่ Comfort Zone บ้านที่อยู่มาชั่วชีวิตก็ไม่อาจกลายเป็นร่างกาย แค่ความกลัวไม่มีตัวตน ดิ้นรนให้ยึดบางสิ่ง แค่ความเคยชินสมมติให้พึ่งพิง . เธอมีชีวิตในปัจจุบันไม่ใช่พื้นที่ปลอดภัย ความเคยตัวคือวันวานอย่าวางใจ พื้นที่ปลอดภัย ไม่ปลอดภัยจากกิเลส ความเคยตัวนั้นเองก่อกิเลส . จงอยู่ลำพังทำเหมือนต่อหน้าคนนับร้อย ดำรงกลางหมู่คนแต่สำรวมใจเหมือนโดดเดี่ยว ฝืนต้านทานความพอใจอันเคยตัวยั่วยวน ทุกที่จึงเป็นพื้นที่ปลอดภัยที่แท้จริง . . มองให้ดี ให้เห็นว่าสิ่งเหล่านั้น… นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นตัวเรา นั่นไม่ใช่ตัวตน . . อนุรักษ์ ครูโอเล่ คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๒๒ ๒๕ มกราคม ๒๕๖๓… Continue reading พื้นที่ปลอดภัยแค่ความเคยชินแต่งปรุง