สถาบันธรรมวรรณศิลป์

“ถ้าเราย้อนดูบันทึกจะเห็นตัวตนที่หลากหลาย ในแต่ละบันทึก เราก็จะต้องทำความเข้าใจในตัวตนของเรา เพื่อให้การดำรงอยู่ของเราไม่ขัดแย้งกันทั้งภายในและภายนอก บันทึกช่วยให้เราได้สำรวจตัวเองได้อย่างชัดเจนยิ่งขึ้น ใจเย็นมากขึ้น เมื่อคนในครอบครัวมีปัญหาจากความคิดภายใน เราก็เข้าใจตัวเองได้ทันทีว่า ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ตัวเราแต่เป็นเพราะความคิดของเขา เราสามารถสังเกตคนอื่นให้เป็นกระจกสะท้อนตัวเรา และเห็นใจคนอื่นได้ด้วย สรุปได้ว่า การเขียนเป็นการค้นพบตัวเองอย่างแท้จริง และเราควรนำมาใช้ตลอดชีวิต ไม่ควรละ เลิก ในการเขียนเพื่อค้นพบตัวเองไปตลอดจนกว่าชีวิตจะหาไม่ค่ะ”

ทำให้รู้สึกเข้าใจตัวเองโดยเฉพาะเรื่องอารมณ์ ไม่น่าเชื่อว่าอารมณ์ตัวเองจะซับซ้อนเวลาที่เขียน ที่สำคัญการเขียนช่วยเยียวยาความคิดด้านลบของเฟิน จึงอยากจะเขียนต่อเท่าที่จะหาเวลาได้

ประโยชน์ที่ได้รับจากการเข้าคอร์สครั้งที่ 2 ที่เกิดขึ้นกับตัวเองคือ ทัศนคติและมุมมองที่มีต่อตัวเองปรับเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น วิธีการปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างและคนที่เพิ่งจะรู้จักกันง่ายขึ้น เข้าใจและยอมรับตัวตนของตนเองได้มากขึ้น ทำให้เรามีความสุขกับตัวเราเองมากขึ้น ใจเย็นและไม่ด่วนตัดสินคนอื่น เข้าใจคนอื่นและมองมุมอื่นๆมากขึ้น สนุกกับการได้เรียนรู้ตัวเองและเรียนรู้คนอื่นๆ เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตค่ะ

“กลับมาเห็นความสำคัญของด้านตรงข้ามที่อยู่ในตัวเรา ที่จะช่วยให้เราได้ปรับใช้กับบางสถานการณ์ได้อย่างเหมาะสมค่ะ ทุกสิ่งอย่างเป็นการเรียนรู้และช่วยให้เราเติบโตได้จริงๆค่ะ เพียงแต่เรามีสติกับสิ่งเหล่านั้นหรือไม่ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ที่ช่วยเตือนให้มีสติกลับมา และบ่งบอกว่าต้องเจริญสติให้มากขึ้น สิ่งหนึ่งที่ก้าวข้ามขอบของตัวเอง คือการยอมรับและเปิดเผยตัวตน โดยเฉพาะด้านร้ายของตัวเอง ก้าวข้ามความกลัวจากการปรุงแต่งไปล่วงหน้า ยอมรับการเสียหน้า ความผิดพลาด และล้มเหลว (แต่ยังทำได้ไม่ดี เพียงแค่คิดว่า ไม่ใช่ปัญหา…แต่คือการเรียนรู้) ”

“การเขียนเป็นเหมือนการเจริญสติวิธีหนึ่ง ทำให้เราเห็นตัวเองได้ชัดขึ้นและช่วยปลดปล่อยจุดดำในใจ บ่งหนามความรู้สึกที่คอยทิ่มตำเราออกไปจนจิตเป็นอิสระในบางเวลา เพราะทุกความคิด ความรู้สึกผ่านมาแล้วก็ผ่านไปตามแต่สิ่งที่มากระทบ เมื่อเรารู้ก็เหมือนได้ปลดปล่อย ก็จบทำให้เราตัดสินคนอื่นน้อยลง เพราะเขากับเรานั้นก็ไม่ต่างกันทุกสิ่งเป็นเรื่องธรรมดา ตามแต่เหตุปัจจัยนำพาให้เป็นไป…”    

การเรียนเขียนเยียวยา เหมือนจับเราแยกเป็นส่วนๆ การเรียนเขียนค้นค้น เป็นการจับเราประกอบร่างเข้าไปไหม่ และลงไปในรายละเอียดบางมุมที่เราเลือกเอามาปัดฝุ่นก่อนใส่คืนเข้าไปในร่างเดิม หัวใจใหม่

“การเขียนบันทึกครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนอยู่บ้างที่เริ่มคุ้นเคยแล้ว และไม่เกร็งอย่างที่ผ่านมา พร้อมทั้งยังได้พลังเสริมจากบันทึกอยู่ไม่น้อย เห็นตัวเองมากกว่าความไร้สาระ ทดท้อที่รู้สึกอยู่บ่อยๆ สัมผัสได้ถึงพลังงานด้านดีที่เป็นธรรมชาติของตัวเอง มันซ่อนอยู่หรือเราไม่เห็นมันกันแน่? เป็นคำถามที่ต้องย้อนถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาเสมอๆ เป็นการเตือนตนให้อยู่กับตัวเอง ให้อยู่กับปัจจุบัน ค้นพบว่า…บันทึกเป็นเพื่อนที่ดีและอ่อนโยนต่อเราเสมอ แม้ว่าบางเรื่องที่เราเขียนถึงจะสะท้อนความเจ็บปวด แต่บันทึกทำให้เรากล้าหาญเพราะต้องสื่อสารเรื่องราวนั้นๆ ออกมา บันทึกทำให้เราเข้าใจว่าเรื่องราวที่ผ่านนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร เพราะอะไร ได้กลับไปทบทวนลำดับเหตุการณ์นั้นอย่างไม่ตัดสิน และบันทึกทำให้เราอ่อนโยนต่อตัวเอง ต่อคนอื่น และต่อโลก บันทึกทำให้เราค่อยๆ คิด ค่อยๆ พิจารณาทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิต รับรู้หลายๆ สิ่งอย่างแท้จริง ไม่ปล่อยผ่านเลยไปได้มากขึ้น เราละเอียดอ่อนมากขึ้น หยุด มอง คิด และยิ้มได้กว้างกว่าเดิม”

“รู้สึกเหมือนตัวเองถูกปลดปลอยค่ะ ..ตอนแรกไม่รู้จะเขียนยังงัย ไม่รู้จะเริ่มยยัง.. แต่พอเขียนไปเรื่อยๆ เขียนไม่หยุดมือ หยุดมือเสร็จก็วาด วาดเสร็จก็คุยกับความทุกข์.. และจบด้วยการวาดอีกครัั้ง.. สบายใจขึ้่นเยอะมากกกกก จริงๆ ค่ะ ขอบคุณบันทึกวันนี้เลย.. ใช้เวลาเกือบชั่วโมงในการเขียน แต่คุ้มค่าจริงๆค่ะ”

“งานยากที่สุดคือการกลับมาฟังร่างกาย…ฟังอย่างยาวนาน ค้นพบการวิพากษ์ ความคาดหวัง และความลังเลสงสัยที่แน่นในสมองจนปวดล้า กับการเรียกร้องการดูแลความงามของกายผ่าน “คุณซาก” กายเรียกร้องให้ออกไปร่ายรำ และเชื่อมโยงกับธรรมชาติ “ฉันเป็นคนมีคุณค่า มีของขวัญมาสู่โลกใบนี้เช่นเดียวกับทุกๆคนบนโลกนี้ การให้ทำให้ได้รับยิ่งกว่า ตัวตนที่หลากหลายเผยโฉมเผยศักยภาพในการเติบโต พาค้นพบเป้าหมายและภารกิจชีวิตที่นำความเบิกบานและช่วยค้นหาของขวัญของทุกผู้คนเล็กๆบนโลกใบนี้…สมองไม่อาจหยัดยืนได้ต่อไป ขอหัวใจช่วยเปิดกว้าง ไม่ตัดสิน และยืดหยุ่นและเชื่อมโยงในจังหวะเสียงเพลงแห่งธรรมชาติ”

กระบวนการต่างๆ ในการเขียนบันทึกนั้นทำให้เราได้กลับมาทบทวนหรือย้อนมองตัวเองอย่างจริงจัง เริ่มต้นจากสิ่งที่เรามีปัญหา แล้วลองให้เราจินตนาการและวาดลงในกระดาษ มันทำให้ภาพในจินตนาการของเราไม่หายไปไหน แล้วเราสามารถเขียนบันทึกต่อจากที่เราจินตนาการไว้ และทำให้เราสังเกตเห็นบางอย่างในภาพได้อีกด้วย ซึ่งช่วยให้เราเก็บรายละเอียดต่างๆ ได้ดีขึ้น นอกจากนั้นการเขียนบันทึกด้วยการโต้ตอบกันระหว่างมือขวา (ข้างที่ถนัด) แทนตัวเรา กับมือซ้าย (ข้างที่ไม่ถนัด) แทนอีกตัวตน มันทำให้เราได้รู้ความคิดจากอีกมุมมองนึง เวลาที่เราจมดิ่งกับเรื่องนั้นๆ มันก็จะคิดวนเวียนกับเรื่องนั้นๆ การที่เราจะออกจากวังวนแห่งความคิดนั้น เราก็คงต้องให้ใครบางคนมาฉุดเราออกมา ซึ่งก็คือ อีกตัวตนของเรา หรือการเขียนจดหมายตอบโต้ระหว่างเรากับสิ่งอื่นๆ นั้นก็เช่น ทำให้เราได้มุมมองจากสิ่งนั้น แทนที่จะมองจากมุมเรามุมเดียว สุดท้ายคือ การเขียนทบทวนหลังบันทึก ผมคิดว่าเราเหมือนโค้ชฟุตบอลที่ยืนอยู่ข้างสนาม ซึ่งจะทำให้เราเห็นเกมทั้งหมด และสามารถวิเคราะห์ว่าเรามีจุดผิดพลาดหรือบกพร่องตรงไหน แล้วเราจะแก้เกมนั้นได้อย่างไร ดังนั้นการเขียนทบทวนจะช่วยให้เราเห็นความรู้สึกของเราทั้งก่อน ระหว่าง และหลังเขียนบันทึก ทำให้เรามองเห็นจุดผิดพลาด หรือมีข้อสังเกตที่ทำให้เราสามารถนำมาใช้แก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้ นอกจากนี้การที่มีครูโอเล่ก็เปรียบดั่งหัวหน้าโค้ชที่จะคอยให้คำแนะนำหรือข้อสังเกตเพิ่มเติม เวลาที่เห็นว่าเรามีอะไรที่ตกหล่นไป ทำให้เรามีมุมมองครบถ้วนมากยิ่งขึ้น . ซึ่งผมมองว่ากระบวนการทั้งหมดนี้ช่วยทำให้เราได้กลับมาย้อนมองตัวเองในหลายๆ ด้าน หลายๆ มิติที่มีอยู่ในตัวเรา ที่เราไม่เคยมองมาก่อน . จากวันแรกถึงวันสุดท้ายของการอบรมทำให้ผมเห็นว่าตัวเองมีพัฒนาการและการเติบโตมากขึ้นในด้านการย้อนมองตัวเอง การเขียนบันทึกทำให้เรารู้ว่าปัญหาของเราคืออะไร การเอาแต่คิด มันไม่ทำให้เรารู้ว่าปัญหามีอะไรบ้าง บางเรื่องที่เราไม่ทันสังเกตก็ได้เห็นจากการบันทึก เพราะมันเป็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ แต่จะชัดเจนเมื่อเราเขียนมันออกมา อย่างตัวเองจะรู้ว่าตัวเองมีปัญหาเรื่องความไม่มั่นใจเท่านั้น แต่พอลองค้นลงไปลึกก็ทำให้เราเห็นปมปัญหา การเชื่อมโยง และต้นเหตุของมันคืออะไร ถึงแม้เรื่องดังกล่าวจะไม่สามารถได้รับการแก้ไขในทันที แต่มันก็ทำให้มันมีที่มาที่ไปอย่างไร และต่อไปเราก็สามารถหาวิธีการที่จะแก้ไขมันได้ในอนาคตข้างหน้า . ขอสรุปแบบสั้นๆ ว่าการอบรมครั้งนี้เป็นประโยชน์สำหรับผมมากๆ . ผมขอขอบคุณครูโอเล่ที่ให้คำแนะนำผมอย่างดีทุกครั้ง และผมสัญญาว่าจะเขียนบันทึกนี้ซ้ำอีกจนกว่ามันจะชัดเจนครับ