ประกาศรายชื่อเยาวชนที่ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบสุดท้าย

ประกาศรายชื่อเยาวชนที่ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบสุดท้าย การประกวดงานเขียนเพื่อสร้างสรรค์ผู้นำรุ่นใหม่ รางวัลทุนจิตอาสา ธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ ๖ งานเขียนเข้ารอบสุดท้ายนี้จะได้รับการพิจารณาคัดเลือกและวิจารณ์โดยกรรมการสองท่าน หนึ่งท่านคือบรรณาธิการสำนักพิมพ์มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง และ นักเขียน/นักเดินทางผู้ทำงานใกล้ชิดกับเด็กๆ ประกาศผลภายในเดือนกุมภาพันธ์นี้ นายนฤพนธ์ สุริฉาย โรงเรียน กมลาไสย นายสมิธ คำเจริญ โรงเรียน สุโขทัยวิทยาคม นางสาวณัฐฐาวรรณ บัวเพชร โรงเรียน ศรียาภัย นางสาวลภัสรดา รัตนรัตน์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง นางสาวณัชชาพร มีสัจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ นางสาวสัจจกร วงศ์ตระกูลยนต์ โรงเรียน อัสสัมชัญคอนแวนต์ นางสาวไปรยา สงภักดี โรงเรียน ชัยนาทพิทยาคม นางสาวรุ่งระพี อรภาพ จบการศึกษามัธยมศึกษาปีที่6 นางสาวเบญจมาศ แสนหลวง โรงเรียน กบินทร์วิทยา นางสาวพิสุทธิรัตน์ วิบลุสันติ โรงเรียน พิงครัตน์ นางสาวอคิราภ์ รวมจิตต์ โรงเรียน แม่ลาน้อยดรุณสิกข์ นางสาวณัฏฐ์ธยาน์ เทียมเศวต โรงเรียน… Continue reading ประกาศรายชื่อเยาวชนที่ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบสุดท้าย

หนังสือ จดหมายสู่อนาคต ส.ค.ส. จากตัวเรา

คำแนะนำน้อยๆ การเขียนบันทึก “อนุทินเพื่ออนุสติ”  ก่อนเริ่มปีใหม่ของชีวิต ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต โครงการธรรมวรรณศิลป์ เมื่อปลายปี 2557   บันทึก ส.ค.ส. นี้ จะ “ส่งถ้อยคำอันสร้างสรรค์ หรือ สำคัญยิ่ง” แก่ตัวเราในอนาคต   คลิกเพื่ออ่านหรือดาวน์โหลด จดหมายถึงอนาคต2557  

หนังสือ ก้าวน้อยๆ หันย้อนมองตัว

    หนังสือ ก้าวน้อยๆ หันย้อนมองตัว “ชีวิตเรามีอะไรที่มากกว่าในความคิด มีสิ่งที่มากกว่าที่เราเคยเชื่อ เช่นเดียวกับภายในตัวเรา ราวจักรวาลรวมอยู่ในความเป็นเรานี้ สิ่งใดที่หน่วงเหนี่ยวกักขังเราไว้ สิ่งภายนอกตัวในสังคมที่ยากจะเปลี่ยนแปลง สิ่งภายในตัวเราที่ฉุดรั้ง “เมื่อเรารู้ว่าข้างนอกนั่นมีสิ่งที่มากกว่าในพื้นที่แคบของหัวใจที่เราใช้ชีวิตอยู่ในนี้เรื่อยไป ไยเราจึงไม่ยอมออกมา … “เราปราถนาความเข้าใจ ส่วนเขา คนอื่นก็เช่นเดียวกัน ต่างฝ่ายต่างเรียกร้อง เพราะขาดพร่องในตัวตน ไฉนเลยเราจึงไม่ยอม เป็นผู้สร้างความเข้าใจขึ้นก่อน เริ่มจากเข้าใจตนเอง”   ส่วนแรกจากหนังสือ ก้าวน้อย ๆ หันย้อนมองตัว 
บทความสั้นใจต่อใจก่อนปีใหม่ชีวิต จาก 2557 สู่ 2558   แจกฟรี เป็นของขวัญปีใหม่ ก้าวน้อยๆหันย้อนมองตัว คลิกเพื่ออ่านหรือดาว์โหลด     ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต www.youngawakening.org/write4life facebook.com/khianpianchiwit

โปรแกรมเขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่น 2 (PC)

ของขวัญปีใหม่เล็กๆ ชิ้นแรก แก่ทุกคนที่อ่านโพสนี้และเพื่อนร่วมเดินทางที่ทำให้โครงการเราเติบโตขึ้นทีละขั้น ช้าๆแต่สง่า โปรแกรมเขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่น 2 (PC) ปรับเปลี่ยนระบบและความเสถียรภาพ ลูกเล่นกับระฆัง และกระบวนการภาวนาแบบเดียวกับแอพพลิเคชั่นแอนดรอย์ ดาวน์โหลดได้ที่ https://www.dhammaliterary.org/?p=1520  

รายชื่อเยาวชน 32 คนที่ผ่านการคัดเลือก เข้ารอบ รองสุดท้าย

รายชื่อเยาวชน 32 คนที่ผ่านการคัดเลือก เข้ารอบ รองสุดท้าย การประกวดงานเขียนเยาวชนรางวัลทุนจิตอาสา โครงการธรรมวรรณศิลป์ ประจำปี 2557-2558 นายนฤพนธ์ สุริฉาย โรงเรียน กมลาไสย นายสมิธ คำเจริญ โรงเรียน สุโขทัยวิทยาคม นางสาวณัฐฐาวรรณ บัวเพชร โรงเรียน ศรียาภัย นางสาวลภัสรดา รัตนรัตน์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง นางสาวณัชชาพร มีสัจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ นางสาวสัจจกร วงศ์ตระกูลยนต์ โรงเรียน อัสสัมชัญคอนแวนต์ นางสาวภัทรานิษฐ์ บัวหอม โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย เพชรบุรี นางสาวไปรยา สงภักดี โรงเรียน ชัยนาทพิทยาคม นางสาวรุ่งระพี อรภาพ จบการศึกษามัธยมศึกษาปีที่6 นายชุติเทพ ทองแกมนาก โรงเรียน แสงทองวิทยา นางสาวเบญจมาศ แสนหลวง โรงเรียน กบินทร์วิทยา นางสาวพิสุทธิรัตน์ วิบลุสันติ โรงเรียน พิงครัตน์ นางสาวอคิราภ์… Continue reading รายชื่อเยาวชน 32 คนที่ผ่านการคัดเลือก เข้ารอบ รองสุดท้าย

เขียน = ค้นพบตัวเอง 2558 (Active Journal for Self-Discovery)

การอบรมกระบวนการเขียนทางจิตวิทยาเพื่อการรู้จักตนในหลายแง่มุมของตัวตน ศักยภาพและอุปสรรค ในหัวข้อ “เขียน = ค้นพบตัวเอง” (Active Journal for Self-Discovery) คอร์สกึ่งออนไลน์ เขียนเปลี่ยนชีวิต ชุดที่ 6 @2558   ปิดรับสมัครแล้ว สำหรับการอบรมรอบ เดือน มกราคม 2558   โดย ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต โครงการธรรมวรรณศิลป์ ในความร่วมมือกับ มูลนิธิสยามกัมมาจล ธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน) ผู้ริเริ่มคอร์สกึ่งออนไลน์การเขียนบันทึกเพื่อพัฒนาชีวิตแห่งแรกในประเทศไทย และมุ่งมั่นการจัดกิจกรรมเนื้อหาเชิงลึกที่ค่าใช้จ่ายน้อยและนำไปใช้ในชีวิตจริงได้อย่างยั่งยืน   “ให้ของขวัญปีใหม่ชีวิต สำหรับการก้าวย่างใหม่ ด้วยตนเอง” ที่มาและความสำคัญ ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต ได้พัฒนาการอบรมโดยใช้การเขียน ในลักษณะพิเศษ เรียกว่า “Active Journal” หรือ “Process Writng” การเขียนบันทึกที่เน้นกระบวนการบนพื้นฐานความรู้ด้านจิตวิทยาเชิงลึกและองค์ความรู้ที่เกี่ยวเนื่อง เพื่อพัฒนาชีวิตในแง่การรู้จักตน การบำบัดเยียวยา การใคร่ครวญชีวิต การแก้ไขปัญหา และการเติบโตทางภาวะจิตใจ การอบรมได้มีการปรับปรุงเนื้อหาและเทคนิควิธีอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งในปี 2557… Continue reading เขียน = ค้นพบตัวเอง 2558 (Active Journal for Self-Discovery)

บทเรียนและประสบการณ์

รายนามผู้ผ่านการอบรมกึ่งออนไลน์ เขียน = มหัศจรรย์ชีวิต ประจำ ปี 2557 ร่วมกับศูนย์จิตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล   ธนา (เต๋อ) / อาจารย์ ณัชชา (กระติบ) / ราชการ นักบำบัด ธรรมนนท์ (นิตย์) / กระบวนกร ปุณณมา (นก) / อาจารย์ มัณฑนา (น้อง) / อาจารย์ น้ำทิพย์ (ทิพย์) / อิสระ ฐิติพร นามปากกา ไผ่ / พนักงานบริษัท สุธิศา (นุ่น) / นักวิชาการการศึกษา สิรินันท์ (กุ๊กไก่) / อาจารย์ ชญานิษฐ์ นามปากกา ช่วงก้าว / พยาบาล ปุญญิสา นามปากกา… Continue reading บทเรียนและประสบการณ์

เสียงจากใจตะลิงปลิง – สิรินันท์ นิลวรางกูร (กุ๊กไก่)

ชื่อเรื่อง เสียงจากใจตะลิงปลิง สิรินันท์ นิลวรางกูร (กุ๊กไก่) งานเขียนต่อยอดจากบันทึกอบรม เขียน=มหัศจรรย์ชีวิต   “เรื่องแค่นี้ทำไมต้องตะคอกใส่กันด้วย ฉันพยายามทำดีกับเธอทุกอย่าง ยอมเธอทุกอย่าง ไม่เคยอารมณ์เสียใส่ แล้วทำไมต้องตะคอกใส่กันด้วย” เสียงแห่งความน้อยใจและเสียใจตะโกนก้องอยู่ในหัวหลังจากที่โดนน้องตะคอกใส่เรื่องทิ้งกะทิที่เหลือจากกล้วยเชื่อม แต่ก็ได้แต่ส่งเสียงตะโกนอยู่ข้างใน ไม่กล้าที่จะตะโกนออกมาหรือตะคอกกลับ พยายามทำสีหน้าให้ปกติ ทั้งๆ ที่กำลังจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว รีบวางของและแอบเข้าไปร้องไห้คนเดียวในห้อง เหมือนเช่นทุกครั้งที่โดนน้องหรือแม่ดุหรือทำอารมณ์เสียใส่โดยที่เราไม่สามารถแสดงอารมณ์ได้ มิฉะนั้นจะเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาทันที นั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียวรู้สึกเจ็บอยู่ในใจว่าทำไมเราตอบโต้ไม่ได้ ทำไมต้องทำกับเราแบบนี้ ทำไมเขาแสดงอารมณ์ใส่เราได้ แต่ทำไมเราแสดงอารมณ์ใส่เขาไม่ได้ ทำไมฉันต้องเป็นฝ่ายห่วงเขา ทำอะไรต่อมิอะไรให้เขา ในขณะที่เขาไม่ได้คิดถึงความต้องการของฉันเลย ฉันอยากจะออกไปจากที่นี่ ไม่อยากอยู่ ฉันอยากจะไปอยู่ในที่ที่ฉันสามารถทำตามใจฉันเองได้บ้าง ฉันต้องการอิสรภาพ หลังจากนั่งร้องไห้อยู่สักพักใหญ่จนความอัดอั้นข้างในบรรเทาไปบ้างแล้ว เจ้าหลานชายตัวเล็กมาร้องเรียกหน้าห้อง “ดูสิ ห่วงมาผูกคอแล้ว” แล้วก็เดินออกไปหาหลาน ไอ้ตัวเล็กชวนเดินออกไปที่สนามหน้าบ้าน ให้เรานั่งมองเขาเล่น เขาหยิบกิ่งไม้มากิ่งหนึ่ง สมมุติว่าเป็นดาบ ไล่ฟันต้นไม้พร้อมส่งเสียงฉับๆๆ เควี้ยวๆๆ ไปตามเรื่อง แล้วก็มาที่ต้นตะลิงปลิง เอาดาบฟันต้นตะลิงปลิงด้วยความเมามัน ฟันลูกตะลิงปลิงลงมาแล้วก็ฟันๆๆๆๆ ลูกตะลิงปลิง มองดูหลานเล่นแล้วก็คิดในใจว่า “ต้นตะลิงปลิงจะเจ็บไหมนะ” เมื่อมีโอกาสจีงเดินไปหาต้นตะลิงปลิง เอามือลูบลำต้นเขาเบาๆ พร้อมกับถามเขาในใจอย่างอ่อนโยนว่า “เจ็บไหม”… Continue reading เสียงจากใจตะลิงปลิง – สิรินันท์ นิลวรางกูร (กุ๊กไก่)

กิจกรรมและการอบรม ธันวาคม 2557 – มิถุนายน 2558

กิจกรรมและการอบรม ธันวาคม 2557 – มิถุนายน 2558 ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต โครงการธรรมวรรณศิลป์ – 12 ธค. 2557 ปิดรับผลงานการประกวดงานเขียนทุนจิตอาสาเยาวชน – 13-14 ธันวาคม การอบรม “เขียน=ปลดปล่อยชีวิต” กลุ่มเฉพาะนักทำงานเพื่อสังคมและเพื่อนในกลุ่มเครือข่ายงดเหล้า – 25 ธันวาคม เปิดตัวโปรแกรม เขียนเปลี่ยนชีวิตรุ่น 2 (PC) มกราคม 2558 – การอบรม “เขียน=ค้นพบตัวเอง” เปิดรับบุคคลทั่วไป วันที่ 10-11 มกราคม และคอรสกึ่งออนไลน์ (ประชาสัมพันธ์ตั้งแต่ วันที่ 6 ธันวาคม 2557 เป็นต้นไป) – ประกาศรายชื่อเยาวชน ผู้ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบสุดท้าย รางวัลธรรมวรรณศิลป์ – การอบรมต่อเนื่อง การเขียนเพื่อพัฒนาสุขภาวะและการเยียวยา กลุ่มผู้รับการรักษา ณ โรงพยาบาลบางบ่อ ครั้งที่ 1 –… Continue reading กิจกรรมและการอบรม ธันวาคม 2557 – มิถุนายน 2558

“ของวิเศษที่ถูกลืม” คุณปุณณมา ศิริพันธ์โนน

“ของวิเศษที่ถูกลืม” คุณนก ปุณณมา ศิริพันธ์โนน งานเขียนต่อยอดจากการเรียนรู้ คอร์ส เขียน=มหัศจรรย์ชีวิต ถ้าเอ่ยถึง”เจ้าแมวสีฟ้าตัวกลม“ น้อยคนนักที่จะบอกว่าไม่รู้จัก“โดราเอมอน” โดยเฉพาะคนในวัยเดียวกับฉัน เจ้าแมวตัวนี้เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลจากแดนปลาดิบมาเป็นขวัญใจเด็กไทยมานานกว่า 30 ปี … ย้อนไปในวันที่เด็กน้อยวัย 10 ขวบอย่างฉันได้อ่านเรื่องราวของเจ้าหุ่นยนต์แมวตัวนี้ที่โลดแล่นอยู่บนหน้ากระดาษในหนังสือการ์ตูนแปล มันช่างเรื่องราวที่สนุกสนาน เต็มไปด้วยจินตนาการ แตกต่างไปจากหนังสือการ์ตูนไทยที่เคยได้อ่านมา ดังนั้นโดราเอมอนจึงกลายเป็นหนังสือการ์ตูนที่ฉันรอคอยที่จะได้อ่านเรื่องราวตอนใหม่ๆ … อะไรที่ทำให้เจ้าหุ่นยนต์แมวตัวนี้ทำให้ฉันหลงรักได้ตั้งแต่แรกรู้จัก ก็บรรดาของวิเศษในกระเป๋ามิติที่4 นั่นไง ใครๆก็อยากได้ โดยเฉพาะประตูไปไหนก็ได้ และคอปเตอร์ไม้ไผ่ ถือเป็นของวิเศษชิ้นโปรดของฉันเลยทีเดียว ถ้าได้มีเจ้าโดราเอมอนอยู่ที่บ้านสักตัวก็คงดี ปัญหาต่างๆคงแก้ไขได้ไม่ยาก ความใฝ่ฝันความคาดหวังคงสัมฤทธ์ผลอย่างแน่นอน … เมื่อเด็กน้อยเติบโต เรื่องราวของเจ้าแมวสีฟ้าและของวิเศษก็ค่อยๆจางหายไป แต่ในบางวันที่เป็นวันแย่ๆที่น่าเหนื่อยล้า ท้อแท้ วันที่ทุกสิ่งรอบตัวมันดูจะผิดพลาดไม่เสียหมด ทำอะไรก็ติดขัดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ประหนึ่งว่าเมื่อตอนเช้าฉันคงจะก้าวขาผิดข้างออกจากบ้าน ในวันแบบนี้ถ้ามีเจ้าโดราเอมอน เป็น”ฮีโร่”ขี่ม้าขาวมาพร้อมของวิเศษมากมายก็คงดี มาช่วยแก้ไขสถานการณ์ให้ดีขึ้น มาฉุดฉันขึ้นจากวังวนแห่งความโชคร้ายต่างๆ ว่าแต่ … เจ้าของวิเศษต่างๆมันช่วยฉันสมหวังได้จริงหรือ … ในเวลาพบเจอปัญหา เวลามีความทุกข์ หลายครั้งฉันมักหวังพึ่งความช่วยเหลือจากคนอื่น ไม่เว้นแม้การภาวนาให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือ เพราะเชื่อว่าคนอื่นจะเป็น”ฮีโร่” ที่หยิบยื่นทางออกดีๆให้ได้ เพราะการเฝ้ารอคอยที่จะพบ”ฮีโร่”… Continue reading “ของวิเศษที่ถูกลืม” คุณปุณณมา ศิริพันธ์โนน